KARALTILAR
Çok görünmesede, daha sonraları düşündüğünüzde, "o gün farklı bir köşeyi döndüm sanki, yaşam farklı oldu tamamen..." gibi bir düşünceye siz hiç kapıldınız mı bilemiyorum ama ben bunu iki kez yaşadım.
Bir evlenirken, ikincisi 40 yaşımı geride bırakıp 41 yaşına girdiğimde. : )
Ertesi gün yaşamımın değiştiğini anladım bu iki köşe dönmeceden sonra. Umarım evlendiğiniz günün ertesi sabahı ve 40'ı geride bıraktığınız gün beni anımsarsınız ve gülümsersiniz.
Ama ben dün geceyarısı döndüğüm köşeyi hiçte gülümseyerek dönmedim.
İnsanın yaşı ne olursa olsun, beklentileri bitmiyor, umut etmek istiyor, yaşamak...
Elinden alınmış ne varsa, geri almak isteği, hırsı yaşıyla birlikte büyüyorken, hırçın bir çocuğa döndürüveriyor aslında sizi.
Yapayalnız kaldığınız, ışıkların size yol göstermediği kapkaranlığın içinde başınızı yastığa gömüp, ve aslında görmediğiniz halde, hiçbir şeyi görmemek için gözlerinizi sıkıca yumarsınız bazen. Ama duymak istemediğiniz o sesten hiç kaçış yoktur ki; kendi sesinizden. Kapalı gözlerinize inat her karaltıyı görürsünüz, bu karaltıların içinde kendiniz de varsınızdır. Üstelik başrol hep sizindir.
Evet, dün gece yarısı çok farklı bir köşe döndüm ben.
Elimden alınan ne varsa tam geri alacakken, aslında başka insanların elinden neleri almakta olduğumu ayrımsadım ve korktum ilk kez kendimden.
Kendimce, bana yapılan haksızlıkları düşünerek, kendimi kendi korkularıma karşı savundum önce. Olmadı! Gözlerimin içine bakan karaltılardan birisi, sıkıca yumulu gözlerimden aşağı yaşları düşürüverdi, ve sonrası başka bir karaltı aydınlandı, baktı sadece, ve sıkılı yumruklarımı açıverdi, ve başka karaltılar...
Aralarından bazıları hiç aydınlanmadı, diğerlerinin ışığı yetemedi aydınlıklara ulaştırmaya karanlıkları.
Ve ben birden yoruldum, olanca güçsüzleştim, tükendim, boğuldum ve bittim.
Senden yine alacaklı kaldım hayat!
Bana bu kez öylesi bir köşe döndürdün ki, aydınlıklar karanlıkların içinde asılı kaldı ve ben yine bir yanım aydınlık bir yanım karanlıkta kaldım.
Bu kez güçsüz, hırssız, beklentisiz.
Ama alacaklarımı başkalarından borç alarak bana ödeme, bana bu sancıları yaşatma.
Seni yaşamak zorunda olduğum için değil, seninle dost olabilmek için yaşıyorum çünkü.
Zynep