Zynep'in Kaleminden

  • Konuyu Başlatan Konuyu Başlatan Zynep
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi
gerçekten çok etkilendim. burda bulunmamaızın mantığıyla çok daha fazla uyuşuyor bu tür yazılar.

bütün o süslü ifaderlerle tarif etmeye çalıştığımız duyguların ve gelişim adına ortya atılmış kavaramların hayata yansımış pratik bir uygulaması değil mi bu hikaye. niçin elle tutulur gözle görülür hatta yanı başımızda olan somut veriler varken soyut kavramlarla uğraşalım.

bu teyze gibi adı bilinmeyen kahramanlarımız var bizim. ve daha çok şey var onlardan öğreneceğimiz.

teşekkür ederim onlardan birisini az da olsa tanımamızı sağladığın için.
 
kendini geliştirmişş ve geliştirmeye devam eden ve çevresindeki insanlarıda bu gelişemde yanına katabilen ender kişilerden birisiymiş bu babaanne
bizimle paylaştığın için tşk
::)
 
Rica ederim. :)
Gerçekten bana çok ilginç geldi ve bu babaanne ve torununa sitemizin adresini verdim.
Belli mi olur... :)
 
Güzel ve ders alınacak bir hikayeyi üşenmeden paylaştığın için teşekkür ederim,keyifle okudum ve etkilendim
 
ebruliyn' Alıntı:
Güzel ve ders alınacak bir hikayeyi üşenmeden paylaştığın için teşekkür ederim,keyifle okudum ve etkilendim
Genişletmek için tıkla ...

Yazmaya üşenmek? :)
Yazarken bir yandan sizinle geyikte sizle sohbet bile ediyordum ki Ebrum... :)
 
SENİ BEKLERKEN

Seni beklerken...
evimin kısacık belki, ama upuzun yollarında adımlar attım.
Şarkılar söyledim, öylesine...
belki senin hiç sevmediğin şarkları.
Seni beklerken...
kitap okumaya çalıştım.
Olmadı.
Anlayamadım okuduklarımı, itiraf ediyorum.
Neredesin
kimlerlesin
aklına ben düşüyor muyum arasıra bile olsa...
bir an bile olsa...
düşünmemek için bunları
hiç yeteneğim olmasa bile resimler çizmeye çalıştım kırmızı bir kalemle beyaz sayfalar üzerine.

Seni beklerken sohbet etmeye çalıştım
telefon açtım alakasız insanlara
tanımadılar beni.
Tanıdıklarında ben onlarla değildim ki artık.

Seni beklerken seni uzaklaştırmaya çalıştırdım benden.
Düşünmek istemedim bana "canımsın" demelerini.
Gülerek başladığın anlatımlarını anımsamak bile istemedim.

Seni beklerken, dolaplarımı topladım...
hiç birisi sen kokmayan giysilerime kızdım biraz galiba.

Seni beklerken, benden uzak olduğun herhangi bir yerde 
benim bekleyişimden habersiz gülümsemelerini düşündüm.
Kırıldım sana... kendimce işte.
Sen benden habersizdin oysa.
Hiç söyleyememiştim ki sana;
nasıl seni beklediğimi...

Hiç söyleyemeyeceğim ki

Seni beklerken
mutlu olduğumu bile...​

Zynep
 
Zynep' Alıntı:


Seni beklerken seni uzaklaştırmaya çalıştırdım benden.
Düşünmek istemedim bana "canımsın" demelerini.
Gülerek başladığın anlatımlarını anımsamak bile istemedim.
...​

Zynep
Genişletmek için tıkla ...

hep öyle kalmasını istediğimiz zamanlarımız olmuştur. ama hiç öyle kalmamıştır. ve biz yaşayabilmek için unutkan olmak zorunda hissederiz kendimizi.

yüreğine sağlık
...

bu şiiri okurken buna çok benzeyen başka bir şiir geldi aklıma. İbrahim Sadri'nin seslendirdiği bir şiir. Aldırma Reis (Sen İçerdeyken ben...). şirin yazarı kim falan diye merak ettim. ararken şu çıktı karşıma (şiirin orjinalini okumadıysan önce orjinalini okumanı tavsiye ederim)

SEN İÇERDEYKEN BEN... (KOMİK ŞİİR)

Sen içerdeyken ben okula gittim.

Okuldan geldim

Adına yazılı denilen o sınavlara girdim

Kopya çektim.

Kopya çekerken hocaya yakalandım

Okul bahçesinde top oynadım.

Topu hocanın kafasına vurdum.

Hiç korkmadım, hiç utanmadım.



Sen içerdeyken ben manavdan sarımsak aldım

Yedim, ağzım koktu.

Haksız yere suçlandım.

Sen içerdeyken ben hocadan dayak yedim

Hiç ağlamadım, hiç utanmadım.

Çok da kulak asmadım.

Çok da koymadı bu bana.

Alt tarafı bir dayak yemiştim.

Alt tarafı ellerim acıyacaktı.

Fakat hiç yıkılmadım, hiç karartmadım umudu.

Dimdik durdum ortada.

Yolun ortasında öylece durunca araba çarptı.

İşte burada arkadaşlar, işte burada!

Boş ver dedim, boş ver.

Okul bir at araba.

Üstüne bin yolla Şam’a.


Sen içerdeyken ben mutfakta yemek yaptım.

Yemeğin dibini yaktım.

Sen içerdeyken ben

Naciye teyzenin bahçesinden

Tam beş tane şeftali çaldım.

Sopayla kovalandım.

Sen içerdeyken....

Çık artık çık da

Öğretmenlerden, Naciye teyzeden

Ve bana gülenlerden intikam alalım.

Oturacakları yerlere raptiye koyalım

Sonra beraber içeri gireriz.

Zaten içerisi de çok dağınık...



Emine ÖZTÜRK – Gülseren ŞEKER


 
Tülay' Alıntı:
Babaanne  ::)
Öykü çok güzeldi..
Genişletmek için tıkla ...


Evet Tülay, öykü yazdıracak kadar güzeldi yaşadığım o gün.
Hepimizin kahramanları vardır, bu babanne benim kahramanlarımdan birisi oldu gerçekten.
Hatta uyuduğunu sandığım kızımda baştan sona bu sohbeti dinlemiş ve "annem ne zaman laf atacak bu teyzeye" diye düşünüyormuş .:)
 
ŞİİR

Gece basar hüzün
efkarda gece basar
karanlıkta
yalnızsan hele bir de kalabalığın içinde bile
basar işte
acımaz
dudaklarında anlamsız bir gülüş
gözpınarlarında iki damla yaş olur
gittikçe çoğalan
mutluluklarını düşünür gülümsersin
terkedilmişliğin ağlatır seni
vurursun dibine kadehin
gelmiş geçmiş aşklarını
düşünürsün
de...
en acısı hep son aşkındır.

Sonra gülümsersin birinin anlattığı herhangi bir şeye
diğerleri güldüğü için
anlamadan.

İlk aşkın son aşkların arasında bir gelgite kurban olursun
olursun ama
en çok acıtan hep son aşkındır.

Terkedilmişliğin acısıdır artık içtiğin
ha sen gitmişindir
ha o gelmiştir gitmeye
sonunda herkes gitmiştir işte bir şekilde.

Birileri senin buğularının arasından soradursun
"kimdi giden kimdi kalan"
falan filan işte...
bilirsin ki
aslında gideni kalanı filan yoktur bu işin.

Giden gitmiştir
kalan kalmıştır
ama
kalan da gidendir
giden de kalan!

Gitmek
kalmak
zorunda bırakıldığında...

Vur yalnızlığa yelkenleri artık
ve...

Gülümse
gittiğin
kaldığın
sevdaya.​

Zynep
 
Umarsız,özgür,rahat,içten gelen bir kalemin var Zeynep,bu tarzını seviyorum,teşekkürler,emeğine sağlık :-*
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Geri
Üst