insanların sizi kırmasına izin veriyor musunuz

  • Konuyu Başlatan Konuyu Başlatan ozlem71
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi
O

ozlem71

Kullanıcı
Katılım
3 Mar 2007
Puanları
0
Konum
adana
bunun için öncelikle biz izin vermedikçe kimsenin hissettiklerimizi ve davranışlarımızı yargılamıyacağı bilmemiz gerekiyor.insanlara karşı olan tüm duyarlılığımızı biraz törpülememiz çocuksu inanışlarımızdan vazgaçmemiz gerekiyor.
 
evet bazen oluyr, karşımdakini kırmamak için kendimin kırılmasına izin verdiğim oluyr
Saygılar
 
      doğru söylüyosunuz da olmuyo ya napıyım.sadece bilmek yetmiyo işte,söylemekle yapmak çok farklı.hayat işte belki anlayan vardır belki yoktur hayat ne diyelim;bu hale getiren bizleriz,şikayet edende biz???
 
kesinlikle haklısız hepimiz bişeylerden şikayet ediyoz
peki üzerimize düşeni yapıyomuyuz herkes öz eleştiri yapsın lütfen
 
          kendim insanlardan bıkmış bi halde dolanırken;başkaların kalbini kırmaktan nefret ediyorum.o an ki psikoloji işte ama tabi mühim olan yaparken farketmek.insanların içinde ufak gibi görünen ama her hatırlandığında içini sızlatan anılar yaşatmamak.....
 
Aslında kırılmak bence kişinin bakış açısıyla ilgili...Ben benden kaynaklanan bi problem varsa ilişkilerimde kırılıyorum..Kendime de kızıyorum hatta özür diliyorum.Ama karşımdakinim hatasından kaynaklanıyorsa kırılmıyorum,affediyorum ve unutuyorum..Artık başkaların hatalarından dolayı kırılmamaya çalışıyorum...

  Ama bu hayat görüşüne ulaşana kadar sayısız defa üzüldüm ve kırıldım...
 
    şu an ben tam sizin gittiğiniz yoldayım galiba :( ama inşallah bende sonunda hayatı anlamış,bazı şeyleri olduğu gibi kabul edip,bazılarıyla sadece yüzeysel iletişim kurabilen biri olurum.aslında bunları istemekte istemiyorum :(sadece benim için hayırlı olan neyse o olsun ama yinede şu noktayı asla unutmamak gerekiyo;o zor günler bitiyo falan bakıyosun iyi bi yerdeyim ben falan kendini alıştırıyosun falan ama yaşarken çok zor oluyo gerçekten .çok saçma anlatmışsın diyenler falan çıkar belki ama gerçekten benzer durumlar yaşayanlar varsa anlarlar inşallah.nası diyim çok başka duygular.......
 
aleynaa; sizi çok iyi anlıyorum.

Yazılsa roman olucak şeyler yaşadım.

Bir süreden birşeyleri gördükten sonra rasyonel düşünmenin vakti geldiğini düşünüyorsun.
bence aradaki ince cizgiyi daha belirginleştirmek gerekiyor.

 
Birinin sizin kalbinizi kıracağı bile bile seslenmemek yada ona izin vermek belki çok saçma ama en azından ben bunu çok yaşadım ama öğrendimki ne olursa olsun aradaki mesafeyi çok iyi ayarlamak gerekiyor.
 
Sanırım bazen evet izin veriyorum.  :’(

O KADAR ÇOK YORULUYORUM Kİ... VARSIN O DA KIRSIN DİYORUM. NASILSA ALIŞTIN. BAZENDE TAM TERSİ OLUYOR. KİMSENİN BENİ KIRMAYA HAKKI YOK DİYORUM KENDİ KENDİME... aRADA BİR İZİN VERİYORUM SANIRIM...
 
kendime yapılması istemediğim şeyi başkasına yapmıyorum.kırmıyorum yani..
çok sevdiğim biriyse izin verilebilir çok aşırıya gtmemk şartyla...
aksi taktirde beni kimse kıramaz >:(tepki veririm hiç kusura bakmasın..
ben yapmıyosam oda bana yapmıcak hı
 
evt bazen buna izin veriyorm ve hataların farkına varmadıklarında cok sinirleniyrm ister istemez onları kırıyrm. :(
 
Önceden arkadaslarım kırılmasın die herşeye susuyodum ama ben sustukça onlar kendilerini haklı çıkardılar. Ben de artık gerektiği yerde ağırlığımı koyuyorum.  ;)
 
evet ağırlık koymak gerekiyor.yoksa tepemize çıkıyolar,,oysaki bizde nasıl çekiniriz bişey söylemeye yapmaya acaba kırılacak mı diye.. :) ;D ::)
 
iki kelime şaşırttın beni desem yerinde olur. Kendinden emin konuşman hoşuma gitti kardeşim.
Kardelen sendede gelişme görüyorum :)
bende kendimi tuhaf hissettim bea :)
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Geri
Üst