Korkardım yalnızlıktan, büyümekten değil ama yalnızlıktan, yalnızlığın karanlığından sessiz gürültüsünden
Şimdi anlıyorum ki yalnızlık büyümek demekmiş, korkulası olan uzayan boyum değil küçülen yüreklermiş
Yalnızlık seçimmiş, aynadaki yüzüme bakmayı sevmem demekmiş, yalnızlık karanlığında sarıp sarmalayanmış, sevgiyi en iyi anlayanmış, karanlığın içindeki sessizliği gürültülü yapan büyünce içimde patlayan çığlıklarmış
Şimdi yalnızlık sevdiğim, aşk olduğum, saklandığım, çöl fırtınam, dalgalarım, gece kaçışlarım..
Ve korkmadan yürüdüğüm büyümek elimde olsa tüm yaşanmış zamanları yakarım
O küçük kız çocuğuna koşarım…