crnkcclr'nin Kaleminden/şiire... geceye sevdalı yürekler...

  • Konbuyu başlatan crnkcclr
  • Başlangıç tarihi

Konu hakkında bilgilendirme

Konu Hakkında Merhaba, tarihinde Özgün Kalemler kategorisinde crnkcclr tarafından oluşturulan crnkcclr'nin Kaleminden\/şiire... geceye sevdalı yürekler... başlıklı konuyu okuyorsunuz. Bu konu şimdiye dek 61,269 kez görüntülenmiş, 322 yorum ve 0 tepki puanı almıştır...
Kategori Adı Özgün Kalemler
Konu Başlığı crnkcclr'nin Kaleminden\/şiire... geceye sevdalı yürekler...
Konbuyu başlatan crnkcclr
Başlangıç tarihi
Cevaplar
Görüntüleme
İlk mesaj tepki puanı
Son Mesaj Yazan yenice
C

crnkcclr

Kullanıcı
25 Ara 2007
En iyi cevaplar
0
0
Gitmek istediği yere bir an önce varmak içindi tüm telaşı,
gözleri ufka doğru bakarken kimi düşündüğünü merak etmekten alamdım kendimi
gülümseyişinde puslu bir sonbahar
suskun sesi geçmişten bir şarkı mırıldanıyor..
inceden bir yağmur çiseliyor yüreğime pencere camından seken
ve gözden kayboluyor yavaşça
ardına bakmadan
ardından bakakalıyorum…
 
C

crnkcclr

Kullanıcı
25 Ara 2007
En iyi cevaplar
0
0
Gözlerim gözlerine değecek diye ödüm patlıyor
gözümden  aşk damlayacak yüzüne,
o umursamaz tavrımın yalanı ortaya çıkacak diye,
suskunluğumun ardında gizlenmiş hiç susmayan yanım
sana ağzından bir şey kaçıracak diye!!!
Dökülecek ağzımdan Nazım’ın dizeleri
ben sarhoş,
sen yüzüme bakarken şaşkın!
ellerim ellerini tutuverecek diye,
birden kesilip tüm gürültüler
kalbimin sesi geceye ortak olacak diye,
kaçırıyorum bütün gülüşlerimi senden yanımda değilken kurduğum hayaller
dudak kenarlarımda belirmesin diye….
 
C

crnkcclr

Kullanıcı
25 Ara 2007
En iyi cevaplar
0
0
Bir başka iklim duruyor elimin içinde, avucuma teğet geçiyor varlığın sıcaklığı, gözlerimde yorgun bir yaz akşamı esintisi, kenarda köşede kalmış kalıntı demeye şahit gereken sevda kırıkları, canıma batıyor her kırık , artık gözlerim göz kapaklarıma yabancı, ellerim uzakken yalancı… bu şiir geceli şehirde şairler tüketiyor denizin güzelliğini, düşünürken ayrılık kokuyor aslında aşkın korkak yanı dizeler… cesareti olmuyor dilin dile değmesine.. suskunluğun ardına giz oluyor … öyle bir sus ki gitmeyim.. çalıntı sözcüklerden yeğ tutarım hiç duyulmayan sesini… her an bir dize olur anlar çoğalır şiir olursun… kimsenin haberi olmaz.. yazılanın adı belki şiir bile olmaz… yürek atışı bir dokunuş saçlara  farkındalık olmadan belki…. yüzyıllar öncesinden düşer tacın başına kendi coğrafyanın hükümdarı olursun, firari bir yürek peşinde koşan akıl…bırakıp da gidemeyecek bir firari, prangasız! terk edemeyen ve söz dinlemeyen kaçıp gidemezken… içinde yaşanmışlıkları barındıran … dolu dizgin,dizginleri elle tutulamayan,eli elinden yitmeden,özgür uçuşan saçları,yüreği tellere takılmış en yüksek yerinden bakan hayata,yaşamayı severken kendine miras bırakan yaşanacak her yeni an ı ölene dek ve ölümü hiç anmadan…
 
C

crnkcclr

Kullanıcı
25 Ara 2007
En iyi cevaplar
0
0
Susuyorum...

gün gibi ortada sana susamışlığım
ne çekebilrim kendimi senden
ne de çekip gidebilirim sensizliğin başkentine
içimde deli fişek bir çocuk
koşturur dururum teninin ovasında
dokunmay kıyamadığım tenin,
terlemişliğin damlarken avuçlarımdan toprağa
aklımın karışık kalan tek yanı oluyorsun
denizsiz şehrimin coğrafyasında,
geceleri bu şehre karanlık çöküyor
bu zifir değil de sensizlik koyuyor
her gece fırtına oluyor kokunu bana sürükleyen
dilim damağım kuruyor sensizliğin kabusunda
ban sana susuyorum!
öpsen beni çatlamayacak dudaklarım
ve öpsen çözülecek dilim
söyleyeceğim...
 
C

crnkcclr

Kullanıcı
25 Ara 2007
En iyi cevaplar
0
0
Boğazıma kadar acı içine battım ve çırpınmıyorum bile artık ölü değil bedenim, ruh dedikleri yalan bakışlı hislerim.. hissiz şimdi… çatırdıyor duvarları ellerimin ellerim! bende değil bir başka vücut sanki, yürümeye çalışsam kaç fersah derine ulaşabilir ki görmediklerim , gördüklerimse birer muamma belki de sanrı hepsi.. yürek kanar mı hiç diye düşündüm bir arpa boyunca! yürek kanamaz evet kanayan gözler olur yürek yansıması sadece… bir sessizlik denizi avuçlarımda ve sessiz olmak uymuyor denize, fırtınasına dalgalarına yada en durgun zamanına.. olması gerekenle olan arasında ki girdaba kapılıp bir nefes boşluğu bile bırakmadan yiter gider insanın elleri.. olmazsa olmazı insanın eller demek ki.. bazen sustuklarını haykırır ellerin bazen yüreğin ellerinde atar, gözlerin hep ellerine bakar… istenmeyen geri iten hep ellerdir. Kocaman bir dur… bir yakarış göğe dönen, yere bakan, sallanan, çağıran… ve yazan… sözcüklerin aracısı suskun seslerin çığlığı bir şarkının melodik yanı…
 
C

crnkcclr

Kullanıcı
25 Ara 2007
En iyi cevaplar
0
0
Dalgasız Denizin Rıhtımı'nın Defteri'nde paylaştım önce yazdıklarımı..
arkadaşlar yeni konu yaratmak ile ilgili bana yardımcı oldular..
herkese tekrar teşekkürler...
:)
 
A

ayben

teşekkürkler şair yürekli crnkcclr
başarmana sevindim çok güzel yaşmışsın yüreğine sağlık :)
 
C

crnkcclr

Kullanıcı
25 Ara 2007
En iyi cevaplar
0
0
Ayben..
aslında ben teşekkür ederim...
bazen paylaşmak zor oluyor..
güzel yürekli insanları bir arada bulmak çok zor...
daha da paylaşacağımız çok şey var diye düşünüyorum.. :)
 
A

ayben

crnkcclr' Alıntı:
Ayben..
aslında ben teşekkür ederim...
bazen paylaşmak zor oluyor..
güzel yürekli insanları bir arada bulmak çok zor...
daha da paylaşacağımız çok şey var diye düşünüyorum.. :)
kesinlikle katılıyorum paylaşacak çook şey var iyi ki geldin aramıza ve yüreğini bize açtın bu samimiyeti hiç bozmamak dileğiyle ;)
 
H

hayal_12

'crnkcclr', çok güzel yazıyorsun.. Kendine ait bir sayfaya geçmen daha doğru olmuş.. Yüreğine sağlık.. Şu cümleleri yazabilen bir yürek, herhalde çok yanmış olmalı:

"Boğazıma kadar acı içine battım ve çırpınmıyorum bile artık ölü değil bedenim, ruh dedikleri yalan bakışlı hislerim.. hissiz şimdi… çatırdıyor duvarları ellerimin ellerim! bende değil bir başka vücut sanki, yürümeye çalışsam kaç fersah derine ulaşabilir ki görmediklerim , gördüklerimse birer muamma belki de sanrı hepsi.. yürek kanar mı hiç diye düşündüm bir arpa boyunca! yürek kanamaz evet kanayan gözler olur yürek yansıması sadece… bir sessizlik denizi avuçlarımda ve sessiz olmak uymuyor denize, fırtınasına dalgalarına yada en durgun zamanına.. olması gerekenle olan arasında ki girdaba kapılıp bir nefes boşluğu bile bırakmadan yiter gider insanın elleri.. olmazsa olmazı insanın eller demek ki.. bazen sustuklarını haykırır ellerin bazen yüreğin ellerinde atar, gözlerin hep ellerine bakar… istenmeyen geri iten hep ellerdir. Kocaman bir dur… bir yakarış göğe dönen, yere bakan, sallanan, çağıran… ve yazan… sözcüklerin aracısı suskun seslerin çığlığı bir şarkının melodik yanı…"
 
C

crnkcclr

Kullanıcı
25 Ara 2007
En iyi cevaplar
0
0
çok teşekkür ederim arkadaşlar....
kendimce yazıyorum işte...
ama sizlerle paylaşmak keyifli gerçekten...
iyi ki varsınız o halde..
hoşgeldim bende :)
 
Safari

Safari

Kullanıcı
7 Haz 2007
En iyi cevaplar
0
36
İstanbul
Aramıza bir şairin daha katılması çok güzel birşey :)
Yüreğine sağlık..
 
H

hayal_12

Parmak şaklamaları ve tütsülü bir çayın ardından homurdanıp koşmaya başlayan bir yürek gördüm geçenlerde.. Hızla koşuyordu, aydınlığa, sevdaya.. Benim özlemim gibi tıpkı! Dört nala.. Korkusuz muydu bilmiyorum.. Belki değildi.. Ama inançlıydı; küçücük, güzel yüreği böyle gerektiriyordu, inanırdı.. Hala homurdanıyor nedense.. Ben de onunla koşuyorum ama aslında hep aynı yerdeyim.. Sanki onunla koşuyorum ama sanki bir adım bile ilerleyemiyorum.. Homurdanıyor hala.. Benden bir adım beklediğinin farkındayım.. Ama olmuyor işte, her zaman doğrularla sürülmüş bir tarlaymış edasıyla, gıcıklık yapan hayat, herkese aynı şansı vermiyor.. Kiminden cesareti, kiminden korkuyu, kiminden sevgiyi, kiminden acıma duygusunu, kiminden vicdanı ve kiminden de inanma içgüdüsünü kırpıyor işte..  Benden de cesareti almış! Hala koşuyor ve arada bir dönüp bana bakıyor, sevgi dolu bakışlarla.. Yetişemiyorum! Böylesi bir koşu için fazlasıyla yaşlı ve de kiloluyum.. Evet kiloluyum! "Tut elimi.. Sonsuzluk olsun sevdamız.. Ben Leyla sen Mecnun ol" diyor bana ağlamaklı gözlerle.. "Peki meleğim" diyorum.. Bir koşu yetişip elini tutuyorum.. Gözlerinden yüreğine akıyorum bir mum gibi, usulca, sessizce.. Törpülenip törpülenip eşelenmiş bir yürek korkusuydu beni engelleyen belki de.. Değilmiş! Bu yürek taptaze, sevecen, hayat dolu, umutlu, berrak, tertemiz.. Kuru geçen bir yazın ardından, ilk düşen sonbahar yağmur damlası kadar temiz ve özel.. Acaba o da benim yüreğimi aynı görüyor mu? Ağzım kulaklaırma varırcasına derim ki; evet.. Eleleyiz.. Koşuyoruz sonsuzluğa.. Korku yok, inat yok yüreğimizde.. Sevgi var.. Sadece sevgi.. En masum ve utangaç haliyle.. Sevgi var...
 
B

berrak

Kullanıcı
28 Tem 2007
En iyi cevaplar
0
0
pembe...
ççoookk güzel yüreğinize emeğinize sağlık ;) bu bir yetenek ama bende sıfır hiç beceremem sizlerin böyle yazdığını okudukca mutlu oluyorum kıskanmıyorum desem de yalan olur ama :eek:
 
C

crnkcclr

Kullanıcı
25 Ara 2007
En iyi cevaplar
0
0
teşekkürler hayal_12..
yüreğine kalemine ellerine sağlık...
paylaştığın için teşekkürler..
çok güzel bir yazı..:)
 
C

crnkcclr

Kullanıcı
25 Ara 2007
En iyi cevaplar
0
0
berrak yazabiliyor olmak özel bence ama sen yüreğinden okuyorsan
hissetiklerini kağıda dökemiyor olmak önemli değil
belki senin sadece gözlerin yetiyordur anlatmaya tüm susulmuşları...
yüreğinden söylediğin basit gibi görünen bir kelimeyi anlamlandıran senin gülümsemen olur..
teşekkürler...:)
 
C

crnkcclr

Kullanıcı
25 Ara 2007
En iyi cevaplar
0
0
Ben seni nasıl sevdim hiç bilmedin demişti şair yürekli… yüreğiydi şarkıları bağır çağır söyleten… yüreğiydi yazdıran satır satır sevdayı…yüreğiydi adı sevda olan içinde sakladığı başka bir yürekti… ve nasıl sevdiği bilinmemişti hiç… hangi duvar ne kadar yıkılmıştı.. duvarların ardını görebilmek yürek işiydi.. görmek istediği kadardı sevgilin gördüğü… bir dalga boyu belki… geceleri elleri titrerdi…. Gün düşlerdi .. söyleyemezdi… lal olurdu eli yüzü… gözleri bakamazdı aslolan sevdaydı.. çıkarıp yüreğini atması gerekirdi.. yapamazdı.. yüreği yalnız değildi ki başka bir isim vardı… ağladığını bilmezdi kimse… kendine söylediklerini bilmezdi… bildiğini sandığı kadarı vardı… küçülüyordu gözleri… sırılsıklam olurdu yüzü geceleri.. gülümseyişlerin ardına gizlerdi var oluşunu.. sevgiliyi en çok yalnızlığında yaşardı… susuşları haykırırdı geceleri kulakları çınlardı.. susturamazdı içindeki seviyi… kendine anlatamazdı gerçek olanı … yüreğiydi sevdalı olan… bilmedi hiç… eli eline değince nasıl titrediğini dizlerinin… bencil demişti sevgili yüreğine bencil demişti… haklıydı bencildi şairin yüreği… seviyordu… seviyordu çünkü  bu yüzdendi bencilliği… ben seni nasıl sevdim hiç bilmedin demişti umman yürekli… yüreğine böyle söylüyordu … içinde büyük bir sevda taşıyordu çünkü… böyle söylüyordu yüreğine…çünkü inanıyordu buna… ama böyle değil demişti sevgili… bencil demişti yüreğine… haklıydı… aşıktı lakin haklıydı sevgili… ben seni nasıl sevdim bilmedin demişti bencil yürekli…bencil yüreği ile sevmek yürek işi diyordu… bilmiyordu demek ki sevmeyi.. sevmek böyle olmuyordu demek ki… sevince paylaşmak gerekiyordu sevgiyi, sevişince sevgiliyi…sevince tek başına sevmek haksızlık oluyordu.. sevince dokunmak olmuyordu sadece … sevince özgür olamıyordu demek ki kimse…. Sevince bencil olmak olmuyordu… yüreğine söz geçirip olanı kabul etmek gerekiyordu.. acısa da yürek acıması haksızlık oluyordu…sevince yangın oluyordu.. sevince rüzgar soğuk esiyordu… sevince birazdan çıkıp gidiyordu sevgili koynundan… yürek ağlıyordu .. hakkı olmuyordu sevince ağlamaya.. sevince susmak olmuyordu… konuşmak istiyordu sevgi… sevince fırtınalar uzaklaşıyordu.. sevince… sevmek olmuyordu adı…. Ben seni nasıl sevdim bilmedin demişti kız… dudaklarım nasıl titredi hiç fark etmedin sevdiğimi söylerken… sevince arakanı dönüp uzaklaşmak gerekiyordu… o zaman sevmiş oluyordu … sevgi gerçek oluyordu.. sevgiden yüreğini acıtarak.. bencil demişti  ya sevgili kıza…. Bencil olmayı taşıyamıyordu yüreği… gidemiyordu ki.. yapabilse bir an bile durmazdı… bencildi çünkü.. sevince nasıl sevmeliydi ki insan.. sevgi nasıl olmalı..tutup yüreğini ellerinin arasında sıkıp kanatarak gitmek miydi sevgi… sevmek gitmemi mi gerektiriyor diye sormuştu kız…

Ben seni nasıl sevdim bilmedin derken…
 
H

hayal_12

Bazen tekrarlanan sözcüklerden oluştuğu kanısı verse de ve bu durum can sıksa da, bu yazı çok güzel! Tebrikler...
 
U

UğurOnur

Kullanıcı
1 Ocak 2008
En iyi cevaplar
0
0
istanbul
Sevince gitmek gerek bazen evet....ama olmuyor...o bile yürek istiyor...
Uçurumun kenarına yürüsende çekip gitmek olmuyooo......
 
Üst