..Türkiye'nin lezzet haritası çıkarıldı...Hangi ilin ne yemeği meşhur...

  • Konbuyu başlatan su perisi
  • Başlangıç tarihi

Konu hakkında bilgilendirme

Konu Hakkında Merhaba, tarihinde Araştırma Sonuçları kategorisinde su perisi tarafından oluşturulan ..Türkiye'nin lezzet haritası çıkarıldı...Hangi ilin ne yemeği meşhur... başlıklı konuyu okuyorsunuz. Bu konu şimdiye dek 55,992 kez görüntülenmiş, 64 yorum ve 0 tepki puanı almıştır...
Kategori Adı Araştırma Sonuçları
Konu Başlığı ..Türkiye'nin lezzet haritası çıkarıldı...Hangi ilin ne yemeği meşhur...
Konbuyu başlatan su perisi
Başlangıç tarihi
Cevaplar
Görüntüleme
İlk mesaj tepki puanı
Son Mesaj Yazan korsan
D

dileklerperisi

Kullanıcı
8 Ağu 2007
En iyi cevaplar
0
0
İstanbul
Conqueror' Alıntı:
DileklerPerisi' Alıntı:
Arabaşı çorbanız benden olsun.
Ayıptır söylemesi çok güzel yaparım :D
aaa bak şimdi çok süper birşey söyledin.
yazın yenmez derler ama ben yaz kış yerim yeter ki güzel yapılsın
:D :D :D
:D :D Evet yazın yenilmiyor genelde.
Dışarıda kar varken acılı arabaşıda mükemmel olur yani.
Ama insan yeterki istesin ne fark eder yaz kış.
 
K

Kristal



Kerebiç Mersin'e has bir tatlı türüdür. Özelikle ramazan ayında İstanbul'da güllaç, kaymaklı ekmek kadayıfı neyse Mersin'de de kerebiç odur. Kocaman bir tabak kıvamlı krema içinde yüzen içi fıstık ya da ceviz dolu enerji bombası kurabiyelerden oluşmaktadır. Kerebiçin yapımı da en az kendisi kadar özeldir. İçliköfte şekline getirilerek yapılan kısmın dışı irmik, yağ, karbonat ve şekerle yapılıyor; içine de fıstık veya ceviz konuluyor.
 
S

su perisi

Kullanıcı
4 Ocak 2007
En iyi cevaplar
0
0
nerden yörelerin lezzet haritasını çıkardımki:) canımız çekiyor ya  :D
 
S

su perisi

Kullanıcı
4 Ocak 2007
En iyi cevaplar
0
0
Hazır harita çıkmışken::) hadi hep beraber...gidelim.. nereye mi? tabiki  harbiyeye:)
Kısa bir özgeçmişi ile.. :)





HARBİYE/DAPHNE

Harbiye,hatay/antakya il merkezine 7 km. mesafede olup, Yayladağı ilçesi üzerinden Suriye ve dolayısıyla Ortadoğu’ya bağlayan E-91 karayolu üzerinde bulunmaktadır. Suriye hududuna 55 km mesafededir. Harbiye belediye teşkilatı Hatay’ın Anavatana katılış tarihi olan 1939 yılında kurulmuş bir beldedir. Ayrıca Harbiye, tarihi Daphne olarak adını tüm dünyaya duyurmuştur. Yalnız Hatay’ın değil, belki de Güney Anadolu bölgemizin en şirin ve en seçkin yerlerinin başında gelmektedir. Konumu itibari ile Ortadoğu’yu Türkiye’ye bağlayan yol üstünde bulunduğundan bu ülkelerden gelen turistlerin hem uğrak yeri, aynı zamanda konaklama ve eğlence yeri olmakla birlikte bölgenin en güzel piknik yeridir. Her taraf yeşillik ve bol suları ile adeta cenneti andırır. Bir defa gelenin kolay kolay ayrılmayacağı ve tekrar gelmesi için güzellikleri ile ona davetiye sunar.







DAPHNE(DEFNE)NİN MİTOLOJİK HİKAYESİ



Zeus’un oğlu Işık Tanrısı Apollon, ırmak kenarında genç ve güzel bir kız görür.
Bu eşsiz güzelin adı DAPHNE(Defne)’dir.
Apollon’un içinde arzular uyandırır. Onunla konuşmak ister.
Fakat Daphne, Işık Tanrısı’nın içinden geçenleri anlamıştır,Kaçmaya başlar.
O kaçar, Apollon kovalar.
Çapkın Tanrı bir taraftan “kaçma seni seviyorum” diye bağırır.
Daphne ise Tanrılarla sevişen kadınların başlarına neler geldiğini bildiği için korkuya kapılır ve kaçmaya devam eder.
Apollon’a gelince, bu güzel periyi mutlaka yakalamak istemektedir.
Aralarındaki mesafe gittikçe kısalır ve bir an gelir ki Daphne, Apollon’un sıcak nefesini saçlarının arasında duyar. Artık kurtuluş imkanı kalmadığını anlayan Daphne, birden durur ve ayağı ile toprağı kazıyarak şöyle bağırır:
-“Ey toprak ana, beni ört, beni sakla, beni koru.”

Bu içten yalvarış üzerine Daphne organlarının ağırlaştığını, odunlaştığını hisseder.
Olgun göğsünü gri bir kabuk kaplar, kokulu saçları yapraklara dönüşür, kolları dallar halinde uzar, körpe ayakları kök olup toprağın derinliklerine dalar, bir defne ağacı oluverir.



Bu manzara karşısında şaşıran Apollon, Defne’nin ağaç oluşunu hayret ve üzüntü ile seyreder.
Sonra da sarılır ve sert kabukları altında hala çarpmakta olan kalbinin sesini duyar ve şöyle seslenir:

-“Defne, bundan sonra sen, Apollon’un kutsal ağacı olacaksın. O solmayan ve dökülmeyen yaprakların, başımın çelengi olacak. Değerli kahramanlar, savaşlarda zafere ulaşanlar, hep senin yapraklarınla alınlarını süsleyecekler. Şarkılarda, şiirlerde adımız yanyana geçecek.

Bu tatlı sözler üzerine Defne, dallarını eğerek Apollon’u saygı ile selamlar.
Apallon teessür ve heyecan içinde o ağacı amblem olarak aldı ve parlak yapraklarından başına bir taç yaptı.



İşte o zamandan beri şiir ve silah zaferi Defne dalı ile ödüllendirilir ve Defne’nin gözyaşları bugün hala Harbiye’de şelaleler meydana getiriyor.



işte bu öykünün geçtiği yer bugünkü harbiye dir

HARBİYE DE GÖRÜLMESİ GEREKEN YERLER
daphne şelalesi



HARBİYE hidro havuzu ve parkı





HARBİYE DE YEMEKLER
harbiye sofrası



isterseniz sade isterseniz etli pideler



çoban salatası



yöremize özgü patlıcan salatası



humus



içli köfte ve bir sürü soğuk mezeler



çiğ köfte



et ve tavuk kebabı çeşitleri





ve olmazsa olmaz olan peynirli künefe










 
S

su perisi

Kullanıcı
4 Ocak 2007
En iyi cevaplar
0
0



Aşurelik buğday, nohut ve lola kemiğinin su ve tuz ilave edildikten sonra çömlekte ve odun ateşiyle ısıtılmış fırında pişirilmesiyle yapılan ‘keşkek’ ya da “helise" de çok sayıda ilimizin mutfağında yer alıyor. Afyon, Amasya, Ankara, Balıkesir, Bilecik, Bitlis, Bursa, Çankırı, Çorum, Denizli, Elazığ, Mardin, Muğla, Ordu, Samsun ve Tunceli, keşkek’in özel yemek sayıldığı iller arasında bulunuyor.
 
B

bıldırcın

Kristal' Alıntı:


Kerebiç Mersin'e has bir tatlı türüdür. Özelikle ramazan ayında İstanbul'da güllaç, kaymaklı ekmek kadayıfı neyse Mersin'de de kerebiç odur. Kocaman bir tabak kıvamlı krema içinde yüzen içi fıstık ya da ceviz dolu enerji bombası kurabiyelerden oluşmaktadır. Kerebiçin yapımı da en az kendisi kadar özeldir. İçliköfte şekline getirilerek yapılan kısmın dışı irmik, yağ, karbonat ve şekerle yapılıyor; içine de fıstık veya ceviz konuluyor.
Kristaaaall ya bu ne muhteşem bir görüntüdür yaa :vaav :vaav
Tarifini isterim yada sen bana nerede bulacağımı söyle
Bu yaz mersine gelicem ben zaten
Tadmazsam gözüm açık gider :D :D
 
S

smaile

Kullanıcı
15 Şub 2008
En iyi cevaplar
0
0
Ankara
Zynep' Alıntı:
YUNAN BAKLAVASI VE RUM LOKUMUNA ENGEL YOK
Konunun bu noktasına gelene kadar aklımda ki yorum şuydu;
Aman fazla yazıp çizilmesin bu yemekler, Yunanlılar tarifleri bulur sahiplenirler... :D
  ;D sakın sakına duymasınlar nerdeyse tüm Türk mutfağını sahiplendiler çok gülüyorum onlara yaa ;D ;D
 
S

su perisi

Kullanıcı
4 Ocak 2007
En iyi cevaplar
0
0


Lor peyniri, irmik, un, şeker ve margarinle yapılan bir tatlı olan “höşmerim” ise Aksaray, Amasya, Ankara, Balıkesir, Bolu, Manisa ve Uşak’ın ortak lezzeti. Daha çok İç Anadolu’da bilinen ‘madımak’ da Amasya, Çorum ve Yozgat’ın yöresel mutfağı içinde önemli bir yere sahip bulunuyor. ATO Başkanı Sinan Aygün, “Bölgesel kalkınma için yerel ekonomik fırsatlar iyi değerlendirilmeli. Lezzet ve tatlarda ekonomik bir fırsat. Maraş dondurmasının, kırmızı biberin ihracatı her il’e, ürüne örnek olmalı” dedi. Yoğurt, pastırma, bulgur ve tarhana gibi yiyeceklerin Türk buluşu olduğunu hatırlatan Aygün, “Türkiye, sağlıksız, damak tadımızla bağdaşmayan fast food kültürüne esir olmamalı” yorumunu yaptı.

 
H

Harun

Kullanıcı
29 Şub 2008
En iyi cevaplar
0
36
İstanbul
leftinthedark.wordpress.com
Haritasını bilmem de, şu dünya da Türk yemekleri gibisi yok. Hepsi birbirinden güzel tabi düzgün yapıldığı zaman. Patatesli börek mesela. Bu bile şu ülkede yaşamam için tek başına bir sebep  ;D
 
S

su perisi

Kullanıcı
4 Ocak 2007
En iyi cevaplar
0
0
İllerin seçilmiş diger yemeklerde  şöyle:

Adana: Adana kebabı, şalgam suyu, yüzük çorbası, süllüm ve karakuş tatlısı.
Adıyaman: Basalla, yapıştırma, hıtap.
Afyonkarahisar: Sakala çarpan çorba, zürbiye, sırtsırta, ağzı açık, pırasa musakka, ocak bükmesi, cızdırma, övme, hamursuz, cimcik, palize, yanıyarma ve cücü kadayı.
Ağrı: Abdigör köftesi, gösteberg et, selekeli (saç kavurma), haşıl, hengel, erdek, hasude, halise ve murtuğa.
Aksaray: Soğanlama, bamya çorbası, çiğleme.
Amasya: Çatal çorbası, sakala çarpan çorbası, helle çorbası, kesme ibik çorbası, göbek dolması, patlıcan pehli, pastırma gağallemesi, dene hasudası, ayva gallesi, gelin parmağı, gömlek kadayıfı, peluza, unutma beni, vişneli ekmek, eli böğründe, hengel, yakasal böreği, kaypak ve yanuç.
Ankara: Ankara Tavası, alabörtme, calla, bici, ilişkik, sızgıç, siyel, pıtpıt pilavı, tohma, altüst böreği, entekke böreği, hamman, papaç, yalkı, carcıran, köremez, tamtak tiridi, öllüğün körü, bırtlak, bezdirme, gizleme, kartalaç ve saçkıran.
Antalya: Antalya usulü piyaz, arap kadayıfı, karpuz kabuğu reçeli, bergamut reçeli.
Ardahan: Elma dolması, evelik aşı, bozbaş, ekmek aşı, pişi, kuymak (mıhlama).
Artvin: Laz böreği, hınkal, çergebaz, gendima, herisa, şilav, hasuta, kaysefe, zurbiyet, püşürük çorbası, soğan harşosu, çinçar çorbası.
Aydın: Kulak çorbası, pelvize tatlısı, paşa böreği, yuvarlama, ısırganotu böreği, ebegümeci kavurması, arapsaçı.
Balıkesir: Tirit, sura, saçaklı mantı, peynirli patlıcan, zerde tatlısı, mafiş tatlısı, börülce ekşilemesi.
Bartın: Pumpum çorbası, yumurtalı isbut, kabak burması, Amasra salatası.
Batman: Bumbar, Şam börek, perde pilavı.
Bayburt: Tel helvası, tatlı çorba, galaçoş, ekşi lahana, lor dolması, yalancı dolma.
Bilecik: Büzme, ovmaç çorbası, keklik kebabı, piruhi, samsı, pancar pekmezi, köpük helvası, kıtırcı helvası.
Bingöl: Dut pekmezi.
Bitlis: Büryan kebabı, şekalok yemeği, çorti köftesi, gari aşı, glorik, gebol, çireş pancarı, kengerli pilav.
Bolu: Yoğurtlu bakla çorbası, imaret çorbası, acı su bazlamacı, çantıklı pide, kedi batmaz, orman kebabı, kaldırık dolması, kaşık sapı, keşli cevizli erişte, kaşık atmaç, bakla çullaması, paşa pilavı, kabak hoşafı, palize, coş hoşafı, karavul şerbeti, kızılcık şurubu, Bolu Beyi tatlısı, uğut tatlısı.
Burdur: Testi kebabı, kabak helvası, Burdur muhallebisi.
Bursa: Ekşili baş çorbası, etli gavata, kestaneli etli lahana dolması, mısır unu sarması, kaşarlı pırasa, patlıcan silkmesi, İnegöl köftesi, yörük kebabı, yufkalı hindi, ciğer sarması, Cennet köşkü, dilber dudağı, Kemalpaşa peynir tatlısı, incir dolması, zerde, kaymaçina, hamur bamyası, asude, dızmana.
Çanakkale: Bakla keşkeği, tumbi, turp otu salatası, kaçamak, lakerda, erik macunu, ahlat suyu.
Çankırı: Yaren güveci, mıkla, tutmaç, yumurta tatlısı.
Çorum: Leblebi, yanıç, cızlak, kömbe, hingal, borhani, helise, çullama, İskilip dolması, kara çuval helvası, teltel.
Denizli: Çaput aşı, alaçora, sıyırma, yoğurtlu patlıcan gömmesi, sura, kaçamak, gındıra çorbası.
Diyarbakır: Karpuz, cartlak kebabı, patlıcan meftunesi.
Düzce: Çerkez tavuğu, Arnavut böreği, Boşnak böreği, şıl böreği, göbete mantısı, lepsi, mamursa, haluj.
Edirne: Badem ezmesi, mamzama, akıtma, hardaliye, satır kebabı.
Elazığ: Fasulye çorbası, lobik çorbası, anamaşı, kelecoş, taraklık, kındık köfte, küncülü köfte, muhaşerli köfte, işkene, sapan dolması, kibe dolması, çaypalası, pirpirim boranı, tavşan üfelemesi, kırmanlı pilav, simit pilav, nohut ekmeği, fodula, zarafat, patila, heside, dolanger, hürriyet kadayıfı, orcik, pilit ve gah.
Erzincan: Tulum peyniri, tava leblebisi.
Erzurum: Çağ kebabı, den çorbası, hıngel, herle aşı, çeç pancarı, çaşır.
Eskişehir: Çiğ börek, abısta, harşıl, yufkalı büryan, met helvası.
Gaziantep: Alinazik kebabı, keme kebabı, yeni dünya kebabı, simit kebabı, antep fıstığı, baklava, malhıtalı (mercimekli) köfte, yoğurtlu ufak köfte, yağlı köfte, iç katması (kısır), tene katması, haveydi köftesi, omaç, sini köftesi, süzek yapması, cağırtlak kebabı, ayva kebabı, elma kebabı, lebeniye, öz çorbası, maş çorbası, şirinli çorba, beyran, topaç, Köse Sefer kabağı dolması, loğlazlı aş, çiğdem aşı, ekşili daraklık tavası, beyran, şiveydiz, acur oturtması, kakırdak böreği, loğlaz piyazı, yarpuz piyazı, at elması turşusu, çelem turşusu.

Giresun: Fındık, hamsi böreği, çalıçileği çorbası, mendek çorbası, yağlaş, karalahana diblesi, kiraz tuzlusu kavurması, hamsili mısır ekmeği, fasulye turşusu.
Gümüşhane: Köme, kuşburnu, dut pekmezi, dut pestili, lemis, haşıl, kanzılı börek, siron.
Hakkari: Gulul çorbası, kepaye, jaji, lalepet, duğeba, kiflik.
Hatay: Kaytaz böreği, taş kadayıf, kereviç, semirsek, kuş gözü.
Iğdır: Bozbaş yemeği, helise, perzana, helise, cızdık, salmanca, fetir, kaysafa, patlıcan reçeli.
Isparta: Miyane, sakala sarkan, tapalak, banak, kabine, kuyruğu sulu, samsa, tosmankara, derdimi alan.
İstanbul: Kanlıca yoğurdu, Sultanahmet köftesi, uykuluk, badem ezmesi, beyinli Beykoz kebabı.
İzmir: Kumru, Ayvalık tostu, sura, İzmir köftesi, papaz yahnisi, mücmeri, radika salatası, gerdan tatlısı.
Kahramanmaraş: Dövme dondurma, biber, tarhana, leğen çorbası, tirşik çorbası, Maraş paçası, pıtpıt lapası, sömelek, un sucuğu, bastık, çullama, ilende, hapısa, ravanda.
Karabük: Kuyu kebabı, bükme, çingene baklavası, göbü, kara mancar, katlaç, malak, perohi, şaptak.
Karaman: Batırık, bidik, Ermenek helvası,cibe ve ilisıra dolması, kayısı musakka, mıkla, mülükü, paraköfte.
Kars: Bal, kaymak, kaşar, gravyer, herre (un çorbası), hangel, haşıl, feselli, tandırda kaz çekmesi, piti.
Kastamonu: Banduma, simit tiridi, köle hamuru, cırık tatlısı, delioğlan sarığı, fincan böreği, haluçga, avuz, şurra
Kayseri: Pastırma, sucuk, mantı, pehli, yağbari, pöç, kovalama, üzüm yemeği, fincan ağzı, nevzine, aside.
Kırıkkale: Alazlama, kömbe, külleme, batallaş, çalma, sarığı burma.
Kırklareli: Sulu kaçamak, kuru kaçamak, kaymakçına, külür, plaska, ısırgan otu çorbası, bıldırcın kağıt kebabı,
Kırşehir: Keykef, temal.
Kilis: Şıhıl mahşe, pekmez, kübbülmüşviyye, talı malhıta, köllük aşı, züngül, belluriye, cennet çamuru, firik pilavı, kibe, mazlum, mıkşi, teşrübe, mayanalı (anasonlu) kahke, haytayla, sucuk hapısası.
Kocaeli: Kandıra yoğurdu, pişmaniye, saray helvası, otur fatma tatlısı, çiğceli kavurma.
Konya: Düğün yemeği, etli ekmek.
Kütahya: Cimcik, dolamber böreği, namaz dolması, gökçümen hamursuzu, tosunum, kızılcık çorbası, tekke çorbası, çene çarpan çorbası, kötdür tatlısı.
Malatya: Kayısı, kağıt kebabı, kınalı ekmek, pileke, taş küllüğü, gurut çorbası, analı-kızlı, kurşun geçmez köftesi, gilgirikli köfte, keloğlan köftesi, zeytinyağlı marul sarması, fasulye yaprağı sarması, kabak çiçeği dolması, soğan dolması, patlıcan dövmesi.
Manisa: Mesir macunu, Kula güveç kapaması, şekerli pide, otlu pide, Manisa kebabı.
Mardin: Badem şekeri, ceviz sucuğu, ikbebet (içli köfte), semberuk, irok, kibe, kitel raha, lebeniyye
Mersin: Cezerye, tantuni, kerebici, zahter.
Muğla: Ara, dutmeç, çopur, döş dolması, balıklen, çıntar kavurması, ot ekşilemesi, galli patlıcan, ebegümeci kavurması, börülce kavurması, teltorlu börülce, yalankı, üzüm köftesi, ballı kabak, bestel, dülek reçeli.
Muş: Muş köftesi, çorti aşı.
Nevşehir: Düğü, kesme, katma aşı, ağpakla (fasulye, kemikli et), dıvıl, ayva dolması, Nevşehir tavası, sızgıt.
Niğde: Mangir çorbası, tava, üzüm boranası, ditme, unlu söğürme, papara, cılbır, halveter, kaşık kayganası.
Ordu: Melocan (diken ucu) kavurması, Sakarca mıhlaması,galdirik kavurması, ısırgan yağlaşı, mısır yağlaşı, hoşgıran kavurması, kabak muhallebisi, pallabye.
Osmaniye: Tirşik (pancar), yer fıstığı, toğgar, çiçcire, etli kömbe.
Rize: Anzer balı, Rize köftesi, Rize simidi, Hamsi çiğirtası, çumur, enişte lokumu, pepçura.
Sakarya: Pekmez, yoğurt.
Samsun: Samsun pidesi, turşu kavurması, yer pancarı, mısır çorbası, kocakarı gerdanı.
Siirt: Zivzik narı, Pervari balı, perde pilavı.
Sinop: Sinop kestanesi, nokul, içli tavas, mamalika.
Sivas: Sivas kebabı, peskutan çorbası, pezik turşusu.
Şanlıurfa: İsot, şıllık tatlısı, paliza, bostana, urfa kebabı.
Şırnak: Kutlık, serbıdev, hekeheşandi, şımşıpe, meyre, bırınzer, mahmılatık, fıreydin, suryaz.
Tekirdağ: Tekirdağ köftesi.
Tokat: Tokat kebabı, bacaklı çorba.
Trabzon: Vakfıkebir ekmeği, akçaabat köftesi.
Tunceli: Ovacık dağ sarımsağı, Şavak tulum peyniri, Pülümür balı, zerefet, sirekurt, sirepati, kavut, patila.
Uşak: Alacatene, haşhaş sürtmesi, ciğerli bulgur.
Van: Otlu peynir, Van balığı (inci kefali), ilitme, senseger.
Yalova: Yalova köftesi, yaprak pidesi, pavli, luhu şuşkey çirbuli, lalanga, çubiyiş gayi, papa , silohto, paponi.
Yozgat: Testi kebabı, arabaşı.
Zonguldak: Çaycuma yoğurdu, Osmanlı çileği, Devrek simidi, beyaz baklava, kızılcık, cevizli dolma.
 
D

dideM

Kullanıcı
5 Eyl 2007
En iyi cevaplar
0
0
İstanbul
;D ;D ;D
Temel Reis çizgi filminin kökenini araştır, orada Spinach yazıyor konservenin üstünde. Oradan bulursun belki.
 
H

Harun

Kullanıcı
29 Şub 2008
En iyi cevaplar
0
36
İstanbul
leftinthedark.wordpress.com
dideM' Alıntı:
;D ;D ;D
Temel Reis çizgi filminin kökenini araştır, orada Spinach yazıyor konservenin üstünde. Oradan bulursun belki.
Tamam. Zaten bu işi yapsa yapsa ispanyollar yapardı. Onlardan beklenir.  ;D.. Kadıköydeki boğa da onların eseri.

Neyse konuyu bölmeyeyim. Amasya'nın unutma beni yemeği güzelmiş. Olsa da yesek  :)
 
S

su perisi

Kullanıcı
4 Ocak 2007
En iyi cevaplar
0
0
Rize/anzer balını Geçen sene tatma fırsatını bulduk,tabi altın degerinde fiatını söylemeyecegim:)Biraz agır bir tadı var ama Pek çok hastalığa karşı şifa olarak bilindigi için şifa niyetine afiyetle yedik..

Karedenizin yöresel yemeklerinden tattıklarım arasında çerkez tavugunu hiç sevmedim ama Trabzon yöresine ve o yörenin özel bir peyniryle yapılan mıhlama yı sevdim..tarife göre yapmış olsamda asla o lezzeti yakalamak mümkün degil..
 
Y

yigitarslan

Kullanıcı
9 Şub 2009
En iyi cevaplar
0
0
İstanbul
Su Perisi' Alıntı:
Ordu: Melocan (diken ucu) kavurması, Sakarca mıhlaması,galdirik kavurması, ısırgan yağlaşı, mısır yağlaşı, hoşgıran kavurması, kabak muhallebisi, pallabye.
.
bir ordulu olarak bunların hiçbirini yemediğimi üzülerek söylemem gerek:)

 
H

Harun

Kullanıcı
29 Şub 2008
En iyi cevaplar
0
36
İstanbul
leftinthedark.wordpress.com
Tek yıllık sebze olan ıspanağın anavatanının güney Türkistan, Kafkasya, Nepal yani batı Asya olduğu kabul edilmiştir. 2000 m yükseklere kadar çıkabilen bir sebzedir. Kültürü yapılan ıspanağın Spinacia tetandra Roxb’dan geliştiği kabul edilmiştir. Bu türün Afganistan, İran ve Türkistan’da sebze olarak kullanıldığı bilinmektedir.
Ispanak başlangıçta buralardan Çin’e daha sonrada haçlı seferleri sırasında Avrupa’ya gelmiştir. Ispanağın Avrupa’ya Araplar tarafından İspanya üzerinden geldiği ayrı bir tahmindir. Ispanağın MS 7. Yüzyılda Çin’de 16. Yüzyıldan itibarende Avrupa’da yaygın olarak yetiştirildiği bilinmektedir. İlk önceleri tohumları dikenli olan Spinacia oleracea var. İnermis üretilmiş daha sonra da tohumları dikensiz olan ıspanaklar yayılmıştır.
----
Boşuna konuşmuyoz  ;D
 
S

spiritualsigns

Antep kökenli olsamda ege mutfağı sebze ağırlığından dolayı bana daha çok hitap ediyor... Şevkedibostan, ebegümeci,turp otu haşlaması, börülce, bakla, bamya, karışık ot haşlamaları, ısırganotu, kabak çiçegi dolması... ve bir sürü yemek ve salata çeşidini barındırıyor ege mutfağı... Karadeniz mutfağınıda sevdim yemekleri biraz ağır ama mıhlama, mısır ekmeği, hamsili pilav, kuru fasulye ve pepecura tatlıları hoştu.. birde karalahanadan yapılan dolmaları mükemmeldi  :D

acıktım sanırım  :)
 
Üst