uzun zamandır hissetmediğim birşey bu.. adını koyamadım derler ya.. ilk resimde bi korku filminden alıntı gibi geldi.. ikinci resimde küçük kızın zor görülen gülümseyişi.. doğal mutluluğu.. üçüncü resimde umuduna aklındaki en güzel şeye ulaşmanın çok yakınımızda olduğu ve onu dilersek yüreğimize yapıştırabiliriz.. dördüncü resimde ilk gördüğümde çağrışım yapan kelime kehanet. ve beşincisi ise yalnızlık..
yalnızlaştığım hayatımda daha da bir yalnız ve terkedilmiş, hissettim kendimi.ağlamak isteyipte ağlayamadığım,içimdeki karmaşayı kelimelerle anlatamadığımda ,göz yaşım yardımcı olur bana.gitgide yalnızlaştığıımı farkettim.ve bir kez daha üzüldüm :-[
resimlerin hepsi yalnızlığımı hatırlattı bana kimisi umudu yalnız olsanda içinde hep umut dolu olman gerektiğini hayata ne olursa olsun umutla bakmak gerekğini anımsattı :-[
çook güseller sankli hep aynı kişi bir yerlere varma çabasında gibi bu sislerin ardından karamsar ve bunları yenemye çalışyor aynı zamanda düşüncelerinin ardında kaybolmuş gibi ya da hep ayn mekan ve insanları hep aynı düşüncelere çaldıran gerçekten harikalar kapıldım gittim...
Merhaba Ziyaretçi hoşgeldin ! Forumdan daha fazla yararlanmak için buradan kayıt olunuz Hello Welcome to Guest! Register here to benefit more from the forum
Bu site, içeriği kişiselleştirmenize, deneyiminizi uyarlamanıza ve kaydolduğunuzda oturumunuzu açık tutmanıza yardımcı olacak çerezler kullanır. Bu siteyi kullanmaya devam ederek, çerezleri kullanmamıza izin veriyorsunuz.