Runaway;
Mutluluk üzerine bende senin gibi o kadar çooook kitabı hatim ettim ki; özellikle lise ve sonrası dönemde Leo Buscaglia (ki eminim çoğunuz okumuşsunuzdur bu yazarın kitaplarını)kitapları,diğer mutluluk üzerine yazılan yorumlar,bilgiler.....
Sonra fark ettim ki yazılanlar da hep kendi egomuzu/kendimizi istersek mutlu edebiliriz ve mutluluk süreklili olan bir duygu değil.
Mutluluk garip,enteresan bir duygu,örneğin bir sabah yağmur sonrası salyangozları gördüm,kabuklarından çıkmışlar;servis beklediğim arkadaş dedi ki "Gülşah,onları görünce suratında ki ifade beni de gülümsetti"
Neden dedim,öyle bir baktın ki hayvanlara ,değişik gülümsedin.Onun gördüğü,benim hisettiğim oan ben mutluydum...
İşte bu beni keyifli ,mutlu kılan,,an da bile kendimi mutlu edebiliyorum.
Tabi birde sevdiklerimiz tarafından bize yaşatılan mutluluklar var,onları da çoğumuz biliyoruz zaten
