Kendin ol, kendin kal, hayatı yakala!

  • Konuyu Başlatan Konuyu Başlatan Codex
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi

Codex

Özgür Şahin
Site Kurucusu
Katılım
14 May 2006
Puanları
48
Konum
Çanakkale
Web
www.kendinigelistir.com
Tercihler, eğilimler, istekler o kadar çok ki!... Arasından birini seçmek, biri olmak, birine yada birilerine benzemek, ya da kendin olmak.Kaç kişi başardı kendi olmayı, kendi gibi kalmayı başaran? Kaç kişi başardı, kendinden söz ettirmeyi...

Kendin olmak nasıl birşeydi, kendin gibi düşünmek ve kalabalıklar arasında kendin gibi kalmayı başarmak.Birilerine benzemeden, birilerini taklit etmeden, kendinden vazgeçmeden, kendin gibi kalmak.Birileri varsın a sosyal desin, birileri kalksın tuhaf desin, birileri kalksın çok esrarengiz desin, birileri de kalksın sıradan değil; çok farklı desin... Ama değişmeden, bukalemum gibi şekilden şekile girmeden kirpi ol, sincap ol, ne olursan ol ama kendin ol.

Kendin gibi kalmak, sırdan olmamak, sesinin tonundan bile seçiler olmak, tanınır olmak. İnsanlar arasında, kalplerde, beyinlerde bir iz bırakmak. İşte bence insan olmak belkide böyle birşey olsa gerek.

Hayatı sevmek; kendini sevmekle başlar. Kendini, kişiliğini, öz benliğini (hatasıyla-sevabıyla, doğrusuyla-yanlışıyla) kabul etmekle başlar. Kendini kabullenmeyi başarabiliyorsan, kendini her yönünye sevip; güzellikleri yaşatıp, çirkinlikleri törpüleyip sıyırıyorsan hayatından, başkalarına benzemen istemek, başkaları gibi olmak niye!

Başkalarının başarısını, başkalarının duruşlarını, başkalarından birşeyleri, kendine yakıştırmak, kendine mal etmek niye. Kendin olmak, kendi güzelliğinle, kendi farklılığınla dünyaya yeni bir renk katmak varken, bu benzerlik, bu taklit, bu yok oluş neden...Var olmak, doğaya, yer yüzüne yeni bir renk katmak varken; bu benzerlik, bu keşmekeşlik neden?

İnsan olmak, insan kalmak; insancık olmamak adına, kendin ol, kendin kal; hayatı yakalamanın ilk formülü; KENDİN OLMAK... Kendi renginden renk katmak, kendi ışıltınla etrafına ışık saçmak varken; başkalarının karanlığıyla örtünmek niye. Hayat önce KENDİN OLMAK VE SONRASINDA KENDİN GİBİ KALMAKLA BAŞLAR.Unutmayınki; taklitler sadece ve sadece aslını yaşatır; sizi ise bu hayat yolunda siler, süpürür...

Mechul bir mezar gibi, mechul bir yabancı gibi vadalaşırsın hayatla.

Hayatı kıyısından, köşesinden yakalamayı isteyenlere; kendi rengi, tınısını, ışığını yansıtmak isteyenlere ithaf olunur.
 
Wayy çok güzel bi yazı çok etkilendim kendi düşüncelerimin yazıya dökülmüş hali gibi HARİKA tek kelimeyle
 
cok güzel kendin olmak ve bunu devam ettirmek bunu yapabilmek cok güzel muhteşem bir yazı TEŞEKÜRLER. :)
 
Ewet çogu zaman kulaklarımızı seslere kapatmaya çalışarak yaşamaya çalışırız ama çogumuzun yarı yolda kaybeder inancını..Öyle büyük yaşarsın kii büyük dalgalar içinde..ama Kendin kalmak gerçekten müthiş bir duygudur wee sahtelik yoktur içinizden yani derinlerden hissederek yaşarsınız herşeyii..Diliyorum kii herkes kendi kasırgasında kendi olmayı başarabilir.. mükemmel bir yazıı:)
 
Cσ∂єx' Alıntı:
Kendin olmak nasıl birşeydi, kendin gibi düşünmek ve kalabalıklar arasında kendin gibi kalmayı başarmak.Birilerine benzemeden, birilerini taklit etmeden, kendinden vazgeçmeden, kendin gibi kalmak.Birileri varsın a sosyal desin, birileri kalksın tuhaf desin, birileri kalksın çok esrarengiz desin, birileri de kalksın sıradan değil; çok farklı desin... Ama değişmeden, bukalemum gibi şekilden şekile girmeden kirpi ol, sincap ol, ne olursan ol ama kendin ol.

 
Sıradan silik yaşamak bana göre değil.
Başkalarının koyduğu kurallara saygım var ama kendime olan saygım daha ağır basıyor dolayısıyla kendi doğrularım her zaman önceliklidir.
Devamlı sorgulamam uyumsuz akresif bir kişi olmamdan değil .Dikkat çekme gibi bir derdim hiç olmadı  .
   Tuhaf ,inatçı diyen ..
inançlarıma dil uzatan beni yargılamaya çalışanlarla zaman zaman  başedemez hale geldiğim çok oldu.
Bazen  isyan edip bukalemuma dahi özendiğim oldu ama beni ben yapan değerlerimi istesemde değiştiremedim
Tam  kaybettiğimi düşündüğüm anlarda bile anlamıştımki kendimi kazandım .
Konu gerçekten güzeldi teşekkürler ...


 
sıradanımm...
sıradan olmayı seviyorum  :)
kendi doğrularım var / doğru bildiğimi düşündüğüm yanlışlarım var
var da var...
 
Cσ∂єx' Alıntı:
Birileri varsın a sosyal desin, birileri kalksın tuhaf desin, birileri kalksın çok esrarengiz desin, birileri de kalksın sıradan değil; çok farklı desin...

Bunları bana diyorlar bazen ya. Ne bilim belkide gerçekten tuhafımdır. Keza ben bile bazen kendimden şüphe ediyorum. İlk okuldan beri böyle vesselam :d Bunların dışında daha nelerle nitelendim nelerle. Pehh.  Esrarengiz, tuhaf  bi asosyalim halen birilerine göre..

Ay bu konu içime az su serpti sağolasın kaptan..
 
Ay bu konu içime az su serpti sağolasın kaptan..
;D ;D

Yav insan ne yapmak istediğine karar veremedikten sonra nasıl davranacağını da bilemeez, kendine yakıştırılanları da beğenmez. :)

Ay rolleri değiştik kaptan. Sana benzemeye başlıyorum gittikçe en olumsuzundan.  ;D
 
Ya aslında ben hep normal olduğumu düşünüyordum. Meğerse anormallerin dünyasında normal olmaya çalışıyormuşum. Buda hiç normal değil. Bu gibi nitelemelere ondan maruz kalıyorum zaar.

Ay kaptan sende tuhafsın  demek :d

 
Yazıda da dillendirdiğim gibi günümüzde "kendin olmak" aslında ; sıradışı olmakla eşdeğer.
Geçenlerde çok samimi arkadaşlarımdan birisinin itirafı üzerine şaşırıp, kaldım. Yaptığı doğru muydu? diye düşündüm. Kendisi "kendi gibi olan" ve hayatımda gördüğüm en zeki insanlardan biri. Geçtiğimiz günlerde pozisyon değişikliği oldu. VE "İnsan Kaynakları" ile irtibata geçmesi gerekti. Bölge müdürü ile toplantıya gitmeden önce durumun analizini yapıyorduk aramızda. VE kendisi hemen kendini tahlil etti. Dedi ki :

+ İş hayatımda "kendim gibi" olamıyorum. Tepki topluyorum... Başkasıymış gibi davranıyorum. Yarın gidince de yine aynı maskeyi takmak zorundayım.

Samimi arkadaşım olduğu için, biliyordum aslında kendisi gibi olmadığını. Ama özeleştirimi yapınca farklı bi'şey olmadığım konusunda da soru işaretlerim oldu.

Özeleştirimizi yapmamız, nabza göre şerbet mi verdiğimizin hesabını kendimize sormamız için küçük bir konu açtım.
%100 kendimiz miyiz? Yoksa olması gereken gibi mi davranıyoruz?

Güzel bir konuyu, birlikte işleyelim.
 
İş hayatında; karar verme yetkisinin başkalarında olduğu bir ortamda çalışırken kendimiz olmamız mümkün değil bence. En başta kurallar, yasalar buna izin vermez!
 
Evet..
Didem'e katılıyorum.
Ben sosyal hayatta çok neşeli bir insanım.
ama iş ortamında suratsız ve asabiyim.
bulunduğum ortam ve insanlardan kaynaklanıyor bu sorun.
güleryüzlü olsam insan ilişkilerinde suistimal ediliyorum iş ortamında.
Sert olunca kimse suistimal edemiyor.
Ha ne zararı oluyor bana; asabiyet bir süre sonra ruh sağlığımı bozmaya
başlıyor.Ve yoruluyor insan kendini maskelemekten ötürü  :-\
 
Cσ∂єx' Alıntı:
 

Özeleştirimizi yapmamız, nabza göre şerbet mi verdiğimizin hesabını kendimize sormamız için küçük bir konu açtım.
%100 kendimiz miyiz? Yoksa olması gereken gibi mi davranıyoruz?

.

Özellikle iş hayatında  (helede özel sektör ise) başarıya ulaşma adına ideallerinize biraz maskelemeniz  duygularınız ile  değil mantığınız ile hareket etmeniz gerekebiliyor.
Arkadaşınıza haklı  bu yönde katılıyorum.
Bu zanman zaman hepimiz için geçerli hangimiz maskemizi çıkartabiliyorki?
Bunun nabza göre şaker vermekle ilgisi olduğunu düşünmüyorum.
Kalıcı ,güçlü olabilmek ve gerçek ideallerini gerçekleştirebilmek adına ortamın koşullarına uygun davranmanız gerekiyor.
Aksi taktirde  silik kalır hatta silinir gidersiniz  diye düşünüyorum .
Üzerinde önemle tartışılması gereken gerçekten  çok güzel bir konu .
Teşekkürler
 
Eğer bende bir kendim olsam haksızlıklara karşı inanılmaz savaş açardım adım tarihe geçerdi .
Ama bakın hiç anlaşılıyor mu?
Ne kkadar sakin vede pozitifim ve sessizce kendi kendimi geliştiriyorum o kadar: )
 
Çok etkilendim bu yazıdan ya
Kendi gibi olmayı başarabilen insan sayısı azdır heralde...
 
Geri
Üst