Hayata Dair

  • Konbuyu başlatan FADİME TASTAN
  • Başlangıç tarihi

Konu hakkında bilgilendirme

Konu Hakkında Merhaba, tarihinde Kişisel Gelişim Yazıları kategorisinde FADİME TASTAN tarafından oluşturulan Hayata Dair başlıklı konuyu okuyorsunuz. Bu konu şimdiye dek 8,154 kez görüntülenmiş, 29 yorum ve 0 tepki puanı almıştır...
Kategori Adı Kişisel Gelişim Yazıları
Konu Başlığı Hayata Dair
Konbuyu başlatan FADİME TASTAN
Başlangıç tarihi
Cevaplar
Görüntüleme
İlk mesaj tepki puanı
Son Mesaj Yazan nvzt43
F

FADİME TASTAN

Kullanıcı
8 Mar 2007
En iyi cevaplar
0
0
Kocaeli
Bir yerlerde tıkanıp kaldığında hayat, soluk almak güçleştiğinde,

Yüreğin susup, mantığın sürüklemeye başladığında ayakları,

Dağlara dönmeli yüzünü insan.

Yeni insanlarla ’ tanışmalı, yeni keşifler yapacak...

Hep isteyip de, bir gün yaparım diye ertelediği ne varsa,

Gerçekleştirmeyi denemeli!

Her geçen gece, ölüme bir gün daha yaklaştığı; zamanın bir nehir,

Kendisinin bir sal olup da, O dursa da yolculuğun devam ettiğini anlamalı.

Baş döndürücü bir hızla geçiyorsa birbirinin aynı günler,

Her akşam aynı can sıkıntısıyla eve giriliyorsa,

Değiştirmeye çalışmalı bir şeyleri;

Küçük şeylerle başlamalı belki, örneğin, bir kaç durak önce inip

Servisten, otobüsten; yürümeli eve kadar, yüreğine takmalı güneş gözlüklerini;

Gördüğünü hissedebilmeli!

Sağlığı kaybedip, ölümle yüz yüze gelmeden önce,

Değerli olabilmeli hayat!

Başkasın yerine koyabilmeli kendini;

Ağlayan birine ” gül ”, inleyen birine ” sus ” dememeli!

Ağlayana omuz, inleyene çare olabilmeli!

Dikeni yüzünden hesap sormak yerine gülden,

Derin bir soluk alıp, hapsetmeli kokusunu içine...

Bir çocuğun ilk adımlarında umudu, bir gencin düşlerinde geleceği,

Bir yaşlın hatıralarında geçmişi görebilmeli!

Çalışmadan başarmayı, sevmeden sevilmeyi, mutlu etmeden mutlu olmayı beklememeli!

Ama küçük, ama büyük; her hayal kırıklığı her acı;

Bir fırsat yaşamdan yeni birşeyler öğrenebilmek için, kaçırmamalı!

Çünkü; hiç düşünmemişsen, el vermezsin kimseye kalkması için, hiç çaresiz kalmamışsan, dermanı olmazsın dertlerin;

Ağlamayı bilmiyorsan, neşesisizdir kahkahaların;

Merhaba dememişsen, anlamsızdır elvedaların...

Ne, herkesi düşünmekten kendini, ne; kendini düşnmekten herkesi unutmamalı!

Dostları olmalı, ruhunun ve zihninin sırları zorlayacak!

Herkese yetecek kadar büyük olmalı sevgisi;

Ama kapasitesi sırlı olmalı yüreğinin ki, hakkı verebilsin sevdiklerinin;

Zaman bulabilsin; Bir teşekkür, bir elveda için...

Yaşam dedikleri bir sınavsa eğer; Asla vazgeçmemeli sevmek ve öğrenmekten;

Ama, herkesi sevemeyeceğini de her şeyi bilemeyeceğini de fark edebilmeli insan!

Tıpkı, her şeye sahip olamayacağı gibi...

Zamanın ninnisiyle, uykuda geçimemeli hayatı...!
 
S

serpilk79

Kullanıcı
1 Kas 2007
En iyi cevaplar
0
0
istanbul
www.serpil.info
Bir yerlerde tıkanıp kaldığında hayat, soluk almak güçleştiğinde,
Yüreğin susup, mantığın sürüklemeye başladığında ayaklarını,
Dağlara dönmeli yüzünü insan.
Yeni patikalar, yeni yollar seçmeli, yüreğini ferahlatacak;
Yeni insanlarla 'tanışmalı, yeni kesifler yapacak.
Bas döndürücü bir hızla geçiyorsa birbirinin ayni günler,
Her aksam ayni can sıkıntısıyla eve giriliyorsa,
Değiştirmeye çalışmalı bir şeyleri;
Küçük şeylerle başlamalı belki; örneğin, bir kaç durak önce inip Servisten, otobüsten; yürümeli eve kadar, yüreğine
Takmalı güneş gözlüklerini;
Gördüğünü hissedebilmeli!
Değerli olabilmeli hayat!
İlla büyük acılar çekmemeli, küçük mutlulukları fark etmek için!
Başkasının yerine koyabilmeli kendini;
Ağlayan birine "gül", inleyen birine "sus" dememeli!
Ağlayana omuz, inleyene çare olabilmeli!
Su adaletsiz, merhametsiz dünyaya ayak uydurmamalı;
Sevgisiz, soysuz kalarak!
Dikeni yüzünden hesap sormak yerine gülden,
Derin bir soluk alıp, hapsetmeli kokusunu içine...
Günesin doğusunu seyretmeli arada bir, seher yeli okşamalı saçlarını...
Karda, yağmurda; sevincine, coşkusuna; fırtınada boranda;
Öfkesine, isyanına ortak olabilmeli doğanın!
Bir çocuğun ilk adımlarında umudu; bir gencin düşlerinde geleceği;
Bir yaslının hatıralarında geçmişi görebilmeli!
Çalışmadan başarmayı, sevmeden sevilmeyi, mutlu etmeden mutlu
Olmayı beklememeli!
Ama küçük, ama büyük; her hayal kırıklığı, her acı;
Bir fırsat yasamdan yeni bir şeyler öğrenebilmek için; kaçırmamalı!
Çünkü hiç düşmemişsen, el vermezsin kimseye kalkması için, hiç Çaresiz kalmamışsan, dermanı olamazsın dertlerin; ağlamayı
Bilmiyorsan,
Neşesizdir kahkahaların;
Merhaba dememişsen, anlamsızdır elvedaların...
Ne, herkesi
Düşünmekten kendini, ne; kendini düşünmekten herkesi unutmamalı!
Bilmeli; çok kısa olduğunu hayatin; hep vermek ya da hep almak için...
Sadece, anlatacak bir şeyleri olduğunda değil,
Söyleyecek bir şey bulamadığında da dinleyebilmeli!
Akli ve kalbiyle katılabilmeli sohbetlere...
Hafızası olmalı insanin; hiç değilse, ayni hataları, ayni bahanelerle tekrarlamaması için!
Soruları olmalı, yanıtları bulmak için bir ömür harcayacak!
Dostları olmalı, ruhunun ve zihninin sınırlarını zorlayacak!
Bir teşekkür, bir elveda için...
Yasam dedikleri bir sınavsa eğer;
Asla vazgeçmemeli sevmek ve öğrenmekten;
Ve
UNUTMAMALI İNSAN OLDUĞUNU

GÜLCİHAN ŞAHİN…
 
T

the_sweet

Kullanıcı
11 Eyl 2007
En iyi cevaplar
0
0
bursa
çok güsel bi paylaşımdı teşekkürler
 
E

esranur

Kullanıcı
19 Mar 2007
En iyi cevaplar
0
0
teşekkkürler Serpil, paylasımlarınız gercekten cok hoşş, elinize saglık... :)
 
M

M e l i k e

Kullanıcı
11 Ağu 2007
En iyi cevaplar
0
0
Bursa
teşekkürler güsel bi yazı..
 
T

turna233

Kullanıcı
17 Şub 2008
En iyi cevaplar
0
0
adana
Bir yerlerde tıkanıp kaldığında hayat,

soluk almak güçleştiğinde,

Yüreğin susup, mantığın sürüklemeye başladığında ayaklarını,
Dağlara dönmeli yüzünü insan.
Yeni patikalar, yeni yollar seçmeli,  yüreğini
ferahlatacak; Yeni insanlarla 'tanışmalı, yeni keşifler  yapacak....
Hep isteyip de, bir gün yaparım diye ertelediği ne varsa,
Gerçekleştirmeyi denemeli!
Her geçen gece, ölüme bir gün  daha yaklaştığını; zamanın bir nehir,
Kendisinin bir sal olup da,

O  dursa da yolculuğun devam ettiğini anlamalı.
Baş döndürücü bir hızla  geçiyorsa birbirinin aynı günler,
Her akşam aynı can sıkıntısıyla eve  giriliyorsa,
Değiştirmeye çalışmalı bir şeyleri;
Küçük  şeylerle başlamalı belki; örneğin, bir kaç durak
önce inip Servisten,  otobüsten; yürümeli eve kadar,

yüreğine takmalı güneş gözlüklerini;
Gördüğünü hissedebilmeli!
Sağlığını kaybedip, ölümle yüz  yüze gelmeden önce,
Değerli olabilmeli hayat!
İlla büyük  acılar çekmemeli, küçük mutlulukları fark etmek
için! Başkasının  yerine koyabilmeli kendini;
Ağlayan birine "gül", inleyen birine  "sus" dememeli!
Ağlayana omuz, inleyene çare olabilmeli!
Şu  adaletsiz, merhametsiz dünyaya ayak uydurmamalı;
Sevgisiz, soysuz  kalarak!
Dikeni yüzünden hesap sormak yerine gülden,
Derin  bir soluk alıp, hapsetmeli kokusunu içine...
Güneşin doğuşunu  seyretmeli arada bir,

seher yeli okşamalı saçlarını...
Karda,  yağmurda; sevincine, coşkusuna; fırtınada boranda;
Öfkesine, isyanına  ortak olabilmeli doğanın!
Bir çocuğun ilk adımlarında umudu;

bir  gencin düşlerinde geleceği;
Bir yaşlının hatıralarında geçmişi  görebilmeli !
Çalışmadan başarmayı, sevmeden sevilmeyi, mutlu etmeden
mutlu Olmayı beklememeli !
Ama küçük, ama büyük; her hayal  kırıklığı, her acı;
Bir fırsat yaşamdan yeni bir şeyler öğrenebilmek  için;
Kaçırmamalı !
Çünkü; hiç düşmemişsen, el vermezsin kimseye  kalkması
için, hiç Çaresiz kalmamışsan, dermanı olamazsın dertlerin;

ağlamayı bilmiyorsan,
Neşesizdir kahkahaların;
Merhaba  dememişsen, anlamsızdır elvedaların...
Ne, herkesi düşünmekten  kendini, ne; kendini düşünmekten
herkesi unutmamalı!
Bilmeli; çok kısa olduğunu hayatın; hep vermek ya da hep almak için...
Sadece, anlatacak bir şeyleri olduğunda değil,
Söyleyecek  bir şey bulamadığında da dinleyebilmeli!
Aklı ve kalbiyle  katılabilmeli sohbetlere...
Hafızası olmalı insanın; hiç değilse,  aynı hataları, aynı
bahanelerle tekrarlamaması için!
Soruları olmalı, yanıtları bulmak için bir ömür harcayacak!
Dostları  olmalı, ruhunun ve zihninin sınırlarını
zorlayacak! Herkese yetecek  kadar büyük olmalı sevgisi;
Ama, kapasitesi sınırlı olmalı yüreğinin  ki,

hakkını verebilsin sevdiklerinin;
Zaman bulabilsin;
Bir teşekkür, bir elveda için...
Yaşam dedikleri bir sınavsa  eğer;
Asla vazgeçmemeli sevmek ve öğrenmekten;
Ama, herkesi  sevemeyeceğini de her şeyi bilemeyeceğini de
fark edebilmeli insan!
Tıpkı, her şeye sahip olamayacağı gibi...
Zamanın  ninnisiyle, uykuda geçirmemeli hayatı...!



 
>

Ê

7

5
   
 ​
 
Y

YEŞİLAY

Kullanıcı
6 Şub 2008
En iyi cevaplar
0
0
TEŞEKKÜRLER ÇOK GÜZELDİ.
 
D

diloş

Kullanıcı
8 Ağu 2007
En iyi cevaplar
0
0
istanbul
Çok anlamlı bir şiiir sağol paylaşım için... Yolları biz bulmalıyız
 
S

semazen

Kullanıcı
19 Ocak 2008
En iyi cevaplar
0
0
Çalışmadan başarmayı, sevmeden sevilmeyi, mutlu etmeden
mutlu Olmayı beklememeli

Yaşam dedikleri bir sınavsa  eğer;
Asla vazgeçmemeli sevmek ve öğrenmekten;
çok güzel bir yazı..okumamı sağladığıınız icin teşekkür ederim turna233..
 
H

hosap65

Kullanıcı
28 Ocak 2008
En iyi cevaplar
0
0
VAN
Dikeni yüzünden hesap sormak yerine gülden,
Derin  bir soluk alıp, hapsetmeli kokusunu içine...

ÇOK GÜZEL TŞKLER
 
E

esranur

Kullanıcı
19 Mar 2007
En iyi cevaplar
0
0
Can Dündardan süper ötesi bir şiir daha :'(  paylasım için teşekkürler turna 233.
 
R

re-Member

Kullanıcı
16 Ağu 2007
En iyi cevaplar
0
0
Ankara
'''ağlamayı bilmiyorsan,
Neşesizdir kahkahaların;''''''
ne güzel bir şiir ve ne güzel sözler bunlar .. ::)
paylaşım için çok teşekkürler :)
 
M

metanoya

Kullanıcı
8 Şub 2008
En iyi cevaplar
0
0
ankara
yüreğine takmalı güneş gözlüklerini;
Gördüğünü hissedebilmeli!
Çalışmadan başarmayı, sevmeden sevilmeyi, mutlu etmeden
mutlu Olmayı beklememeli !
  ÇOK GÜZEL VE ANLAMLI SÖZLER.TEŞEKKÜRLER. :)
 
E

eylül_ayazı

Kullanıcı
7 Eki 2007
En iyi cevaplar
0
0
Can Dündar'ın hayata dair yazıları çok güzel hayat ancak böyle anlatılabilir.. keşke hep böyle bakabilsem hayata. :'( teşekkürler paylaşım için..
 
R

roze

Çoook güzel ve her cümlesi, kelimesi ayrı bir güzel ve anlamlı olan bir şiirdi. Paylaşımın için çoook tşklerr turna :)
 
Üst