Bu yazıyı sizinle paylaşırken karmaşık duygular içindeydim. Evliğimizin 10. yılını kutlamıştık, eşimi ne kadar sevdiğimi sorguluyordum. Yeterince seviyormuydum, ne kadar fedakarlık yapabilirdim, nereye kadar sevebilirdim. Sevmenin bir sınırı var mı veya gerçekten sevgi bu mu.
Paylaştım, cünkü okuyanların da sevgilerini sorgulamalarını istedim, gözden gecirmelerini. Düşündükçe, bende Sevginin bittiği yerde ölüm başlar düşüncesi oluştu. Seviyorsam yaşıyorum demekti, ölümü aklıma getirmeden. Ölmekten korkmaya başladığımda, sanki hiç kimseyi sevmiyordum.
Seneye evliliğimizin 15. yılını kutluyacaz. Eşimi ve çocuklarımı hangi restorana gitsek diye düşünüyorum.
Not: 10. yılımızı Asansör restoranda kutlamıştık sadece eşimle, şimdi daha güzel yer bulmak istiyorum.