Bir askerin hayatı

  • Konbuyu başlatan Maximus
  • Başlangıç tarihi

Konu hakkında bilgilendirme

Konu Hakkında Merhaba, tarihinde Kişisel Gelişim Yazıları kategorisinde Maximus tarafından oluşturulan Bir askerin hayatı başlıklı konuyu okuyorsunuz. Bu konu şimdiye dek 12,038 kez görüntülenmiş, 44 yorum ve 0 tepki puanı almıştır...
Kategori Adı Kişisel Gelişim Yazıları
Konu Başlığı Bir askerin hayatı
Konbuyu başlatan Maximus
Başlangıç tarihi
Cevaplar
Görüntüleme
İlk mesaj tepki puanı
Son Mesaj Yazan GulsahToptas
Maximus

Maximus

Kullanıcı
17 May 2006
En iyi cevaplar
0
0
GÜMÜŞHANE
www.sevdayelim.com
>>>KARŞILIKSIZ SEVGİ >>>>>>> >>>>>>>Bu, Vietnam’da savaşan ve sonunda evine dönecek olan John adında bir askerin hikayesidir. John evine gitmeden önce, San Francisco’da bulunan anne babasına telefon açtı. ” Sevgili anne ve babacıgım, sonunda eve geliyorum ama birşey sormak istiyorum. Bir arkadaşımı da beraber eve getirebilir miyim? ”Tabii ki ” diye cevapladılar. ”Onunla tanışmaktan mutluluk duyarız”. ”Ama bilmeniz gereken birtey var” diye John

devam etti,” o savaşta ağır
          yaralandı. Kara mayına bastı ve kolu ile bacağı kaybetti. Başka gidecek hiçbir yeri yok. Onun bize gelmesini ve bizimle yaşaması istiyorum”. ” Bunu duyduğuma çok üzüldüm oğlum, belki kalacak başka bir yer bulması için ona yardımcı olabiliriz” >>>>>>>”O hayır , onun bizimle yaşaması istiyorum .” >>>>>>>”Oğlum,” dedi babası, ”sen ne istediğinin farkında değilsin. Böyle büyük bir sorunu olan birisi bizi çok rahatsız eder. Bizim kendi hayatımız var ve böyle farklılığa izin veremeyiz. Bence sen eve gelmeli ve bu çocuğu unutmalısın. O kendi yaşamı devam ettirmenin bir yolunu

bulacaktır.”
          >>>>>>>O andan sonra, John telefonu kapattı. Anne ve babası ondan başka bir söz duymadılar... >>>>>>> >>>>>>>Birkaç gün sonra, San Francisco polisinden bir telefon geldi. Oğulların bir binadan düşerek öldüğünü söylediler. Polise göre intihardı. Anne ve baba telaşla uçağa binerek oğulların teşhisini yapmak için San Francisco’daki teşhis morguna gittiler. John’u teşhis etmişlerdi. >>>>>>>Ama gözleri faltaşı gibi açılarak... Bilmedikleri birşeyi >>>>>>>farkettiler. John’un bir bacağı ve bir >>>>>>>kolu

yoktu
>>>>>>> >>>>>>>Bu hikayede ki anne ve baba birçoğumuza benzer.Etrafımızda iyi görünen >>>>>>>ve neşeli insanları sevmek bize kolay gelir, ama bize rahatsızlık veren özellikle bizim >>>>>>>kadar sağlıklı olmayan, bizim kadar güzel olmayan ve bizim kadar zeki olmayan insanlardan uzak durmayı tercih ederiz. >>>>>>> >>>>>>>Çok şükür ki bizi bu kategoride gören birisi yok. Karşılıksız sevmeyi başaran birisi sonsuza kadar ailemizdendir ne kadar çirkin ne kadar fakir ne kadar engelli olursak olalım. Bu gün yatmadan

önceTanrıya biraz daha dua ederek insanları oldukları
          gibi kabul etmemizi sağlaması isteyelim ve ne kadar farklı olurlarsa olsunlar onlara karşı daha anlayışlı olabilmeyi isteyelim. Arkadaşlar çok nadir bulunan cevherlerdir. Onlar sizi güldürür ve başarmanız >>>>>>>için destekler. Bazen tek kelime bazen bir cümle paylaşırlar ama her zaman kalbinizi ona açmanızı beklerler.
 
S

syilmez

Kullanıcı
8 Ağu 2006
En iyi cevaplar
0
0
İstanbul
Bir kitabında Leo Buscaglia şöyle der.
” İnsanları olduğu gibi görebilmek için, onları koşulsuz sevmelisiniz. Bunu yapmadığız taktirde size açılmazlar ve onları sonsuza kadar kaybetmiş olursunuz.”
Sevgiler
.
 
D

duyarlı

Kullanıcı
13 Eki 2006
En iyi cevaplar
0
0
İstanbul
arkadaşlar yazdıgız ıkı yazıyı da daha once okumuştum gercekten cok hoşuma gıtmıştı yıneledıgız ve hatırlattıgız ıcın teşekkur edıyorum sevgılerımle
 
I

imgesell

Kullanıcı
10 Eyl 2006
En iyi cevaplar
0
0
bu hikayeyi önceden okumuştum,insanların çevresine karşı önyargılı olaması ne kadar kötü....
hemen herşeyi gördüğümüz ve duyduğumuz kadarıyla değerlendiriyoruz...çevremize karşı daha hoşgörülü ve anlayışlı olabiliriz...

sevgiler :)
 
B

busra_53

Kullanıcı
1 Tem 2007
En iyi cevaplar
0
0
Vietnamda savaştıktan sonra evine dönmekte olan bir asker hakkında bir
hikaye anlatırılır...
San Fransisco dan ailesini aradı ve:
''Anne baba,eve dönüyorum ama sizden bir şey rica ediyorum.
Yanımda bir arkadaşımı da getirmek istiyorum.''Memnuniyetle... onunla tanışmak isteriz,'' diye cevapladılar.
Oğulları:''Bilmeniz gereken bir şey var''diye devam etti. ''Arkadaşım savaşta ağır yaralandı.Bir mayına bastı ve bir koluyla ayağını kaybetti. Gidecek hiç bir yeri yok, onun gelip bizle kalmasını istiyorum.''Bunu duyduğuma üzüldüm oğlum. Belki onun başka bir yer bulmasına yardımcı olabiliriz.''
''Hayır anne,baba onun bizimle yaşamasını istiyorum.'' ''Oğlum'' dedi babası, ''Bizden ne istediğini bilmiyorsun.Onun gibi özürlü biri bize korkunç yük olur. Bizim kendi hayatımız var, ve bunun gibi bir şeyin hayatımıza engel olmasına izin veremeyiz. Bence bu arkadaşını unutup eve dönmelisin. O kendi başının çaresine bakacaktır.''
Oğlu o anda telefonu kapattı. Ailesi ondan bir süre haber alamadı. Ama bir kaç gün sonra, San Francisco polisinden bir telefon geldi.Oğullarının yüksek bir binadan düşüp öldüğünü öğrendiler. Polis bunun intihar olduğuna inanıyordu.Üzüntü dolu anne-baba hemen San Francisco ya uçtular ve oğullarının cesetini tesbit etmek için şehir morguna götürdüler. Onu tanıdılar, ve bilmedikleri bir şey daha öğrenince dehşete düştüler.
ve ve veeee...
Oğullarının sadece bir kolu ve bir bacağı vardı!...
 
A

azsemok

Kullanıcı
16 Tem 2007
En iyi cevaplar
0
1
tüylerim diken diken oldu büşra.. :'(  :'(
 
I

iyivakit

Kullanıcı
13 Ocak 2007
En iyi cevaplar
0
0
istanbul
ayy evet ayneen benimde tüylerim diken diken oldu.
  :)
 
I

iyivakit

Kullanıcı
13 Ocak 2007
En iyi cevaplar
0
0
istanbul
işte aslında oğulları olduğunu bilseler anne baba yüreğidir kabul edecekler.ama her insanın bizlere ihtiyecı olabilir her insan bir anne evledı bu gözle bakamıyoruz maalesef oysaki bize verilenlerde bizim değilki sadece bi emanet
 
B

busra_53

Kullanıcı
1 Tem 2007
En iyi cevaplar
0
0
tesekkürler arkadaşlar ;)
 
Safari

Safari

Kullanıcı
7 Haz 2007
En iyi cevaplar
0
36
İstanbul
busra_53 biraz değişik olarak okumuştum daha önce
paylaşım için teşekkürler.
 
S

safiye_1704

Kullanıcı
26 Mar 2007
En iyi cevaplar
0
0
ödemiş
önemli olan kişinin sağlığı yerinde iken değil onun yardıma ihtiyacı olduğu zamanlarda yanında olunmalı bencede ;)
 
E

ebru_61

Kullanıcı
29 Nis 2007
En iyi cevaplar
0
0
trabzon
sana katılıyorum safiyecigim.onemlı olan muhtac olundugunda yanında olabılmektır.
 
S

safiye_1704

Kullanıcı
26 Mar 2007
En iyi cevaplar
0
0
ödemiş
teşekkürler ebrucuğum ayrıca tanıştığımıza memnun oldum
 
I

ibrahim

Kullanıcı
20 May 2007
En iyi cevaplar
0
0
eskişehir
daha önce bnmn de okudugum bşr hikayeydi.paylaşımın için teşekkürler büşra
 
asyam

asyam

Kullanıcı
7 Tem 2007
En iyi cevaplar
0
0
aydın/kuşadası
ÇOK ÜZÜLDÜM VE ÇOK ETKİLENDİM BİZLER İNSANLAR BAZEN ÇOK MERHAMETSİZ KABA VE KIRICI OLUYORUZ
    PAYLAŞIMIN İÇİN TEŞEKÜRLER
 
Üst