20'DEN SONRA BAŞLAMAK...

EVET BENDE HER NE KADAR PROGRAMLI ÇALIŞMAYI SEVSEMDE
BAZEN PROGRAM UYMADIĞIM OLUYOR  :'(
BUNDAN DA NEFRET EDYORUM
 
DUVARLARI TEK TEK YIKALIM  BİR GÜNEŞ ÇIKACAK ORDA BULUŞALIM...
 
Gercekten isteklerimizi gerceklestirmek icin hareket etmeliiz eger kilolarıla bogusur dert etse belkide kilo veremezdi.. :-\ Vede kendinde gizlinmis YETENEKLERİNi göremesedii. Umarım her kisi kendindeki bu gizli YETENEKLERİ kesfeder.. :)
 
merhaba arkadaşlar, başarı hakkında yazılarınızı okudum.Ben ilkokuldan beri başarılıydım, kendimi övmek için söylemiyorum. Hayatımda takdir,teşşekür hep oldu. Üniversiteyi de kazandım, Gıda Mühendisi oldum.Ama ben neden başarılarımdan zevk almıyorum bilmiyorum.Ailem ve çevrem başarılarımdan gurur duyardı ama ben duymazdım.Hep bunu sordum kendime. Ama bulamadım cevabını, karşımıza hayatta hep engeller sınavlar çıkıyor; insanlar bunları aşarken mutlu oluyor ama ben mutlu olamıyorum.Sizce bu nedir?Nankörlük mü şımarıklık mı veya başka ne olabilir. Kimseyi üzmüyorum yaptıklarımda ama kendimde bir boşluk yaratıyorum...Bana bir fikir söyler misiniz sevgiler...
 
merhaba
gıda mühendisini meslek olarak seçmekte hür iradenizle mi istediniz?  yoksa kendinizi koşullayarak mı seçmek zorunda kaldınız ?
bunu niye sorguluyorum eğer siz isteyerek gönlünüze göre yönlendirilmeden başarıya ulaştıysanız bu tatminkardır fakat hep birilerini idol alarak ya da şartlandırılarak ayarlanmışrobot gibi kurallarına göre devamlı başarı gelsin diye kendiniz olmaktan çok çevrenin memnuniyeti için kazanımlar edindiyseniz bu doyum sağlamayacaktır ...
iyi günler
 
yağmur gözlüm bence senin böyle düşünmenin nedeni içindeki gücü dışarı yansıtamam yani bu yaptıklarının daha fazlasınıda yapabilirsin ve sadece kendin için yapman seni mutlu edebilir  yeterince tatmin olmamanın nedeni de sadece çevrendekilerin mutlu olması ve senin bundan bir sevinç duymamam olabilir bu yaptkılarından senin de mutlu olman gerek
 
YAĞMURGÖZLÜM' Alıntı:
merhaba arkadaşlar, başarı hakkında yazılarınızı okudum.Ben ilkokuldan beri başarılıydım, kendimi övmek için söylemiyorum. Hayatımda takdir,teşşekür hep oldu. Üniversiteyi de kazandım, Gıda Mühendisi oldum.Ama ben neden başarılarımdan zevk almıyorum bilmiyorum.Ailem ve çevrem başarılarımdan gurur duyardı ama ben duymazdım.Hep bunu sordum kendime. Ama bulamadım cevabını, karşımıza hayatta hep engeller sınavlar çıkıyor; insanlar bunları aşarken mutlu oluyor ama ben mutlu olamıyorum.Sizce bu nedir?Nankörlük mü şımarıklık mı veya başka ne olabilir. Kimseyi üzmüyorum yaptıklarımda ama kendimde bir boşluk yaratıyorum...Bana bir fikir söyler misiniz sevgiler...
Her insan zaman zaman gaflet e yada bi boşluğa düşer. bu normaldir bence.. ama bu sürekli oluyorsa bir sorun var demektir.
Sizin yapmanız gereken bu kopukluğu keşfedip bir çıkar yol arayıp başarmaktır.
Zaten mutlu olmak için bi çok nedenimiz var olumsuz  herhangi birşeyi olumlu hale çevirebiliyorsan o zaman kendin için birşeyler yaptığını ortaya koyduğun andır.
 
ilk önce gerçekten istemek gerekir, pes etmeden istemek hem de. yolun biri kapanırsa diğeri mutlaka açılıyor.
Sizi de tebrik ederim azminizden ötürü.
 
Ben 33  yıllık siğara tiryakisiyim 1 paket siğarayı günlük hakkını vererek içerim .Her yıl sigarayı 1ile10 ay arası bırakırım yine birdaha içmemek üzere sigarayı bıraktım. Arkadaşlarada tavsiye ederim  ben insanın dikip büyüttüğü hasat ettiği sigara yaptığı satın aldığı paketi açıp çıkarıp yaktığı içine çekmeden yanmayan yansa bile keddi başına bırakıldığında sönecek kadar bana bağımlı bir maddenin bağımlısı olmayı bir insan olarak hazmedemiyorum  bana ağır geliyor bırakmak isteyenlere duyurulur .
 
öğrenmenin yaşı olmadığı gibi kendini geliştirmenınde yaşı zamanı yoktur . dünya sonsuzluk üzerinde kurulu ve biz bu sonsuzluğun başındayız onun için hiçbirşey için geç değil yeterki kararlı olalım ve ne istediğimizi bilelim
 
yazıyı bitirdiğini ilan eden cümlesine bayıldım

duvarları tek tek yıkalım elbette bir güneş çıkacaktır unutmayalım...


çok doğru..

ama önemli olan bir duvar yıktığımızda karşımıza çıkan başka bir duvarın bizim azmimizi yerle bir etmemesi,aksine inancımızı pekiştirmesi...


duvar yıkmaya devammmmmmmmm :)

ama dikkat edelim de kendimizi sokakta bulmayalım :D
 
Geri
Üst