Arama sonuçlarınız

Zaman alacak biliyorum, fakat eğer öğretebilirsen ona, Kazanılan bir liranın, bulunan beş liradan daha değerli olduğunu öğret. Kaybetmeyi öğrenmesini öğret ona ve hem de kazanmaktan neşe duymayı. Kıskançlıktan uzaklara yönelt onu. Eğer yapabilirsen, Sessiz kahkahaların gizemini öğret ona...

Çiçekler, meyveler gibi... Yaz, sonbahar ya da kış. Nedense duygu rüzgârları hep ilkbahara yakıştırılır. Coşkular, tutkular hep baharı simgeler. Gürül gürül akan sel sularına pek yaraşsa da bir mevsimle sınırlandırılamaz duygular. Ne zamanı ne de yeri vardır sevginin. Ne de kuralı...

İSTİKLAL HARBİ KOMUTANLARINDAN ORGENERAL ASIM GÜNDÜZ’ÜN  ATATÜRK İLE BİR ANISI ; “ İSTİKLAL MÜCADELELERİNİN BAŞLADIĞI SENELERDE BAZI ECNEBİLER BANA DEMİŞLERDİ Kİ; MUSTAFA KEMAL’İN ARKASINA DÜŞMEKTE NE FAYDA GÖRÜYORSUNUZ. İTTİHAT VE TERRAKİ ERKANI ARKADAŞLARINI DÜŞMAN ELİNE BIRAKIP KAÇTILAR...

Atilla : Attila'nın ordusu MÖ 450 ye kadar Moğolistan’dan Rus İmparatorluğunun sınırlarına kadar Asya’nın tamamını fethetmişti. Gerdek gecesi burun kanamasından ölmüştü. MÖ 453'te genç bir kızla evlenmişti. Savaş meydanlarındaki ünlü şiddetinin tersine, şölenlerde az yiyip içmeyi adet edinmişti...

'Olasılıksız demek yetersiz kalacaktır. İnsanı adeta büyüsü altına alan bu hikayede Adam Fewer, bilim, felsefe, entrika ve maceradan ortaya bir başyapıt çıkarmış.' Clive Cussler 'İlk cümleden itibaren bağlanıp kaldım; sayfaları, floş royal tutturmaya çalışan bir kumarbazın kartlarını açtığı...

Bir gün küçük Thomas, öğretmenine giderek dersten sonra kendisiyle görüŞmek istediğini söyledi. Öğretmen kabul etti ve sordu: Sorun nedir Thomas ? Ben bu sınıfın düzeyine göre fazla zekiyim. Bir üst sınıfa geçmek istiyorum. istek konusunda bilgi verilen Müdür Thomas’a bunun için bir testten...

neyi biriktiririz hayatımızda… topladığımız ne var gözlerimizi açtığımızdan beri… bizi biz yapan şey ne? bitirdiğimiz okullar,aldığımız diplomalarımız mı? yoksa okuduğumuz kitapların sayısı mı? yada bankamızdaki kağıt parçacıklarını sayısı mı? bizi biz yapan şey yoksa şu narin tenimiz...

Dokunuyorum; Öyleyse Varım… Bu yazı size asla “dokunmanın” önemini anlatamaz. Okuduğunuz, ya da size okunan, ama teninizde hissedemediğiniz, dokunamadığınız hiçbir yazı size tam anlatamaz “dokunmanın” dayanılmaz ağırlığını. Hep bir şeyler, önemli şeyler eksik kalır. Bir “dokunuş”la başlar...

1- taş... atıldıktan sonra, 2- söz... ağızdan çıktıktan sonra, 3-fırsat.. kaçtıktan sonra, 4-zaman... geçtikten sonra, telafisi mümkün olmayan şeylere dikkat etmeniz dileğimle  ::) ::)

:D nerden nereye