Tülay'ın Kaleminden

[LeParis]

Her hayat ölüme gebe
Haklısın sende ölüm gibi sevilmeyi  istemekte

şairin mekanında söz söylemek haddimize değil ama...
beynimizden gelip yüreğimizin eleğinden  elenen küçük bir yorum kabul edersen eğer.... :

 

[Tülay]

beynimizden gelip yüreğimizin eleğinden  elenen küçük bir yorum kabul edersen eğer.... :

Bu yorum bir harika. Zevkle.

 

[Tülay]

Dudaklarımın arasından çek al seni.
Bitsin bu belirsizlik.
Durma!
Yap bunu!

...

Sessizleşen  geceye inat boğazla hisleri...
Hadi, Sıra sende...
Nedir bu sırası gelenmi oynuyor bu oyunu?
Saklanbaç gibi bir şey mi yoksa!
Söyle söyle...
Övün kendinle, hadi durma alkışla! Sıra sende...
Sahi nereye gittin?

Hoş gör, sessizliğimi.
Hoş gör, titremelerimi...

Kafayı yemiş düşler tüm bunlar!
Yok hikayesi, tükenmeyeceğine dair verilen tek bir sözüm yok.

Güzel şeyler var oysa kalbimde.
Fısıltılar, uğultularla yokluyor oysa...
Umursamazsın biliyorum, oysa kime anlatıyorum ben!

Narin, sesinle; evet şimdi demeni beklerken...
Sessizlikler, kimseler duymadı seni.


Boğulurmuyum diye korktum kimi zaman, hazırdım oysa...
Boğulabilir, hatta yok bile olabilirdim sen de!

Uykularım uzaklaşıyor bedenimden ve sen öylece duruyorsun.

Ve ben;
Deliyi oynuyorum...

Hıçkırıklara boğuyorum bu geceyi...


Tülay/ Ada

 

[yigitce]

cok begendim dost kalem...
tebrikler...