Gelmişsin dünyaya bir gün,
Farkına varmışsın zamanla her şeyin,
her şeyi yavaş yavaş keşfetmişsin,
Ve bir bakmışsın ki büyümüşsün,
Yaş olmuş 17,
Aşık olmuşsun,
Sevmişsin birini ölesiye,
Gençliğin kıpırtısıyla geçmiş zamanın,
Farkına varamamışsın her geçen dakikanın,
Ve bir bakmışsın ki,
Değişiyorsun ,
Değişmektesin her geçen dakika…
Her geçen gün büyümektesin,
Her geçen gün büyümekte düşlerin,
Ve her geçen saniye farklı bir hevese kapılmışsın,
Arkana bir bakmışsın ki,
Cahit Sıtkı nın dediği gibi ortasındasın hayatın,
Tecrübelerini kullanmaktasın ve yenmektesin tüm zorlukları,
Yalnızlığı yenmişsin,
Türlü türlü çiçeklere benzettiğin çocukların olmuş,
Çocuklarınla çocuk olmuşsun,
Kimi gün ağlamış kimi gün gülmüşsün,
Ve bir bakmışsın ki arkana yaşlanmışsın
Hatıralarda bulmuşsun kendini,
Torunların olmuş,
Ve sen yine yalnızsın düşler aleminde,
Hüznü mutluluğa banıp yemişsin,
Tadına varamasan da çoğu şeyin,
Son demindesin artık hayatın,
Geçmişte yaptıklarının pişmanlığıyla ,
Ve çoğu şeye iyi ki yapmışım diyerek yolculuğa hazırlanıyorsun,
Bavulun elinde Azrail i beklemektesin,
Nasıl da geçti hayat diyorsun,
Ağlıyorsun,
Sızlıyorsun…
Sonra çocukların ağlıyor,
Arka da bıraktığın dostların,
Ve sesi geliyor üstüne atılan toprağın…