Ben kafiye düşünürüm, sevgili de bana der ki : Yüzümden başka bir şey düşünme!Ey benim kafiye düşünenim ! Rahatça otur; benim yanımda devlet kafiyesi sensin.Harf ne oluyor ki, sen onu düşünesin! Harf nedir? Üzüm bağının çitten duvarı.Harfi, sesi, sözü birbirine vurup parçalayayım da bu üçü olmaksızın seninle konuşayım
Sen susmadıkça, düşünce bir şey söyleyebilir mi? Düşünceyi ancak konuşarak belirtirsin, sen sustuğun zaman, düşünce içinde hapsolur, kalır. Ama gönül ağız açınca, dil konuşmaz olur, susar.. Gönülden gönüle yol vardır. Çünkü dilsiz dudaksız konuşmak, gönüllerin birbirlerine seslenmesidir.
Mevlana