Firmalara alınan İnsan Kaynakları Uzmanları bazen bu işi gerçekten abartıyorlar.
Bu konuyla ilgili fıkra gibi bir anım var benim.
İşinde çok başarılı bir yakınım, daha iyi koşullarda çalışmak amacıyla, büyük bir şirkete başvurdu. Referansları harika, üstelik orada çalışmasını isteyenler, çalıştığı firmanın üst düzey yöneticileri.
Tüm mülakatları başarı ile geçiyor ve son görüşme İnsan Kaynakları Uzmanı ile.
Hoş bir hanım oturuyor karşısına ve başlıyor soruları sormaya.
Tek bir soruyla o kadar sıkıştırıyor ki arkadaşımı. Bana anlatması aynen şöyle;
"Zep, kadın bildiğin bir duvar, yüzünde insan olduğuna dair tek ipucu, kaşı gözü olması! Sanırsın ki bir makina, hiç bir duygusu yok, sadece sormaya proglamlanmış bir robot! Bana "şu şu durumda ne yaparsın? (soru işinde bir terslik olduğunda arkadaşın nasıl davranacağını öğrenmek için sorulan bir soru), yanıtladım, aynı soruyu yeniden sordu, yine yanıtladım, "Yani sinirlenmezsiniz, sakin davranırsınız değil mi?" diye yeniden sordu, "Evet, sakin davranırım." dedim, "Hiç mi sinirlenmezsiniz yani?" diye yeniden sorduğunda, kadına o kadar sinirlendim ki, yerimden kalktım, üstüne yürüdüm, "Ne sinirlenmesi???? Avazım çıktığı kadar bağırırım, küfrederim, ortalığı yıkarım! Bu yanıtı mı istiyorsunuz siz yaaa???" diye bağırdım. Kadın aynı ruhsuz ifade ile, "Görüşmemiz bitmiştir, biz siz daha sonra ararız!" dedi ve odadan çıktı."
"Naptın sen? Dayanıklılığını ölçmek istemiş, bu onun görevi!" diyecek oldum, bana yanıtı;
"O kadına evlenme teklif edeceğim! Benimle evlensin, ben soracağım dayanıklılık nasıl olurmuş!!!"
Elbette bunu yapmadı, ama başvurduğu işe, tüm referanslarına karşın alınmadı.
Ne derece doğrudur, bu mülakatlara zaten heyecanla giren kişileri bu kadar terletmek?