Sonrasızlık sendromu

  • Konbuyu başlatan Harun
  • Başlangıç tarihi

Konu hakkında bilgilendirme

Konu Hakkında Merhaba, tarihinde Serbest Kürsü kategorisinde Harun tarafından oluşturulan Sonrasızlık sendromu başlıklı konuyu okuyorsunuz. Bu konu şimdiye dek 6,865 kez görüntülenmiş, 15 yorum ve 0 tepki puanı almıştır...
Kategori Adı Serbest Kürsü
Konu Başlığı Sonrasızlık sendromu
Konbuyu başlatan Harun
Başlangıç tarihi
Cevaplar
Görüntüleme
İlk mesaj tepki puanı
Son Mesaj Yazan MeDyC
H

Harun

Kullanıcı
29 Şub 2008
En iyi cevaplar
0
36
İstanbul
leftinthedark.wordpress.com
Bu benim hayatımda aşamadığım en büyük problemim. Sabit psikolojik sorunlarımdan tut da yemeği yemeden önce iki saat seyretmek gibi gündelik arızalarıma kadar binlerce şeyin nedeni. ne mi bu? şu: canın hiçbir şey istemiyor. sebebi de "olunca n'olcak ki?" sorusuna cevap bulamamak. bir sonrasının olamayışı. hayatın boşa akmasından ızdırap duyup yaşamaktan tasarruf etmek.

ben mesela sofraya otururum yemek vakti. en az bi 15.000 kez yemek yediğimi bilirim, yine yiyeceğimi bildiğim gibi. aynı kaşık aynı ağız aynı tat aynı diş aynı mide aynı bağırsak aynı b*k aynı sifon. sonrası yok hep aynı terane. yiyince n'olcak. aklıma bir fikir geliyor, "hemen yazayım" diyorum, 10-15 saniye sürüyor. yazınca n'olcak ki? bazen yazmaya başlıyorum, sayfayı yarılamadan koparıp atıyorum çöpe. fıstık gibi kızlarla tanışıyorum; kan kaybettiren çıkarmam gereken bir ilişki şarapneli de var içimde üstelik. davet ettikleri anda ben ertesi gün eve dönüşümü düşünüp üşendiriyorum kendimi ve erken kalkmam gerektiğini eve gitmem gerektiğini söyleyip sıvışıyorum. açıyorum videotape'i karanlığın içinde yürüyorum aheste*. tamamıyla yatsam n'olcak ki. penayı dişimin arasındaki çilek çekirdeklerini çıkarmak için kullanıyorum. çalsam n'olcak ki. markete gidiyorum kinder bueno'lar ağzımı sulandırıyor. önünde duruyorum duruyorum almadan çıkıyorum. bueno yesem n'olcak yemesem n'olcak. telefon çalıyor çalıyor susuyor. açsam n'olcak. filmi indirirken yarısında iptal ediyorum. izlesem n'olcak. yaşamak tat vermiyor ama, ölsem n'olcak ki. bir sürü "ee yani n'olcak ki"nin hiçbirine tatmin edici cevap bulamamaktan kaynaklanan seçilmemiş bir hiççilik ya da nihilizmin içten geldiği bir lanet altında yaşamak gibi. sevgilinle mutlusundur mesela ama yüzüne bakarken içini acıtır bir şey, o da sonrasızlık sendromu'dur. çıkıp temiz hava almak bile gereksiz gelebilir insana.

müdanasızlık, umursamazlık, çok nietzsche kitabı okumakla karıştırmamak lazım bunu. buradaki nötrlüğün sebebi boşvermişlikten farklıdır, hatta bilakistir, boşverememişliktir. sonuçsuzluğa bir isyandır. kaderin ağlarını örmesine karşı pasif agresif bir duruştur ama kader o kadar kaçınılmazdır ki, o ağlara göstereceğiniz sözde direnç bile kaderinizde vardır. her canlı fatalisttir ve bunu kabul etmesine gerek de yoktur. inkar bile edeblilir ama evrenin en hakiki gerçeği fatalizmdir. öyle iyi kurgulanmıştır ki 3 boyutlu beyinlerimizle alt edemeyiz kendisini. "ben fatalist değilim kadere inanmıyorum, herkes kendi yolunu çizer" diyen insanın kaderinde bunları söylemek ve kadere inanmamak vardır mesela. mikemmeldir. dönen tabaklar gibi hissettirir. sonrasızlık sendromu da aslında insanın kaderinde olan ya da olmayan bir şeydir ama varsa varlığı kendi farkındalığını beraberinde getirdiğinden kader içinde kader içinde kader içinde kader gibi bir döngüye girip kafayı çizebilirsiniz. yani dikkatli olun hiç eğlenceli deyil.

depresyondan falan farklıdır bu, üstündedir. halet-i ruhiyyeler üstüdür. depresyona ancak "neden" olabilir. bunalım gibi içinden çıkılabilecek  bir durum değildir, kapitalizm kadar zehirli bir hayat tarzıdır. bir kere kanınıza girdi mi vücudunuza yayılmasını engelleyemezsiniz. panzehiri bir şeylere tutunabilecek kadar yaşamayı sevmek yaşamayı istemektir ki tutunacak şeyi de sendromun seyri ağırlaşmadan önce bulmak şarttır. bir süre sonra imkansıza yakın olacaktır çünkü bu. "tutundum işte, ee?" demeden önce yapabilmek lazım. öyle herkes de anlayamaz bunu.gerçi hakikaten sonrasızlık sendromu'na tutulmuşsanız pek sorun değildir bu da.

hülasa, dünyanın en sağlıklı insanı olmanın sırrı anı yaşamaktan uzaklaştıkça sonrasızlık sendromu'na girersin ve haz duygusuna yavaş yavaş veda edersin sincabım.

ek$i den Alıntıdır

radioheadbanger


Tam beni anlatmışsın abi bu yazı da. Hiçbir şeyden zevk almamak. Herşeyin sonrasını düşünmek. Yıllarca çalışmanın para kazanmanın aslında sana bir şey kazandırmayacağını görmek. Aşkların, hayallerin, hayatta elde ettiklerin hepsi yalan. Fani dünya. O kadar uğraşşan çalışsan ne olcak. İnsanlığın sonunu getirecek piskolojik sorun bu sanırım. Kurtulmak da çok zor bi kere aklınıza girdi mi. Sizi hayata bağlayan bir şey gerekiyor kurtulmak için .Belki yeni bir aşk, belki ulaşamadığınız bir şey. Her gün başka bir heycanlar görmek istediğiniz. Bunu bulanlar hayatta çok mutlu olur bence. :)

 
Ö

özlem1980

Kullanıcı
25 Nis 2008
En iyi cevaplar
0
0
Ankara
dönem dönem bende takılırım bu sonrasızlık sendromu denilen illete Allah dan uzun sürmüyor
teşekkürler arkadaşım güzel bir yazıydı
 
B

bişileryapmaklazım

Kullanıcı
14 Kas 2008
En iyi cevaplar
0
0
İzmir
HAYATTAKİ TEKRARLARI VE ÇOK İLERİYİ FAZLA DÜŞÜNMEMEK GEREK ZAMAN BELİRSİZLİKLERLE DOLU
 
morkiz

morkiz

Kullanıcı
10 Şub 2008
En iyi cevaplar
0
0
evet.bana da bir dönem rastlamıştı bu sendrom.ama ne alakaysa birden iyi yönü geldi aklıma.şimdi okuldayken arkadaşlarınla kantine iniyorsun,illaki bir şey yiyesin geliyor(ki bu genelde çikolata olur)  :). ama düşünüyorsun şimdi yiyince n'olcak.üstüne bi de kilo alcam diyorsun (şahsen ben öyle derim).paran da cebine kalıyor,para biriktirmiş oluyorsun.  :D :) anlatabildim mi  ??? :)
 
Z

Zynep

Kullanıcı
17 May 2006
En iyi cevaplar
0
0
İstanbul
Garip bir sendromdur, uzaması halinde kişiyi tam bir tembel yapan, sonrasında umursamaz bir insan haline döndüren bir mod. :)
Hiç kapılmadım diyemem elbette. Hatta yapmak istemediğim işler olunca bazen sığınmışımdır bilerek. "Tembelim aslında" diye itiraf edememenin değişik versiyonu.

 
H

Harun

Kullanıcı
29 Şub 2008
En iyi cevaplar
0
36
İstanbul
leftinthedark.wordpress.com
Zynep' Alıntı:
Garip bir sendromdur, uzaması halinde kişiyi tam bir tembel yapan, sonrasında umursamaz bir insan haline döndüren bir mod. :)
Hiç kapılmadım diyemem elbette. Hatta yapmak istemediğim işler olunca bazen sığınmışımdır bilerek. "Tembelim aslında" diye itiraf edememenin değişik versiyonu.
Yok öyle değil aslında. Gerçekten kapılsan tembel olsam ne olur olmasam ne olur. Kime ne bundan. Çalışanlar ölmiycek mi diye düşünürsün.  ;D.. Dünyanın en umursamaz , en çekilmez insanı olur çıkıverirsin.  :)
 
Z

Zynep

Kullanıcı
17 May 2006
En iyi cevaplar
0
0
İstanbul
Kesinlikle evet Harun.
Hatta küçük kızım bir hafta kadar bu şekilde umarsızlaşıp ve sürekli "amannn anneee yapsam nolur yapmasam nolur?" sözlerini her durum için kullanmaya başladığında, yemin ederim dövmek geldiydi içimden! :)
 
H

Harun

Kullanıcı
29 Şub 2008
En iyi cevaplar
0
36
İstanbul
leftinthedark.wordpress.com
dideM' Alıntı:
Hayata dair bir tek hedefin bile varsa merak etme değilsin :)
Hala cevap veremiyorum. :(
Ehh bi soru daha o zaman :)


Hiç hobin yok mu ? Resim olsun müzik olsun. Eğer o hobileri uzun süre yapıp devam edebiliyorsan değilsindir. Rejim yapabiliyorsan değilsindir. Sabah kalktığında saçını başını güzelce düzeltiyorsan değilsindir. Herhangi bir televizyon dizisini ertesi hafta merakla bekleyip tam saatinde izliyorsan değilsindir.

Bu sendromda olan birisi, yapsam nolur ya diyerek hiçbirini yapmaz. Yapsa da zorunluluktan yapar. Hiçbirşeyden zevk almaz. Hayat boş gelir. Dünyanın en rahat insanıdır ama. Çok garip birşey bu anlatmıyor insan.  :)
 
D

dideM

Kullanıcı
5 Eyl 2007
En iyi cevaplar
0
0
İstanbul
Hiç hobin yok mu ? Resim olsun müzik olsun. Eğer o hobileri uzun süre yapıp devam edebiliyorsan değilsindir. Rejim yapabiliyorsan değilsindir. Sabah kalktığında saçını başını güzelce düzeltiyorsan değilsindir. Herhangi bir televizyon dizisini ertesi hafta merakla bekleyip tam saatinde izliyorsan değilsindir.
Allahım cevap veriyorum!
Hiçbirini yapmıyorum üç haftadır.
 
Üst