Şiirlerle Bir Ömrün Hikayesi..
- Konuyu Başlatan crt
- Başlangıç tarihi
****************
Eylül direniş..Eylül acıdır..Eylül öyle çok şey hatırlatırda bana ..
Düşünmeye dahi cesaret edemez de susarım..!
"Atlası yırtar gibi
bulutlat arasından
süzülen bir kuş misali
yüreğime konar gibi
eylülde gel..
yeryüzünden gökyüzüne
yedi renk kuşak gibi
alacakaranlığı yırtarak
YÜREĞİME
eylülde gel..
nergis çiçekleriyle
gerdanıydı boğazın
en güzel limanında
sevgimiz kucak,kucak
eylülde gel..
bir bebe saflığında
en güzel gülüşünle
gözlerinde gelecek
günlerin ışıltısıyla
eylülde gel..
yüreğinde umut
dilinde zafer şarkıları
harmandalında diz kırmaya
omuz omuza yoldaşlarınla
eylülde gel..
(alıntı)"
Umutlarını ipe sermek hatta afyonla uyuşmak gibidir.
Eleştirmeyi,sorgulamayı unutmak eyvalahçı olmak ve suskun kalmak..
Sürü misali yayılıp ..Çobanı klavuzun yapmak..
Birde işin sonunda kurda yem olmak varki neyse fazlaca felaket senaryoları kurmak istemiyorum..
İçerisine fazlaca düştüğümüz bu ruhhalini ne de güzel vurgulamış büyük şair Nazım Hikmet..
Yaşama bakış açısı ne kadar net ve realist ve hayranım fikirlerine şiirlerine ..
"Dünyanın En Tuhaf Mahluku
Akrep gibisin kardeşim,
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
Ve sönmüş bir yanardağ ağzı gibi korkunçsun, kardeşim.
Bir değil,
beş değil,
yüz milyonlarlasın maalesef.
Koyun gibisin kardeşim,
gocuklu celep kaldırınca sopasını
sürüye katılıverirsin hemen
ve âdeta mağrur, koşarsın salhaneye.
Dünyanın en tuhaf mahlukusun yani,
hani şu derya içre olup
deryayı bilmiyen balıktan da tuhaf.
Ve bu dünyada, bu zulüm
senin sayende.
Ve açsak, yorgunsak, alkan içindeysek eğer
ve hâlâ şarabımızı vermek için üzüm gibi eziliyorsak
kabahat senin,
- demeğe de dilim varmıyor ama -
kabahatın çoğu senin, canım kardeşim..!"
Eleştirmeyi,sorgulamayı unutmak eyvalahçı olmak ve suskun kalmak..
Sürü misali yayılıp ..Çobanı klavuzun yapmak..
Birde işin sonunda kurda yem olmak varki neyse fazlaca felaket senaryoları kurmak istemiyorum..
İçerisine fazlaca düştüğümüz bu ruhhalini ne de güzel vurgulamış büyük şair Nazım Hikmet..
Yaşama bakış açısı ne kadar net ve realist ve hayranım fikirlerine şiirlerine ..
"Dünyanın En Tuhaf Mahluku
Akrep gibisin kardeşim,
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
Ve sönmüş bir yanardağ ağzı gibi korkunçsun, kardeşim.
Bir değil,
beş değil,
yüz milyonlarlasın maalesef.
Koyun gibisin kardeşim,
gocuklu celep kaldırınca sopasını
sürüye katılıverirsin hemen
ve âdeta mağrur, koşarsın salhaneye.
Dünyanın en tuhaf mahlukusun yani,
hani şu derya içre olup
deryayı bilmiyen balıktan da tuhaf.
Ve bu dünyada, bu zulüm
senin sayende.
Ve açsak, yorgunsak, alkan içindeysek eğer
ve hâlâ şarabımızı vermek için üzüm gibi eziliyorsak
kabahat senin,
- demeğe de dilim varmıyor ama -
kabahatın çoğu senin, canım kardeşim..!"
