PİŞMANLIK

  • Konbuyu başlatan ebruliyn
  • Başlangıç tarihi

Konu hakkında bilgilendirme

Konu Hakkında Merhaba, tarihinde Serbest Kürsü kategorisinde ebruliyn tarafından oluşturulan PİŞMANLIK başlıklı konuyu okuyorsunuz. Bu konu şimdiye dek 2,324 kez görüntülenmiş, 3 yorum ve 0 tepki puanı almıştır...
Kategori Adı Serbest Kürsü
Konu Başlığı PİŞMANLIK
Konbuyu başlatan ebruliyn
Başlangıç tarihi
Cevaplar
Görüntüleme
İlk mesaj tepki puanı
Son Mesaj Yazan Harun
E

ebruliyn

Kullanıcı
29 Nis 2008
En iyi cevaplar
0
0
PİŞMANLIK

Eğer Tanrı, bir an için
benim bir dolma kağıt bebek olduğumu unutup,
bana biraz daha ömür verse idi:
Büyük bir ihtimalle tüm düşündüklerimi söylemezdim;
ama tüm söylediklerimi düşünürdüm.
Eşyalara değerlerine göre değil de,
ne anlama geldiklerine göre değer verirdim.
Daha az uyur, daha çok rüya görürdüm.
Çünkü gözümüzü ne zaman bir dakika kapatsak
ışığı altmış saniye kaybederiz.
Başkaları geri dururken, ben yürürdüm.
Diğerleri uyurken, ben uyanık kalırdım.
Başkaları konuşurken, ben dinlerdim.
Güzel çikolatalı bir dondurmayı nasıl da seve seve yerdim.
Eğer Tanrı, bana biraz daha ömür verseydi:
Daha basit giyinirdim.
Kendimi güneşe atar,
sadece vücuduma değil,
ruhuma da güneş banyosu yaptırırdım.
Eğer bir yüreğim varsa,
nefretimi buz üstüne yazar ve
güneşin çıkmasını beklerdim.
Yıldızlar üzerinde Van Gogh ile resim yapardım,
bir Benedetti şiirini düşlerdim ve
bir Serrat şarkısı ile aya serenat yapardım.
Dikenlerin acısını hissetmek için
gülleri gözyaşlarımla sulardım,
taç yapraklarını kızılca öperdim.
Tanrım, biraz daha ömrüm olsaydı...
Tek günümü,
sevdiklerime onları ne kadar sevdiğimi söylemeden geçirmezdim.
Her kadını ve erkeği, benim favorim olduklarına inandırırdım.
Aşkın içinde aşkla yaşardım.
Erkeklere, yaşlandıkları zaman aşkı bırakmalarının ne kadar yanlış olduğunu gösterirdim.
Aksine aşık olmayı durdurduklarında yaşlanacaklarını gösterirdim.
Bir çocuğa kanatlar verirdim.
Ama uçmayı kendi başına öğrenmesi için onu rahat bırakırdım.
Yaşlılara ölümün yaşla degil,
unutmakla geldiğini öğretirdim.
İnsanlar, sizden ne çok şey öğrendim.
Gerçek mutluluğun,
zirveyi nasıl ölçtüğünüze bağlı olduğunu bilmeden,
herkesin dağın zirvesinde yaşamak istediğini öğrendim.
Yeni doğmuş bir bebeğin,
o minik elleri ile babasının parmağını sıktığında,
aslında babasını ebediyen kapana kıstırdığını öğrendim.
Ancak bir insanı yerden yukarı kaldırmak için yardım ettiğinde
birisine yukarıdan bakma hakkının olduğunu öğrendim.
Sizden bir sürü şey öğrendim.
Ama bu öğrendiklerimi bir bavul içinde saklasa idim,
hiç bir faydası olmayacaktı ve mutsuz ölecektim.

Johnny Welch






 
G

GulsahToptas

Kullanıcı
17 May 2006
En iyi cevaplar
0
0
İstanbul
gulsaht.blogcu.com
Daha basit giyinirdim.
Kendimi güneşe atar,
sadece vücuduma değil,
ruhuma da güneş banyosu yaptırırdım.
Eğer bir yüreğim varsa,
nefretimi buz üstüne yazar ve
güneşin çıkmasını beklerdim.



eklediğim dizeler ne güzel
 
morkiz

morkiz

Kullanıcı
10 Şub 2008
En iyi cevaplar
0
0
çok güzel bi yazı bu yaa... :-[
 
H

Harun

Kullanıcı
29 Şub 2008
En iyi cevaplar
0
36
İstanbul
leftinthedark.wordpress.com
Herşey gibi hayatın değeri de sonuna gelinince anlaşılıyor. Çok garip. Elimizdekilerin değerini hep kaybettiğimizde anlarız.

Vampirle Söyleşi diye bir film var. Bradd Pitt vampire dönüşecek ve bir daha güneşi göremeyecek. Güneşin doğuşuna son defa bakıp " Daha önce böyle güzel olduğunu farketmemiştim" diyor. Çok güzel bir sahneydi.
 
Üst