Nefreti aşmanın tek yolu var "Affetmek"…

[KarKelebeğİ]

Affetmek zordur ..
Kimi affettiğinde önemlidir ..

 

[dideM]

Affetmek zordur ..
Kimi affettiğinde önemlidir ..

Affetmek zaten zor, bir de istemediğim insanı affetmekle uğraşamam)
Şaka bir yana, zorla affediyorsanız anlamı da yok zaten, haklısın..

 

[yaratici_idea]

Affetmek büyüklüktür diye affetmek ve
kendini affettiğine inandırmak kadar affedilmez bir hata olamaz.
Sorunları ancak kendi içimizde çözümlediğimiz zaman affedebiliyoruz.
Hata olarak görülen şeylerin çoğu yüksek egodan kaynaklanıyor.
Mesela dikkat edin hep şu söylenir.
'Bana bunu yapmamalıydı.'
Ya da 'O böyle bir şey yapamaz.'
Cümle ya ben dir ya da o dur.
Oysa biz de insanız karşımızdaki de...
Ne onu hata yapamayacak kadar çok yüceltmek,
ne de kendimizi hata yapılamayacak kadar çok yüceltmek doğru değil.
Tabi varsaymadığım ne hatalar vardır kim bilir...

 

[Zynep]

Hata olarak görülen şeylerin çoğu yüksek egodan kaynaklanıyor.
Mesela dikkat edin hep şu söylenir.
'Bana bunu yapmamalıydı.'
Ya da 'O böyle bir şey yapamaz.'
Cümle ya ben dir ya da o dur.

Değil mi ama?

 

[doğu-incim]

Affet ama sakın unutma insanoğlu nankör çünkü yine gelir aynı şeyleri yapar durur fırsat vermemk lazım

 

[Mustang]

Burada anlatılan affetme farklı kendi iç barışınız için yapılması gerken bir çalışma.Bu konu ile ilgili bir yazı okumuştum şöyle idi:
Bir gün bir öğretmen sınıfındaki öğrencilere herkes bir dahaki derse beşkilo patatesle gelsindemiş.
Öğrenciler birşey anlamamışlar ama yine de getirmişler patatesleri .
Öğretmen anlatmaya başlamış her afedemediğiniz kişi için torbaya bir patates koyun demiş herkes yapmış ve herkesin torbası dolmuş .
Bunu bir hafata boyunca her nerede olursanız olun yanınızda taşıyacaksınız demiş yatakta duşta bile demiş.
Bir hafatanın sonunda sınıfta şikayetler başlamış  kimintorbasından patatesler çürüdüğü için kötü kokular geliyormuş kimi taşımaktan bıkmış .
Öğretmen afedemediklerinizde  sizlere sıkıntı veriyorlar ve siz onları her yere yanınızda taşıyorsunuz demiş.
Affederseniz yüklerinizden kurtulursunuz demiş.
Ben bu yazıyı okuduğumda affedemediğim bir çok insan vardı en önemlisi annemle olanlardı ancak kendimle yaptığım çalışamalar beni rahatlatıp affetmemimi kolaylaştırdı .Kendime yaptığım son EFT de artık annemle ilgili sorunlarımın beni acıtmadığını hatta hissetmeye çalıştığımda bir şey ifade etmediğini gördüm ve kendimi hafiflemiş hissediyorum .Kendi içimizde affetmeyi öğrenmezsek olaylar sürekli kişiler  ve zaman değişerek tekrar ediyor sanki hayatımız bir yeniden tekrarlar zinciri gibi oluyor.Bu da bize kısır döngünün içinde olduğumuzu neyaparsak yapalım başarılı olamayacağımız hiss veriyor.Bu kısır döngüyü kırmak sizin elinizde .

 

[manas]

Affetmek karşıdakine lütuf olarak görülür ama aslında kendimizedir faydası, içinde nefreti olumsuz hisleri barındırmamak güzel şey.

 

[GulsahToptas]

Bende katılıyorum "affettiğimiz " zaman en büyük yararı kendimizedir ama ya afettiğimiz halde içimizde büyüyen öfke-ye ne demeli?
affettiğimizi bildiğimiz halde zaman zaman içimizi kemiren, öfke, kızgınlık... gitmiyor be... affetsek bile dönem dönem tetikliyor, bunun nedenide sanırım, bir şeyleri çözümleyemeden, sadece bir tarafın "affetmesi"...

 

[Mustang]

Bu affetme öyle affettim deyip hiç birşey olmamış gibi yapmak değil bu tabiki karşıdakine lutuf ancak kendi iç yolculuğunuzdaki  sorunları çözüp kendi içsel özünüzdeki duvarlarınızı yıktığınızda bazı olaylara sizin sebep olmadığınız halde kendinizi suçlu hissettirildiğinizi gördüğünüzde olaya bakış açınız değişiyor .Size acı veren olay çözümlenince etkisi kayboluyor .Sizde içinizden affetmiş oluyorsunuz .Bu büyük bir rahatlama ve öz güven getiriyor.Ben Önce EFT yapıyor sonrada Sedona ile serbest bırakıyorum.

 

[manas]

Bende katılıyorum "affettiğimiz " zaman en büyük yararı kendimizedir ama ya afettiğimiz halde içimizde büyüyen öfke-ye ne demeli?
affettiğimizi bildiğimiz halde zaman zaman içimizi kemiren, öfke, kızgınlık... gitmiyor be... affetsek bile dönem dönem tetikliyor, bunun nedenide sanırım, bir şeyleri çözümleyemeden, sadece bir tarafın "affetmesi"...

İçimizde büyüyen bir öfke varsa affedilmemiştir birşeyler.
Mustangın yazdığı şeyler çok önemli.

 

[korsan]

İçimizde büyüyen bir öfke varsa affedilmemiştir birşeyler.
Mustangın yazdığı şeyler çok önemli.

Affedilmemelidir belkide, affetmek aslında kendini cezalandırmak değilmidir kısmen.

 

[manas]

Tam tersini düşünüyorum affetmek kendimi ödüllendirmektir, o kişinin negatif yükünü taşımaktan vazgeçiyorum. Onu kendimden mahrum ediyorum.
Ha affetmek ayrı, hiçbir şey olmamış gibi davranmak ayrı. Affederim ama tecrübem gereği eski yerimde durmam, belki hayatıma bile almam ama nefret ve öfkemi barındırmam içimde.

 

[korsan]

Ya, bilmiyorum, ben başaramam.Bana bir yanlış yapıldımmı, ve bende onu affettinmi kendimi yiyip duruyorum.
Nasıl ses çıkarmazsın,neden birşey demedin, bak sana ne yaptı bak sana ne dedi er kafamda bir o yana bir bu yana, gidip geliyor.
O andan sonra kayış kopuyor, olanlar oluyor içimden geçenleri bir bir yazıyorum.

Yanlış anlamayın, insanlarda tuhaf bir etki yaratıyor bu af mevzu.
Tekerrür ediyor,ya nasılsa affeder gibi bir tutum sergileniyor.

Ne bileyim, benim için ödül değil affetmek.
Ama saygı duyarım aynı yada aksi düşünen herkese.

 

[manas]

Affederim ama asla aynı yakınlıkta durmam, karşımdaki insana da bunu hissettiririm.
Onu cezalanıdırırken kendimi o gerginliğe boğamam, benden aynı yakınlığı ve alakayı bulamaz bu da yeter. Daha huzurlu ve iyi bir ortam yaratırım mümkünse.
Bu konuyu düşünün bence Korsan."Başaramam" doğru değil sadece bu davranışın doğru olmadığını düşünüyorsunuz bence. Haddimi aşmamışımdır umarım.

 

[korsan]

Ya, o dediğiniz bana göre yeterli değil.Hani onun cezalandırılma şekli.
Ben gerliyorum doğrudur.
Bilmiyorum valla, o kadar çok değiştimki,neydim, ne oldum, ne ara mutasyona uğradım fikren bilmiyorum.

Önceleri, sadece önceden yaşamış bazı insanlardan nefret ederdim sebebi bende kalsın.
Şimdi,burnumdan kıl aldırasım yok, ters şeride girmiş gibiyim, her şey üzerime geliyor.
Bana çarpmalarına gerek kalmıyor,farlarını bile yakmaları yetiyor, nefretimi kazanmaları için.

Dipnot:Hadsizlik felan yok manas rica ederim.Düşünmeyin öyle.

 

[su perisi]

Nefret etmem ki affedeyim...
Yada nefretimi kazanan biri olmadı hayatımda..O yüzden bu konu hakkında çok şey söyleyemiyorum,ama Mustang  yazısına katılıyorum..Neden sıkıntı verenleri yanımda taşıyıp yük edeyim kendime...

Güzel bir yazıydı,daha çok düşünülmesi gereken ve yazıalcak çok şey olan bir konu..teşekkürler...

Bunu etrafımdaki insanlarada soracagım,yanıtları elbet farklı olacak..Ama nefreti taşımak yerine atın desem eyleme geçerler mi? orası muamma..bazıları nefteri taşımayı çakıltaşları gibi yanında bulundurmayı ve gerektiginde kullanmayı tercih ederler...

 

[su perisi]

Bedihan GÖKÇE'nin bir şiirinden parargaf geldi aklıma,izninizle...

Yapılan söylenmez, gelmezmiş dile
Allahtan beklenir kul bilmese de
Kızgınlığım buna, sebep ise de
Sabrım miadını aştı bu gece

Sana son bir sözüm, nasihatım var
Aldığım ahlakla bir terbiyem var
Senin doğuran ana deyip geçmek var
Saygım adabımı tuttu bu gece
Gönlümün romanı bitti bu gece
Hangisine yansam şimdi gün gece
Ömrümden beş yıl gitti bu gece

Bedirhan Gökçe

 

[zuzu835]

affetmek büyüklüktür ama affedilmesi gerek insan vardır affedilmemesi gereken insan vardır... bazı insanlar affedilmeyi bile hak etmez...

 

[korsan]

affetmek büyüklüktür ama affedilmesi gerek insan vardır affedilmemesi gereken insan vardır... bazı insanlar affedilmeyi bile hak etmez...

İyi yorum vesselam.
Kısa ama net.

 

[zuzu835]

kopan bir ipe sıkı bir düğüm atarsan,artık ipin en sağlam yeri o düğümü attığın yerdir ama ipe her dokunduğunda canını acıtan tek nokta da o düğümdür... oyüzden değer verdiğin insanlara dikkat etmek gerek