Neden Yapıyoruz?

GulsahToptas

Kullanıcı
Katılım
17 May 2006
Puanları
0
Konum
İstanbul
Web
gulsaht.blogcu.com
31847ba21485702aba0bf04qh9.jpg






Hayat amaçsız ve keyifsiz yaşamak için çok kısa. Yaptıklarımızın bizim için bir anlamı olmalı.


Bazen neyi, neden yaptığımızı bilmediğimiz durumlarda, insanın kafasında sürekli, “çünkü” ile başlayan cümlelerin devamını getirebilme gayreti oluşuyor. Ama bu hiç kolay değil. Çünkü neyi, neden yaptığımız hakkında gerçekten de hiçbir fikrimizin olmadığı durumlar da oluyor. Aslında tam olarak öyle söylemeyeyim de yapılanların değer bir şey için olup olmadığını bilmeden, bunun muhasebesini yapmadan huzurumuzu, enerjimizi bol keseden harcıyoruz diyeyim.

Ailemiz, arkadaşlarımız için, zaman zaman boyumuzu aşan sorumluluklar altında ezilirken bulabiliyoruz kendimizi. Bize bunu yaptıran da kesinlikle, gereğinden fazla gelişen sorumluluk bilinci.

“Herşeyin fazlası zarardır” sözü, bu tür durumları da çok iyi açıklar aslında. Çok yemek zarardır, çok uyumak zarardır, çok sıcak zarardır, çok soğuk zarardır… Tüm bunlar gibi, çok sorumluluk almak da zarardır.
Yoga öğreticim, birkaç aylık yoga seanslarımızdan birinde bize, “arzularınıza çok dikkat edin''; sorumluluğunu taşıyamayacağınız bir şeyi arzu etmeyin, yoksa birden bire gerçekleşir, siz de ne olduğunu anlayamadan altında ezilebilirsiniz demişti. Çok doğru bir uyarıydı bence. Hayatın içinde, sorumluluklarımızın bizi aştığı durumlar yaşıyoruz, sonrasında “hayır, bir daha yapmam” diyoruz belki, ama yine yapıyoruz.

Bu gidişe bir “dur” demek zor değil sanki. Elbette sorumluluktan kaçmalı demiyorum. Sakın böyle anlaşılmasın. Ama artık yorulduğunuzu, tükendiğinizi ve amaçlarınızı şaşırdığınızı hissediyorsanız, işte o anda devam etmenin bir mantığı var mı? Bu her ne olursa olsun. Neyi neden yaptığımızı bilmediğimiz anlarda hayatımızı çar, çur ediyoruz demektir bana göre.

Hayat amaçsız ve keyifsiz yaşamak için çok kısa. Yaptıklarımızın bizim için mutlaka bir anlamı olmalı. Başkalarının hayatları için, onların yüklenmesi gereken kadar sorumluluğu siz de üstlenmeye kalkarsanız, kendi hayatınızı yaşamadığınızı çok geç farkedebilme tehlikeniz vardır diye düşünüyorum.

En iyisi, size düşen kadarını elinizden geldiği kadarıyla yapmak ve sonrasında da, kendi yaşamınıza ve kendi amaçlarınıza yelken açmak. İşte bunun için hayattaki asıl amaçlarınızı lütfen gözardı etmeyin.



alıntıdır.
 
sorumlulugun azını çoğunu ayarlama imkanımız olsaydı, benim tercihim çoğunu seçmekten yana olurdu. çünkü ne kadar çok sorumluluk o kadar çok başarıya denk gelir.
 
hayatta herkezin zor dönemleri olmuştur , bence doğru olan 'zor olan' her ne ise ondan zevk alarak keyifli bir şekilde pes etmeden hayata devam etmektir.hiç bir zorluktan kaçmamak hayatın her anında güçlü olmak gerekir.kısacası 'Allah' insana kaldıramayacağı yükü vermez diye düşünüyorum.
 
Hayat amaçsız ve keyifsiz yaşamak için çok kısa. Yaptıklarımızın bizim için mutlaka bir anlamı olmalı. Başkalarının hayatları için, onların yüklenmesi gereken kadar sorumluluğu siz de üstlenmeye kalkarsanız, kendi hayatınızı yaşamadığınızı çok geç farkedebilme tehlikeniz vardır diye düşünüyorum.

Bunu çok yapıyorum gerçekten. Başkalarının yükünü de alıyorum.. Yapmamam gerek!  :-\
 
Yazıyı okuyunca birkaç söz geçti kafamdan:
Nereye varacağınızı bilmiyorsanız ne yaptığınızın bir önemi yoktur.
Nereye gideceği belli olmayan gemiye hiçbir rüzgar yardım edemez.
Nereye gideceğini gerçekten bilen adama dünya kenara çekilir yol verir.
Yazının can alıcı kısmı:
Yoga öğreticim, birkaç aylık yoga seanslarımızdan birinde bize, “arzularınıza çok dikkat edin''; sorumluluğunu taşıyamayacağınız bir şeyi arzu etmeyin, yoksa birden bire gerçekleşir, siz de ne olduğunu anlayamadan altında ezilebilirsiniz demişti. Çok doğru bir uyarıydı bence. Hayatın içinde, sorumluluklarımızın bizi aştığı durumlar yaşıyoruz, sonrasında “hayır, bir daha yapmam” diyoruz belki, ama yine yapıyoruz.
 
"Neden yapıyoruz? "

Aslında güzel bir soru.
Bazen karşımızdakini kırmamak için,bazen bir şeyleri ispat etmek için,bazen hayır diyemediğimiz için,bazen yapmamız gerektiğine psikolojik olarak inandığımız için....

Oysa ki bizde varız/ bende varım diyebilsek.

Bunu önce kendinize sonra da sevdiklerinize anlatabilmeniz/miz dileğiyle....

Yoga öğretisinde devamlı aktarıldığı gibi bende bunu devamlı dileyeceğim. :)
 
"Neden yapıyoruz?
sorusuna verilebilecek cevaplardan biride,yaşayamadıklarımızı,yada görmediklerimizi sevdiklerimize yaşatmak göstermek için olabilir.en azından ben öyle yapıyorum bundan utanmıyorum eminimki şu sitede bi çok kişinin başına gelmiştir,yokluk içinde gençlik ve okul hayatım geçti.ama mücadele vermekten hiç vazgeçmedim.içimde uhde kalan ve yaşayamadığım ne varsa kardeşim için yapıyorum.bazen dönüp geçmişe baktığımda bi çok sey başarmışım  ve bana boş geliyor.bu boşvermişliğin sebebi zamanında onları yaşayamamak oldu.
Bu konu üzerinde yazılacak çok sey var,paylaşım için teşekkürler
 
Geri
Üst