K
Kristal
MUSTAFA KEMAL; BİR ÇOCUĞUM OLSAYDI ÇOK MUTLU OLACAKTIM..
Mustafa Kemal’in çocukluk arkadaşlarından Asaf İlbay anılarında anlatmıştır;
Atatürk orman çiftliğinde bir gece, sofrada Neşet Ömer , ben ve diğer konuklar.. bir taraftan kadehler yudumlanıyor, öte yandan memleket meseleleri ve günün konuları üzerinde görüş alış verişinde bulunuyorlar. Mustafa Kemal bakışlarını Neşet Ömer’e çevirdi.
-Bir çocuğum olsaydı çok mutlu olacaktım. Milletime benden sonra benim neslimden bana benzer bir evlat bırakmayı çok isterdim. Profesör bunun çaresi yok mudur?
Neşet Ömer Bey gülümsüyordu… eşim söze karıştı “paşam” dedi “bir değil birkaç evladınız olmalıydı, belki birisi bir nebze olsun size benzerdi çünkü Paşam size benzemek o kadar güç bir şey ki..
Mustafa Kemal’in güzel gözleri uzaklara derinlere dalmıştı.
Bir başka gece de Gazi Paşa’nın masası yine doluydu. Balonun davetlileri aileleri ile birlikte bu masanın önünden geçip ona saygı ve sevgilerini sunup kendilerini takdim ediyorlardı.
Paşa ayağa kalktı, bize yer göstermek lütfunda bulundu. Oturduk. Kızım Bedia’ya baktı ve sonra adını yaşını sordu kızımın.. 16 yaşında olduğunu gazi paşa çevresindekilere dönerek; “Asaf ile bir mahallenin çocuğuyuz, belki de aynı yaştayız demek bende vaktiyle evlenmiş olsaydım 16 yaşında çocuğum olacaktı”
Çok duygulanmıştı, gözlerinin nemlendiği görülüyordu.
Eşim ayağa kalktı; “paşam bütün millet sizin çocuklarınız” dedi.
-“doğru işte bende bununla teselli buluyorum. … evet milletim şan olsun…
Ve biran sonra ilave etti; “benim çocuğum olmadığında belki de bir hikmet vardır. Çok sevdiğim bir tayımın ölümüne o kadar üzülmüştüm ki günlerce acısını unutamamış, yemek yiyememiştim.Ya çocuğumu kaybetmiş olsaydım ne olurdum bilmem….
Şemsi Belli...
