Kıskançlık içimizde...

İKİNCİ AİLEM LDU BURASI ARTIK...SİZLERİ ZİYARET ETMEDEN UYUYAMIYORUM WALLAHİ...HEPİNİZİ COK SAMİMİ VE İÇTENSİNİZ....TEŞEKKÜRLER..... DAHA UZUN YILLARA...
 
Teşekkürler blueapples, o senin içtenliğin, karşılıklı olunca böyle güzel bir ortam çıkıyor ortaya  :)
 
Yorumların hepsini okudum ve geneli şöyle " kıskanırım ve kıskanılmaktanda hoşlanırım "
Ve sevgimizin kıstasıda "kıskanılmak, eğer kıskanmıyorsa sevdiğimiz; umursamıyor" demek bizi...

Gerçektende bu böyle mi? Böylemi düşünüyorsunuz?
Sevmek bu kadar basit mi?

Valla ne kıskanırım nede kıskanılmak istedim; kıskandığım tek şey; benden daha çok okuyanları, daha fazka bilenleri, daha çok gezip yer görenleri ama bu kıskançlık burada bahsedildiği gibi değil daha çok imrenme, beğenme anlamında sanırım bende ki...
Ayrıca bunlar benim düşüncelerim, lütfn kimse üstüne alınmasın.
Sadece okuyunca merak etim.  :-\

 
Benim neden gelişmedi  o duygum bilmiyorum...  Kıskanmayı isterdim... ucunda bencillik var çünkü ve ben bencil olmayı seviyorum... paylaşmak istememe duygusu sanırım farklı bir duygu içinde çok anlam barındırıyor.. Umarım bir gün kıskanabilirm  8)
 
Geri
Üst