HAYAT BİR ÇOCUĞA NASIL ANLATILIR.....
- Konuyu Başlatan berrak
- Başlangıç tarihi
Zynep' Alıntı:
tabiiki yargılamak bize düşmez belki ama zynep doğru söylüyor.... birincisi bizim şartlarımızla çocuklarımızın şartları bir olamaz zaman değişiyor çağ değişiyor ikincisi şiddete son derce karşıyım.... ama insan isterse herşey olur bir baba olarak sabırlı sevecen anlayışlı ve sevgi dolu yaklaşırsanız çözümü bulmuş olursunuz zaten :'(
C
catzilla
HAYAT BİR COCUGA NASIL ANLATILMALI...
Arkadaşımın kızı bir yaşına gelmişti, " Sen eğitimcisin neler öğretmem gerekiyor, bazen kendimi çok çaresiz hissediyorum " dedi. Sorusu kolaydı ama, yanıtı zordu, akıl vermesi basitti ama uygulaması karmaşıktı, anlatmaya başladım:
Annelik uzun zaman alan ve günün yirmi dört saati devam eden adı " insan yetiştirmek " olan bir iş. Bir kere bilmelisin ki, zaman alacak. Neye zaman harcarsan onun karşılığını alırsın. İşine zaman harcarsan işinden, eşine zaman harcarsan eşinden, çocuğuna zaman ayırırsan da ondan karşılığını alırsın.
Yapabiliyorsan gözyaşlarını tutmamasını öğret, acı çekmeden olgunlaşamayacağını...
Kıskanmamayı öğret ona, arkadaşının başarısından mutlu olmayı, birlikte sevinçleri paylaşmayı, içinden " neden ben değil de o? " demeden...
Kazanmaktan mutluluk duyup içine sindirmeyi, ama aynı zamanda kaybetmeyi öğrenmesini. Çünkü bir adım sonrasında görünüşte galip olanları gösterecek hayat ona nokta.
Her şeyin bir sonu olduğunu öğret. Sahip olduğu bütün değerlerin bir gün keyif vermeyebileceğini. Kazanılan ve harcananın bir sonu olduğunu, gidilen yerlerin zamanla bıkkınlık verebileceğini, her şeyi tüketebileceğini,
tüketemeyeceği tek şeyin bilgi olduğunu öğret. Kitaplardan keyif almasını, ders çalışmak istemiyorsa zorlanmamasını, ama okumayı sevmesini öğret ona.
Elbet er ya da geç alacaksın biliyorum, ama mümkün olduğunca geç al ona bilgisayarı. Ona kendisi ile kalacağı sakin zamanlar ver, sıkılmayı öğret ona, sıkılıp ta kendini yönlendirmeyi bulmasını.
Doğaya götür onu, hayvanlardan korkmaması gerektiğini öğret. Arıların bizi sokmasından çok, nasıl bal yaptığını anlat. Doğanın kendi içindeki gizemini bulmasına yardımcı ol, yağmurdan sonraki toprak kokusundan keyif almasını sağla. Soğuk kış gecesinde ateş yakmayı öğret, belki büyüdüğünde bir gece sevgilisine ateş yakar ve belki binlerce yıldızın altında birbirlerine sarılırlar, bunu öğretmemiş diğer sevgililerin aksine...
Şartlar çok zor olsa da yalan söylememesi gerektiğini öğret ona.
Kazandığı elli milyonun piyangodan çıkan beş yüz milyardan çok daha keyifli olduğunu öğret. Alın terine saygıyı öğret ona. Aşk acısı çekmenin hiç aşık olmamaktan daha güzel bir duygu olduğunu öğret.
Kendi doğruları üzerinden kimsenin onu yargılamasına izin vermemesi gerektiğini öğret, başkalarını da kendi doğruları üzerinden yargılamamayı... Bunun başkalarını dinlememek olduğunu değil, söylenenleri kendi
eleğinden geçirmesi gerektiğini öğret. Kendi fikirlerine inanmanın güzelliklerini anlat.
Hayatı sorgulamayı öğret ona... Bilginin en büyük güç olduğunu öğret. Yapabilirse bunu en büyük fiyata satmasını, ama kalbini ve ruhunu kendisine saklaması gerektiğini öğret.
Haklı olduğu konuda sonuna kadar diretmemesini öğret ve haklıyken dik durmasını.
Günün birinde yaptıkları değil yapmadıkları için pişmanlık duyabileceğini öğret.
Basit yaşaması gerektiğini öğret ona, çay içmekten keyif almayı...
" İstemiyorum ", " hayır " demeyi öğret ona, istediğinde ise "istiyorum" demeyi,
Sevdiğinde ise "seni seviyorum" diyebilmeyi öğret ona.
Bir kot pantolon ve tişörtle üniversiteyi bitirmeyi öğret ona. Temiz kokmasını...
Sorgusuz sevmeyi...
El yazısı ile notlar yazmayı...
Lafı dolandırmamayı...
Sevdiklerinin hiçbir zaman çantada keklik olmadığını, dostluğa yatırım yapması gerektiğini, kıymetini bilmeyenlerden uzaklaşmasını öğret ona. Müziği sevmesini, sporla barışık yaşamasını,
İşlerin hiçbir zaman bitmediğini söyle ona, en yoğun zamanda bile kendine vakit ayırması gerektiğini öğret...
Ama en çok da kendini sevmesini öğret... Kendini sevmezse kimsenin onu sevmeyeceğini... Kendine çiçek almazsa kimseden çiçek beklememesi gerektiğini... Kendine özenli yemekler yapıp sofralar kurmazsa kimsenin
onun için yemek hazırlamayacağını...
Hayatta her şeyden çok kendisinin önemli olduğunu öğret ona...
alıntı :
Arkadaşımın kızı bir yaşına gelmişti, " Sen eğitimcisin neler öğretmem gerekiyor, bazen kendimi çok çaresiz hissediyorum " dedi. Sorusu kolaydı ama, yanıtı zordu, akıl vermesi basitti ama uygulaması karmaşıktı, anlatmaya başladım:
Annelik uzun zaman alan ve günün yirmi dört saati devam eden adı " insan yetiştirmek " olan bir iş. Bir kere bilmelisin ki, zaman alacak. Neye zaman harcarsan onun karşılığını alırsın. İşine zaman harcarsan işinden, eşine zaman harcarsan eşinden, çocuğuna zaman ayırırsan da ondan karşılığını alırsın.
Yapabiliyorsan gözyaşlarını tutmamasını öğret, acı çekmeden olgunlaşamayacağını...
Kıskanmamayı öğret ona, arkadaşının başarısından mutlu olmayı, birlikte sevinçleri paylaşmayı, içinden " neden ben değil de o? " demeden...
Kazanmaktan mutluluk duyup içine sindirmeyi, ama aynı zamanda kaybetmeyi öğrenmesini. Çünkü bir adım sonrasında görünüşte galip olanları gösterecek hayat ona nokta.
Her şeyin bir sonu olduğunu öğret. Sahip olduğu bütün değerlerin bir gün keyif vermeyebileceğini. Kazanılan ve harcananın bir sonu olduğunu, gidilen yerlerin zamanla bıkkınlık verebileceğini, her şeyi tüketebileceğini,
tüketemeyeceği tek şeyin bilgi olduğunu öğret. Kitaplardan keyif almasını, ders çalışmak istemiyorsa zorlanmamasını, ama okumayı sevmesini öğret ona.
Elbet er ya da geç alacaksın biliyorum, ama mümkün olduğunca geç al ona bilgisayarı. Ona kendisi ile kalacağı sakin zamanlar ver, sıkılmayı öğret ona, sıkılıp ta kendini yönlendirmeyi bulmasını.
Doğaya götür onu, hayvanlardan korkmaması gerektiğini öğret. Arıların bizi sokmasından çok, nasıl bal yaptığını anlat. Doğanın kendi içindeki gizemini bulmasına yardımcı ol, yağmurdan sonraki toprak kokusundan keyif almasını sağla. Soğuk kış gecesinde ateş yakmayı öğret, belki büyüdüğünde bir gece sevgilisine ateş yakar ve belki binlerce yıldızın altında birbirlerine sarılırlar, bunu öğretmemiş diğer sevgililerin aksine...
Şartlar çok zor olsa da yalan söylememesi gerektiğini öğret ona.
Kazandığı elli milyonun piyangodan çıkan beş yüz milyardan çok daha keyifli olduğunu öğret. Alın terine saygıyı öğret ona. Aşk acısı çekmenin hiç aşık olmamaktan daha güzel bir duygu olduğunu öğret.
Kendi doğruları üzerinden kimsenin onu yargılamasına izin vermemesi gerektiğini öğret, başkalarını da kendi doğruları üzerinden yargılamamayı... Bunun başkalarını dinlememek olduğunu değil, söylenenleri kendi
eleğinden geçirmesi gerektiğini öğret. Kendi fikirlerine inanmanın güzelliklerini anlat.
Hayatı sorgulamayı öğret ona... Bilginin en büyük güç olduğunu öğret. Yapabilirse bunu en büyük fiyata satmasını, ama kalbini ve ruhunu kendisine saklaması gerektiğini öğret.
Haklı olduğu konuda sonuna kadar diretmemesini öğret ve haklıyken dik durmasını.
Günün birinde yaptıkları değil yapmadıkları için pişmanlık duyabileceğini öğret.
Basit yaşaması gerektiğini öğret ona, çay içmekten keyif almayı...
" İstemiyorum ", " hayır " demeyi öğret ona, istediğinde ise "istiyorum" demeyi,
Sevdiğinde ise "seni seviyorum" diyebilmeyi öğret ona.
Bir kot pantolon ve tişörtle üniversiteyi bitirmeyi öğret ona. Temiz kokmasını...
Sorgusuz sevmeyi...
El yazısı ile notlar yazmayı...
Lafı dolandırmamayı...
Sevdiklerinin hiçbir zaman çantada keklik olmadığını, dostluğa yatırım yapması gerektiğini, kıymetini bilmeyenlerden uzaklaşmasını öğret ona. Müziği sevmesini, sporla barışık yaşamasını,
İşlerin hiçbir zaman bitmediğini söyle ona, en yoğun zamanda bile kendine vakit ayırması gerektiğini öğret...
Ama en çok da kendini sevmesini öğret... Kendini sevmezse kimsenin onu sevmeyeceğini... Kendine çiçek almazsa kimseden çiçek beklememesi gerektiğini... Kendine özenli yemekler yapıp sofralar kurmazsa kimsenin
onun için yemek hazırlamayacağını...
Hayatta her şeyden çok kendisinin önemli olduğunu öğret ona...
alıntı :
son günlerde okuduğum harika yazılardan birisi bu 
emeğine sağlık catzilla ...
çok öenmli gerçekten cocuk yetiştirmek...ama yazıyı bastan sona okuyunca yazının aslında cocuk yetiştirme değilde erdemli, hayata faydalı, mutlu olmayı bile, bilgiye aç ve onu kullanabilen bireyler içinde uygun olduğunu anlıyor insan...
işte bu kadar güzel duygular ancak bir cocuk desteğiyle anlatılabilir...çünkü alışkanlıklar hep bu dönemde kazanılıyor...
ve ben bazen aynı bu yazıdaki gibi yetiştirilen çocukları görüyorum arkadaşlar...gerçekten çok hoşuma gidiyor...bakıyorum benimle sohbet ediyor 6 yasındaki okula baslamamış ama konuşmasını bilen bazı şeylerin farkında olan çocuk...
sevgiyle kalın
emeğine sağlık catzilla ...çok öenmli gerçekten cocuk yetiştirmek...ama yazıyı bastan sona okuyunca yazının aslında cocuk yetiştirme değilde erdemli, hayata faydalı, mutlu olmayı bile, bilgiye aç ve onu kullanabilen bireyler içinde uygun olduğunu anlıyor insan...
işte bu kadar güzel duygular ancak bir cocuk desteğiyle anlatılabilir...çünkü alışkanlıklar hep bu dönemde kazanılıyor...
ve ben bazen aynı bu yazıdaki gibi yetiştirilen çocukları görüyorum arkadaşlar...gerçekten çok hoşuma gidiyor...bakıyorum benimle sohbet ediyor 6 yasındaki okula baslamamış ama konuşmasını bilen bazı şeylerin farkında olan çocuk...
sevgiyle kalın
C
catzilla
bende çok beğendim, sizlerle paylaşmak istedim.
B
Bülent
Teşekkürler catzilla.
Çok güzel.
Çok güzel.
Ö
ölüdeniz
güzel bir yazıydı teşekkürler CATZİLLA
GulsahToptas
Kullanıcı
catzilla bu güzel paylaşım için teşekkürler.
Bende bir kaç cümle eklemek istedi.
Doğan Cüceloğlu'un bir kitabında okumuştum daha sonra TV programında da örneklemelerle anlatmıştı bunu.:
Çocuk ilk yalanı aslında ev de öğrenir.Örneğin eğer bir baba veya anne telefonda konuşurken eğer öerneğin babyı soruyorlarsa ve annede eşinin henüz evde olmadığını/gelmediğini belirtiyorsa ve çocuk buna şahit oluyorsa orada başlar yalan söylemenin kötü bir şey olmadığını.
Eğer çocuğunuz bir konuda başarısız olduysa veya okulda sınavdan kötü bir not aldıysa,bunun başarı derecesi olmadığını herkesin herşeyi en iyi yapacak diye bir şeyin olmadığını ve isterse başarabileceğini fakat ne olursa olsun çocuklarının yanında olacaklarını onlara hissettirmemiz gerektiğini......
gibi konular vardı kitabında.Bu yazıyı okuyunca benimde aklıma bunlar geldi.
Bende bir kaç cümle eklemek istedi.
Doğan Cüceloğlu'un bir kitabında okumuştum daha sonra TV programında da örneklemelerle anlatmıştı bunu.:
Çocuk ilk yalanı aslında ev de öğrenir.Örneğin eğer bir baba veya anne telefonda konuşurken eğer öerneğin babyı soruyorlarsa ve annede eşinin henüz evde olmadığını/gelmediğini belirtiyorsa ve çocuk buna şahit oluyorsa orada başlar yalan söylemenin kötü bir şey olmadığını.
Eğer çocuğunuz bir konuda başarısız olduysa veya okulda sınavdan kötü bir not aldıysa,bunun başarı derecesi olmadığını herkesin herşeyi en iyi yapacak diye bir şeyin olmadığını ve isterse başarabileceğini fakat ne olursa olsun çocuklarının yanında olacaklarını onlara hissettirmemiz gerektiğini......
gibi konular vardı kitabında.Bu yazıyı okuyunca benimde aklıma bunlar geldi.
C
catzilla
Gülşah' Alıntı:
Doğan Cüceloğlunu bende çok severim.
ilk, içimizdeki çocuk kitabını okumuştum yıllar önce,
tv bazen, seminerleri denk geliyor. izlerken büyük keyif alıyorum.
evet çok haklısın, bende kendi kızıma her konuda olduğu gibi, başarı konusundada full time destek veriyorum. herzaman her konuda onun yanındayım.
bana zamanında verilmemiş olan desteği ona vermeye çalışıyorum.
elimden geldiğince..
düşüncelerini paylaştığın için teşekkürler.
GulsahToptas
Kullanıcı
Haklısın zamanında bana da bu kadar anlatan olmadı ama şimdiki çocuklar çok şanslı.Birde burdan hemen şunu ders olarak çıkartmalıyız herhalde ; bazen yol gösterici olmasa da insan isterse gelişir/öğrenir ve değişir.
Ben teşekkür ederim bizimle çook önemli olan bu konuyu paylaştığın için
Ben teşekkür ederim bizimle çook önemli olan bu konuyu paylaştığın için
erdal_ergen
Kullanıcı
Hayatı ve gerçeklerini anlatan ve çocuklarımıza ve bize öğreten güzel bir konuya değinmişsiniz.
Teşekkür ederim
Saygılar
Teşekkür ederim
Saygılar
Ö
ölüdeniz
Kendisi için hayatın, hayat içinse kendisinin önemli olduğunu öğret ona.
GulsahToptas
Kullanıcı
curciin' Alıntı:
Kesinlikle doğru bir bilgi.Yurtdışında yaşadığı bir dönemde başından geçen bir olay Doğan Cüceloğlu'nun
Kesinlikle doğru biliyorsun
Arkadaşımın kızı bir yaşına gelmişti, ´Sen eğitimcisin, neler öğretmem gerekiyor, bazen kendimi çok çaresiz hissediyorum´ dedi. Sorusu kolaydı ama yanıtı zordu, akıl vermesi basitti ama uygulaması karmaşıktı, anlatmaya başladım:
“Annelik uzun zaman alan ve günün yirmi dört saati devam eden adı ´insan yetiştirmek´ olan bir iş. Bir kere bilmelisin ki, zaman alacak. Neye zaman harcarsan onun karşılığını alırsın. İşine zaman harcarsan işinden, eşine zaman harcarsan eşinden, çocuğuna zaman ayırırsan da ondan karşılığını alırsın. Yapabiliyorsan gözyaşlarını tutmamasını öğret, acı çekmeden olgunlaşamayacağını…
Kıskanmamayı öğret ona, arkadaşının başarısından mutlu olmayı, birlikte sevinçleri paylaşmayı, içinden ´neden ben değil de o ?´ demeden…
Kazanmaktan mutluluk duyup içine sindirmeyi, ama aynı zamanda kaybetmeyi öğrenmesini. Çünkü bir adım sonrasında görünüşte galip olanları gösterecek hayat ona. Her şeyin bir sonu olduğunu öğret. Sahip olduğu bütün değerlerin bir gün keyif vermeyebileceğini, kazanılan ve harcananın bir sonu olduğunu.
Gidilen yerlerin zamanla bıkkınlık verebileceğini, her şeyi tüketebileceğini, tüketemeyeceği tek şeyin bilgi olduğunu öğret.
Kitaplardan keyif almasını.
Ders çalışmak istemiyorsa zorlanmamasını ama okumayı sevmesini öğret ona. Elbet er ya da geç alacaksın biliyorum, ama mümkün olduğunca geç al ona bilgisayarı. Ona kendisi ile kalacağı sakin zamanlar ver, sıkılmayı öğret ona, sıkılıp ta kendini yönlendirmeyi bulmasını.
Doğaya götür onu, hayvanlardan korkmaması gerektiğini öğret. Arıların bizi sokmasından çok, nasıl bal yaptığını anlat. Doğanın kendi içindeki gizemini bulmasına yardımcı ol, yağmurdan sonraki toprak kokusundan keyif almasını sağla.
Soğuk kış gecesinde ateş yakmayı öğret, belki büyüdüğünde bir gece sevgilisine ateş yakar ve belki binlerce yıldızın altında birbirlerine sarılırlar, bunu öğretmemiş diğer sevgililerin aksine…
Şartlar çok zor olsa da yalan söylememesi gerektiğini öğret ona. Kazandığı elli milyonun piyangodan çıkan beş yüz milyardan çok daha keyifli olduğunu öğret. Alın terine saygıyı öğret ona.
Aşk acısı çekmenin hiç âşık olmamaktan daha güzel bir duygu olduğunu öğret. Kendi doğruları üzerinden kimsenin onu yargılamasına izin vermemesi gerektiğini öğret, başkalarını da kendi doğruları üzerinden yargılamamayı…
Bunun başkalarını dinlememek olduğunu değil, söylenenleri kendi eleğinden geçirmesi gerektiğini öğret.
Kendi fikirlerine inanmanın güzelliklerini anlat. Hayatı sorgulamayı öğret ona…
Bilginin en büyük güç olduğunu öğret. Yapabilirse bunu en büyük fiyata satmasını, ama kalbini ve ruhunu kendisine saklaması gerektiğini öğret. Haklı olduğu konuda sonuna kadar diretmesini öğret ve haklıyken dik durmasını.
Günün birinde yaptıkları değil yapmadıkları için pişmanlık duyabileceğini öğret.
Basit yaşaması gerektiğini öğret ona, çay içmekten keyif almayı…
´İstemiyorum´,´hayır´ demeyi öğret ona, istediğinde ise ´istiyorum´ demeyi.
Sevdiğinde ise´seni seviyorum´ diyebilmeyi öğret ona. Bir kot pantolon ve tişörtle üniversiteyi bitirmeyi öğret ona. Temiz kokmasını…
Sorgusuz sevmeyi… El yazısı ile notlar yazmayı… Lafı dolandırmamayı… Sevdiklerinin hiçbir zaman çantada keklik olmadığını, dostluğa yatırım yapması gerektiğini, kıymetini bilmeyenlerden uzaklaşmasını öğret ona. Müziği sevmesini, sporla barışık yaşamasını.
İşlerin hiçbir zaman bitmediğini söyle ona, en yoğun zamanda bile kendine vakit ayırması gerektiğini öğret… Ama en çok da kendini sevmesini öğret… Kendini sevmezse kimsenin onu sevmeyeceğini… Kendine çiçek almazsa kimseden çiçek beklememesi gerektiğini… Kendine özenli yemekler yapıp sofralar kurmazsa kimsenin onun için yemek hazırlamayacağını… Hayatta her şeyden çok kendisinin önemli olduğunu öğret ona…
“Annelik uzun zaman alan ve günün yirmi dört saati devam eden adı ´insan yetiştirmek´ olan bir iş. Bir kere bilmelisin ki, zaman alacak. Neye zaman harcarsan onun karşılığını alırsın. İşine zaman harcarsan işinden, eşine zaman harcarsan eşinden, çocuğuna zaman ayırırsan da ondan karşılığını alırsın. Yapabiliyorsan gözyaşlarını tutmamasını öğret, acı çekmeden olgunlaşamayacağını…
Kıskanmamayı öğret ona, arkadaşının başarısından mutlu olmayı, birlikte sevinçleri paylaşmayı, içinden ´neden ben değil de o ?´ demeden…
Kazanmaktan mutluluk duyup içine sindirmeyi, ama aynı zamanda kaybetmeyi öğrenmesini. Çünkü bir adım sonrasında görünüşte galip olanları gösterecek hayat ona. Her şeyin bir sonu olduğunu öğret. Sahip olduğu bütün değerlerin bir gün keyif vermeyebileceğini, kazanılan ve harcananın bir sonu olduğunu.
Gidilen yerlerin zamanla bıkkınlık verebileceğini, her şeyi tüketebileceğini, tüketemeyeceği tek şeyin bilgi olduğunu öğret.
Kitaplardan keyif almasını.
Ders çalışmak istemiyorsa zorlanmamasını ama okumayı sevmesini öğret ona. Elbet er ya da geç alacaksın biliyorum, ama mümkün olduğunca geç al ona bilgisayarı. Ona kendisi ile kalacağı sakin zamanlar ver, sıkılmayı öğret ona, sıkılıp ta kendini yönlendirmeyi bulmasını.
Doğaya götür onu, hayvanlardan korkmaması gerektiğini öğret. Arıların bizi sokmasından çok, nasıl bal yaptığını anlat. Doğanın kendi içindeki gizemini bulmasına yardımcı ol, yağmurdan sonraki toprak kokusundan keyif almasını sağla.
Soğuk kış gecesinde ateş yakmayı öğret, belki büyüdüğünde bir gece sevgilisine ateş yakar ve belki binlerce yıldızın altında birbirlerine sarılırlar, bunu öğretmemiş diğer sevgililerin aksine…
Şartlar çok zor olsa da yalan söylememesi gerektiğini öğret ona. Kazandığı elli milyonun piyangodan çıkan beş yüz milyardan çok daha keyifli olduğunu öğret. Alın terine saygıyı öğret ona.
Aşk acısı çekmenin hiç âşık olmamaktan daha güzel bir duygu olduğunu öğret. Kendi doğruları üzerinden kimsenin onu yargılamasına izin vermemesi gerektiğini öğret, başkalarını da kendi doğruları üzerinden yargılamamayı…
Bunun başkalarını dinlememek olduğunu değil, söylenenleri kendi eleğinden geçirmesi gerektiğini öğret.
Kendi fikirlerine inanmanın güzelliklerini anlat. Hayatı sorgulamayı öğret ona…
Bilginin en büyük güç olduğunu öğret. Yapabilirse bunu en büyük fiyata satmasını, ama kalbini ve ruhunu kendisine saklaması gerektiğini öğret. Haklı olduğu konuda sonuna kadar diretmesini öğret ve haklıyken dik durmasını.
Günün birinde yaptıkları değil yapmadıkları için pişmanlık duyabileceğini öğret.
Basit yaşaması gerektiğini öğret ona, çay içmekten keyif almayı…
´İstemiyorum´,´hayır´ demeyi öğret ona, istediğinde ise ´istiyorum´ demeyi.
Sevdiğinde ise´seni seviyorum´ diyebilmeyi öğret ona. Bir kot pantolon ve tişörtle üniversiteyi bitirmeyi öğret ona. Temiz kokmasını…
Sorgusuz sevmeyi… El yazısı ile notlar yazmayı… Lafı dolandırmamayı… Sevdiklerinin hiçbir zaman çantada keklik olmadığını, dostluğa yatırım yapması gerektiğini, kıymetini bilmeyenlerden uzaklaşmasını öğret ona. Müziği sevmesini, sporla barışık yaşamasını.
İşlerin hiçbir zaman bitmediğini söyle ona, en yoğun zamanda bile kendine vakit ayırması gerektiğini öğret… Ama en çok da kendini sevmesini öğret… Kendini sevmezse kimsenin onu sevmeyeceğini… Kendine çiçek almazsa kimseden çiçek beklememesi gerektiğini… Kendine özenli yemekler yapıp sofralar kurmazsa kimsenin onun için yemek hazırlamayacağını… Hayatta her şeyden çok kendisinin önemli olduğunu öğret ona…
dileklerperisi
Kullanıcı
Bir çocuğu yetiştirirken neler öğretilmesi gerektiği gayet güzel anlatılmış.
Gelecek için arşivde saklanması gereken bir yazı.
Teşekkürler Özgür.
Gelecek için arşivde saklanması gereken bir yazı.
Teşekkürler Özgür.
Neye zaman harcarsan onun karşılığını alırsın...
Emek olmayınca o harika yemekde olmaz..Nasıl biçimlendirirsek elimizde ki hamuru,Öylede lezzetli ve gözede gönülede hitap edebilen ,en önemlisi kendini geliştirmesini öğrenebilen bir birey yetiştirebilmek için önem vermeliyiz elimizdeki o yumuşa biçim vermeyi bekleyen hamura..
Teşekkürler codex..Bir anne olarak kapasitemin üstünde bir emekle çoçuklarıma doğru bildiğim herşeyin en iyisini öğretmeye özen gösteriyorum...
Emek olmayınca o harika yemekde olmaz..Nasıl biçimlendirirsek elimizde ki hamuru,Öylede lezzetli ve gözede gönülede hitap edebilen ,en önemlisi kendini geliştirmesini öğrenebilen bir birey yetiştirebilmek için önem vermeliyiz elimizdeki o yumuşa biçim vermeyi bekleyen hamura..
Teşekkürler codex..Bir anne olarak kapasitemin üstünde bir emekle çoçuklarıma doğru bildiğim herşeyin en iyisini öğretmeye özen gösteriyorum...
Çocuğa anlatılan bir hayat gibi görünse de aslında HAYATI YENMENİN tüyoları verilmiş yazıda...
Beni de çok etkiledi/etkilemişti.
Yorumlarınız için teşekkürler.
Beni de çok etkiledi/etkilemişti.
Yorumlarınız için teşekkürler.
