HAYAT BİR ÇOCUĞA NASIL ANLATILIR.....

Konu hakkında bilgilendirme

Konu Hakkında Merhaba, tarihinde Kişisel Gelişim Yazıları kategorisinde berrak tarafından oluşturulan HAYAT BİR ÇOCUĞA NASIL ANLATILIR..... başlıklı konuyu okuyorsunuz. Bu konu şimdiye dek 12,084 kez görüntülenmiş, 41 yorum ve 0 tepki puanı almıştır...
Kategori Adı Kişisel Gelişim Yazıları
Konu Başlığı HAYAT BİR ÇOCUĞA NASIL ANLATILIR.....
Konbuyu başlatan berrak
Başlangıç tarihi
Cevaplar
Görüntüleme
İlk mesaj tepki puanı
Son Mesaj Yazan masumperi
B

berrak

Kullanıcı
28 Tem 2007
En iyi cevaplar
0
0
pembe...
Kod:
[tt][font=Verdana][i][b]Yapabiliyorsan gözyaşlarını tutmamasını öğret, acı çekmeden olgunlaşamayacağını... Kıskanmamayı öğret ona, arkadaşının başarısından mutlu olmayı, birlikte sevinçleri paylaşmayı, içinden 'neden ben değil de o?' demeden... 

Kazanmaktan mutluluk duyup içine sindirmeyi, ama aynı zamanda kaybetmeyi öğrenmesini. Çünkü bir adım sonrasında görünüşte galip olanları gösterecek hayat ona. Her şeyin bir sonu olduğunu öğret.

 Sahip olduğu bütün değerlerin bir gün keyif vermeyebileceğini, kazanılan ve harcananın bir sonu olduğunu, gidilen yerlerin zamanla bıkkınlık verebileceğini, her şeyi tüketebileceğini, tüketemeyeceği tek şeyin bilgi olduğunu öğret. Kitaplardan keyif almasını, ders çalışmak istemiyorsa zorlanmamasını , ama okumayı sevmesini öğret ona.

 Elbet er ya da geç alacaksın biliyorum, ama mümkün olduğunca geç al ona bilgisayarı. Ona kendisi ile kalacağı sakin zamanlar ver, sıkılmayı öğret ona, sıkılıp ta kendini yönlendirmeyi bulmasını. 

Doğaya götür onu, hayvanlardan korkmaması gerektiğini öğret. Arıların bizi sokmasından çok, nasıl bal yaptığını anlat. Doğanın kendi içindeki gizemini bulmasına yardımcı ol, yağmurdan sonraki toprak kokusundan keyif almasını sağla. 

Soğuk kış gecesinde ateş yakmayı öğret, belki büyüdüğünde bir gece sevgilisine ateş yakar ve belki binlerce yıldızın altında birbirlerine sarılırlar, bunu öğretmemiş diğer sevgililerin aksine... 

Şartlar çok zor olsa da yalan söylememesi gerektiğini öğret ona. Kazandığı elli milyonun piyangodan çıkan beş yüz milyardan çok daha keyifli olduğunu öğret. Alın terine saygıyı öğret ona.

 Aşk acısı çekmenin hiç âşık olmamaktan daha güzel bir duygu olduğunu öğret. 

Kendi doğruları üzerinden kimsenin onu yargılamasına izin vermemesi gerektiğini öğret, başkalarını da kendi doğruları üzerinden yargılamamayı. .. Bunun başkalarını dinlememek olduğunu değil, söylenenleri kendi eleğinden geçirmesi gerektiğini öğret. Kendi fikirlerine inanmanın güzelliklerini anlat. 

Hayatı sorgulamayı öğret ona... Bilginin en büyük güç olduğunu öğret. Yapabilirse bunu en büyük fiyata satmasını, ama kalbini ve ruhunu kendisine saklaması gerektiğini öğret. Haklı olduğu konuda sonuna kadar diretmesini öğret ve haklıyken dik durmasını. 

Günün birinde yaptıkları değil yapmadıkları için pişmanlık duyabileceğini öğret.

 Basit yaşaması gerektiğini öğret ona, çay içmekten keyif almayı... 

"İstemiyorum" , "hayır" demeyi öğret ona, istediğinde ise "istiyorum" demeyi, Sevdiğinde ise "seni seviyorum" diyebilmeyi öğret ona. Bir kot pantolon ve tişörtle üniversiteyi bitirmeyi öğret ona. 

Temiz kokmasını... 

Sorgusuz sevmeyi... 

El yazısı ile notlar yazmayı... 

Lafı dolandırmamayı ... 

Sevdiklerinin hiçbir zaman çantada keklik olmadığını, dostluğa yatırım yapması gerektiğini, kıymetini bilmeyenlerden uzaklaşmasını öğret ona. 

Müziği sevmesini, 

sporla barışık yaşamasını,

 İşlerin hiçbir zaman bitmediğini söyle ona, en yoğun zamanda bile kendine vakit ayırması gerektiğini öğret...

 Ama en çok da kendini sevmesini öğret... Kendini sevmezse kimsenin onu sevmeyeceğini...

 Kendine çiçek almazsa kimseden çiçek beklememesi gerektiğini... Kendine özenli yemekler yapıp sofralar kurmazsa kimsenin onun için yemek hazırlamayacağını... 

[color=red]Hayatta her şeyden çok kendisinin önemli olduğunu öğret ona... [/color] [/b] [/i] [/font]
[/tt]


Aylin Kotil, Cumhuriyet Gazetesi  (ALINTI)
 
A

ayben

Teşekkürler Berrak bu güzel paylaşım için  :)

Kendimiz kadar değerli değil hiçbir nesne insan önce kendine değer vermeyi öğrenmeli...
Sonra zaten başkalarına da bunu yansıtacak ve en az kendine verdiği değer kadar onlara saygı duyacaktır.
 
K

Kristal

Yapabiliyorsan gözyaşlarını tutmamasını öğret, acı çekmeden olgunlaşamayacağını... Kıskanmamayı öğret ona, arkadaşının başarısından mutlu olmayı, birlikte sevinçleri paylaşmayı, içinden 'neden ben değil de o?' demeden...
teoride kalmadan, sevgi ve şefkatle,onun fikirlerinin de önemi olduğu hissettirilerek,birey olduğunun farkına vararak yetişmeli.
güzel paylaşımdı teşekkürler...
 
G

Gozde

Kullanıcı
9 Ocak 2008
En iyi cevaplar
0
0
Lüleburgaz
herşey birini sevmekle başlar kendini... bu söz ne doğrudur ve de ne kadar dolu bu metni okuyunca direk o geldi aklıma tesekkürler berrakcım  ;)
 
B

berrak

Kullanıcı
28 Tem 2007
En iyi cevaplar
0
0
pembe...
.gözde.' Alıntı:
herşey birini sevmekle başlar kendini... bu söz ne doğrudur ve de ne kadar dolu bu metni okuyunca direk o geldi aklıma tesekkürler berrakcım  ;)

sevmek büyük bir güç öyle değilmi? ben teşekkür ederim...
 
D

derman86

Kullanıcı
2 Eki 2007
En iyi cevaplar
0
0
Ankara
tşk hayatın öğretilmeside çok zor ancak yaşayarak öğreniyor insan
 
R

re-Member

Kullanıcı
16 Ağu 2007
En iyi cevaplar
0
0
Ankara
hayatı anlatmak , bi yazı kadar kolay mı ve bi yazıyla sınırlı kalırmı acaba... :-\

______çok güzell bi yazı..teşekkürler berrak
 
E

efsane_18

Kullanıcı
12 Ara 2007
En iyi cevaplar
0
0
Giresun
gercekten ask acısı cekmek hiç aşık olamamaktn daha güzel bi duygumu ??? ??? :-\


yazı cok güzeldi ögrenmem gereknleri hatırlattı bana saol
 
Z

Zynep

Kullanıcı
17 May 2006
En iyi cevaplar
0
0
İstanbul
Bir çocuğun ana rahmine düştüğü andan itibaren hakları olduğunu unutmamak gerekir diyorum.
0 yaşında ki bir çocuk, çevresinde ki seslerden, annesinin mutlu gülümsemesinden ya da asık yüz ifadesinden etkilenir.
Hiç bir zaman kullanmadığım tek ifade, "o daha küçük, anlamaz" olmuştur yaşamım boyunca. Belki olan biteni yetişkinler kadar iyi anlayamaz, kavrayamaz ama kendi yaşantısı içinde mutlaka sorgular, kendince nedenler üretir.
Anne babası yanında sık münakaşa eden küçük çocuklar, o anda oyun oynuyor bile olsalar, bu anlaşmazlıklar, ileride ki yaşamaında geliştireceği davranış kalıplarının nedenlerindendir.
Biraz düşünecek olursak, ruh hastalıkları ile ilgili şikayetlerde, psikiyatristler, bireyi çocukluk çağlarına döndürürler.
Ve küçük çocuğun anlayabileceği bir dille, onunla konuşmalı, hatta uygulamayacak bile olunsa, onun "ailenin" bir üyesi olduğunu unutmadan fikri alınmalı. Böylelikle çocuğun kendine güveni gelişecek, daha yaratıcı, kararlı ve planlı bir birey haline gelecektir.
Saatlere sadık kalma, çocuğun gelişiminde diğer önemli bir noktadır. Uyku saatleri, yemek saatleri, oyun saatleri belirlenmiş, ve tavizsiz bu saatlere uyma alışkanlığı edinmiş ailelerin çocukları daha disiplinli bireyler olarak yer alacaklardır toplum yaşamında.
Çocuğa, ceza da uygulanmalıdır ama mutlaka ödül de.
Ceza, dayak olarak anlaşılmamalı, onu çok sevdiği bir şeyden mahrum bırakma şeklinde olmalıdır.
İyi bir hareketinin karşılığı da mutlaka ödüllendirilmeli, örneğin sevdiği bir yiyeceği yaparak, bunu yapma nedeni anlatılmalıdır.
Ancak ödül de ceza da olay anında uygulanmalıdır.
1 hafta evvel yaptığı kötü bir hareketin cezasını çocuğa bu uzun aradan sonra vermek, onun kafasında karmaşıklık yaratacaktır sadece.
Oyun saatlerinde, çocuğun önüne oyuncak sepetini koyarak, "hadi sen oyna, benim işim var" demek anlamsızdır. Oyun öğreticidir. Ve tek başına kalan bir çocuk bunun sadece eğlenceli yönünü keşfedecek, ama pek bir şey öğrenemeyecektir.
İş yapılan zamanlarda, çocuk ta anne ya da babanın yanında bulunabilir. Kendisinden, yapabileceği ufak tefek yardımlar istenebilir. Böylelikle hem ortak bir iş yapmanın keyfini öğrenir, hem paylaşmayı, hem kendisine güvenmeyi.
Çocukları, o an baştan savmak için kesinlikle yapılamayacak sözler verilmemelidir. Bu çocuğun anne babaya güvenini sarsacağı gibi, kolaya kaçma yalanlarınıda öğretir sadece.
Çarşılarda mızmız, her gördüğü için tutturan çocuklar vardır, rastlarız ve hemen "ay ne şımarık" deriz. Oysa o çocuğun şımarıklığı değil, anne babanın hatalı yaklaşımlarından ötürü kazandığı kötü bir alışkanlıktır sadece.

Yaşayarak öğrenmesi daha doğru öğrenmesidir hayatı.

Zynep
 
B

berrak

Kullanıcı
28 Tem 2007
En iyi cevaplar
0
0
pembe...
zynep hanım hepside çok çok doğru şeyler yazdıklarınızın... hepsini bende onaylıyorum ve çocukları asla bir çocuk gibi görmüyorum onlar o ufacık beyinlerinde sizinde dediğiniz gibi kocaman bir dünya yaşıyorlar... saygılar efendim tekrar teşekkürler........
Bir çocuğun ana rahmine düştüğü andan itibaren hakları olduğunu unutmamak gerekir diyorum.(bende)
 
S

senolgk

Kullanıcı
2 Şub 2008
En iyi cevaplar
0
0
izmir
çok hoş bi yazı gerçekten de önce yazara sonra sana teşekkürler :)
 
E

esranur

Kullanıcı
19 Mar 2007
En iyi cevaplar
0
0
Yapabiliyorsan gözyaşlarını tutmamasını öğret, acı çekmeden olgunlaşamayacağını... Kıskanmamayı öğret ona, arkadaşının başarısından mutlu olmayı, birlikte sevinçleri paylaşmayı, içinden 'neden ben değil de o?' demeden...


Hayatı sorgulamayı öğret ona... Bilginin en büyük güç olduğunu öğret. Yapabilirse bunu en büyük fiyata satmasını, ama kalbini ve ruhunu kendisine saklaması gerektiğini öğret. Haklı olduğu konuda sonuna kadar diretmesini öğret ve haklıyken dik durmasını.


Ama en çok da kendini sevmesini öğret... Kendini sevmezse kimsenin onu sevmeyeceğini...


Hayatta her şeyden çok kendisinin önemli olduğunu öğret ona...



cok güsel ifadee edilmiş... :-[

zeynep senin yazdıkların da cok anlamlı..teşekkrler :)







 
Safari

Safari

Kullanıcı
7 Haz 2007
En iyi cevaplar
0
36
İstanbul
ßenim bir nedenim var zaten.. ßir "Aht"ım var.. Eğer bir gün olursa..
 
G

gundy

Kullanıcı
23 Mar 2007
En iyi cevaplar
0
0
Bulgaristan
berrak' Alıntı:
Kod:
[tt][font=Verdana][i][b]
[color=red]Hayatta her şeyden çok kendisinin önemli olduğunu öğret ona... [/color] [/b] [/i] [/font]
[/tt]
Pağlaşım için çok teşekkürler bende bir babayım ve çocuklarıma hayatı öğretmeye çalışıyorum. hepsini öğretebilirmiyim bilmiyorum. bilmediklerimi nasıl öğretebilirim ki.
hayatta kendi hatalarımı kendi eksiklerimi çocuklarımdan öğreniyorum onlara kızdığım şeyleri ben onlardan daha çok yaptım ve yapmaya devam ediyorum.
akşamları ödevlerini yapmaları için dövdüğüm de oluyor.  kendim hiç ödev yapmazdım. ertesi gün işe gidince içim ağlıyor pişman oluyorum. akşam gelince aynı şeyler gene tekrar ediyor. her zaman olmasa da.
oysa onlar o kadar tatlı ki ve okulda da çok başarılılra ama ben BABA olmak için ... onlara daha çok şeyi öğretmek için onları üzüyorum.
herşeyi öğretmek için o kadar çocuklarımı üzmem ne kadar doğru bilmiyorum
ama kesinlikle "
berrak' Alıntı:
Kod:
[tt][font=Verdana][i][b]
[color=red]Hayatta her şeyden çok kendisinin önemli olduğunu öğret ona... [/color] [/b] [/i] [/font]
[/tt]
"
bunu öğretmek istiyorum.
Paylaşım için tekrar çok teşekkür ediyorum. eline sağılk
 
Z

Zynep

Kullanıcı
17 May 2006
En iyi cevaplar
0
0
İstanbul
Beni şaşırttınız gundy? Hem hatalı davranış olarak kabul ediyorsunuz hem de "yaptım baba olarak" diyorsunuz?
Baba olmak, sizce illaki ben doğruyum demek mi? Ya da fiziksel güç mü?
Oysa ne kadar iyi niyetli olduğunuzu yine kendiniz belirtmişsiniz?
 
S

sehla

Kullanıcı
5 Kas 2007
En iyi cevaplar
0
0
Ankara
çok etkileyici bir yazı. benim babamdan ilk öğrendiğim ve hala ara sıra bıkmadan usanmadan bana söylediği tek cümle

Hayatta her şeyden çok kendisinin önemli olduğunu öğret ona...

budur. çok şanslı bir çocuk olduğumu düşünüyorum annemle ve özellikle babamla ilişkim çok kuvvetli olmuştur ve hala öyledir.  özel şeylerimi her zaman babamla paylaşmışımdır. hayatın her anında yanımda olmuş ve olmaya da devam etmektedir.
bende bir anneyim ve çocuğumun her döneminde yanında olmak için elimden geleni yapıyorum. çünkü benim  örnek  aldığım ve alacağım  ailem var. allah başımdan eksik etmesin. 
 
B

bıldırcın

Bir çocuğun ana rahmine düştüğü andan itibaren hakları olduğunu unutmamak gerekir diyorum.
0 yaşında ki bir çocuk, çevresinde ki seslerden, annesinin mutlu gülümsemesinden ya da asık yüz ifadesinden etkilenir.
kesinlikle doğru
güzel bir paylaşım teşekkürler...
 
Üst