M
M
Kullanıcı
Hayat zordu gerçi bende pek kolay sayılmazdım.
Her ne kadar zorda olsa hayattan zevk almasını bilirdim
Çevrem çoktu ve gitgide artıyordu.
Bu durum yani insanlar tarafından sevilmem ve övülmem hoşuma gidiyordu.
Daha da çoğaldılar.
Bunlarla beraber o çok sevildiğim huylarımda değişmeye başladı.
Çevrem genişledi,ben değiştim.
Artık kendimi ortaya koymalıyım diyordum hep arkadaşlarıma uydum sonunda kendime en iyisini buldum.
Tabi o zaman en iyisiydi,bu arkadaş bana diğerlerinden daha fazla zarar veriyordu ama ben farkında değildim.
Aslında bu arkadaşla da diğerleri tanıştırdı beni keşke tanışmasalar,onu hiç bilmeseydim.
Gitgide daha da sıkı arkadaş olduk.
Artık ben ondan ayrılamıyordum,onu sevmıyordum,hatta nefret ediyordum.
Ama kendimi yalnız hissetmemek için de ondan ayrılamıyordum.
Çevremdekiler zamanla uzaklaştı benden ben daha da büyüdüm,hatta yaşlandım diyebilirim.
Tek dostum kaldı, o da bana en yakın olan,herzaman onun yüzünden benden uzaklaşmıştı.
O bana gitgide zarar vermıyordu.
Ben bunu bile bile ondan uzaklaşamıyordum.
Sanki büyülenmiş gibiydim.
Sonunda daha da kötü oldum artık öleceğimi biliyordum.
Ama onu yine seviyordum bırakamazdım.
Ölüm döşeğindeyken bile yanımda ondan başka kimse yoktu.
Ölmek üzereydim ama bunların sorumlusu hep oydu..
O bir dal SİGARA....
Her ne kadar zorda olsa hayattan zevk almasını bilirdim
Çevrem çoktu ve gitgide artıyordu.
Bu durum yani insanlar tarafından sevilmem ve övülmem hoşuma gidiyordu.
Daha da çoğaldılar.
Bunlarla beraber o çok sevildiğim huylarımda değişmeye başladı.
Çevrem genişledi,ben değiştim.
Artık kendimi ortaya koymalıyım diyordum hep arkadaşlarıma uydum sonunda kendime en iyisini buldum.
Tabi o zaman en iyisiydi,bu arkadaş bana diğerlerinden daha fazla zarar veriyordu ama ben farkında değildim.
Aslında bu arkadaşla da diğerleri tanıştırdı beni keşke tanışmasalar,onu hiç bilmeseydim.
Gitgide daha da sıkı arkadaş olduk.
Artık ben ondan ayrılamıyordum,onu sevmıyordum,hatta nefret ediyordum.
Ama kendimi yalnız hissetmemek için de ondan ayrılamıyordum.
Çevremdekiler zamanla uzaklaştı benden ben daha da büyüdüm,hatta yaşlandım diyebilirim.
Tek dostum kaldı, o da bana en yakın olan,herzaman onun yüzünden benden uzaklaşmıştı.
O bana gitgide zarar vermıyordu.
Ben bunu bile bile ondan uzaklaşamıyordum.
Sanki büyülenmiş gibiydim.
Sonunda daha da kötü oldum artık öleceğimi biliyordum.
Ama onu yine seviyordum bırakamazdım.
Ölüm döşeğindeyken bile yanımda ondan başka kimse yoktu.
Ölmek üzereydim ama bunların sorumlusu hep oydu..
O bir dal SİGARA....