Çocuk Eğitiminde Dikkat Edilecek Hususlar

  • Konuyu Başlatan Konuyu Başlatan Codex
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi
çok güzel bir paylaşım. bu konuya ilgi gösteren herkese sonsuz teşekkürler.
ama bir gerçek war ki çocuklarımıza gereken önem ve hassasiyeti göstermiyoruz. bilhassa okul öncesi dönemdeki çocuklarla. Anlatılanları okuduklarımızı o an için haklı buluyor ve kabul ediyoruz ama çocukları o küçücük bebelerin yaptıkları en ufacık hatayı onları anlamadan ve bır kıyaslama içine sokarak yargılıyoruz.
hep güler yüzlü çocuklarla bir dünyada yaşamaya.........
 
ÇOCUĞUNUZU YÜZDE 100 MUTLU ETMEK ZORUNDA DEĞİLSİNİZ
Anne babaların çocukları yüzde 100 mutlu etmek gibi problemi olmaz, olamaz da. Ben anne baba olarak çocuğumla arkadaş olmamalıyım. Çocukların kendi arkadaşı, yaşıtları olmalı. Aile onun arkadaşı olamaz. Çünkü çocuğun arkadaşı çok ama anne ve babası tek. Çocukla sevgi dolu iliksi kurulabilir, arkadaşça yaklaşılabilir. Ama arkadaş gibi olunduğunda, çocuk aradaki hiyerarşiyi unutuyor. Arkadaşlığı, yaşıtlarıyla yasamalı. Problemi olduğu zaman arkasındaki güçlü kişinin anne, babası olduğunu bilmeli. Onları arkasında hissetmeli. Aile ile arkadaş gibi olursa onları kendisi gibi hisseder, o zaman bu güveni bulamayabilir
 
kalite vakit geçirmek önemli çocuklarla.
24 saat beraber olmaktan sa 30 dk ama kalite dakikalar geçirmek daha önemli bence sizce
 
en çok kortuğum şeylerden bırı çoçuğuma düzgün bır eğıtım verememektır paylaşımın için sağol
 
yazılanlar çok güzel ancak herkesin içinde bulunduğu şartlar maalesef bunları doğru bir şekilde uygulamaya izin vermiyor.
kendi adıma konuşayım.bir kızım var 4 yaşında ancak aşırı anne düşkünü bir kız.çalışan bir anneyim ve maalesef kızım 15 aylıkken tekrar işe dönmek zorunda kaldım. ozaman kadar baba düşkünü olan kızım o günden itibaren bana yöneldiaşırı dercede.eve geldiğim andan yatana kadar neredeyse her saniye peşimde. bundan sıkıldığımı söyleyemem ancak ben onun kendi başına birleyler yapabilmesi için çok çabalıyorum. ama kısa bir süre sonra tekrar yanımda bitiyor.Kendi yaşıtları ve erkek arkadaşları ile oynemektan kaçınıyo kaba oynayıp kendine zarar verecekler diye. VE ben bazı konularda caresiz kalıyorum ve sabır taşım çatlıyor ama onu incitmemek adına kendimi sıkıyorum.bu da bana gerçekten zarar veriyor. Tabiiki bu durumda yukarıda yazılanları uygulamakta zorlanıyorum. çok alıngan bir cocuk ve en ufaçık bir olumsuz tavırda 'beni seviyormusun'sorusu ile teyit olmaya çalışıyor. ki cocuğuna onu nekadar çok sevdiğini benim kadar söyleyen bir anne yoktur. hele seni sevmiyorum lafını bırak kızıma hiç kimseye karşı kullanmadım hayatım boyunca bu duruma çok üzülüyoruö :(
 
Bilgiler icin tesekkürler..

Cagimizin en büyük sorunu da bu cocuklarin yetismesi,

herseyin basinda temel diyoruz ve aile de de en büyük ve saglam temel Anneler üzerinde kurulmakda, Anne adaylarinin

öncelikle kendinlerini yetistirmesi gerekiyor...

Bir Anne enaz dogumdan sonra  2 yil cocugu ile cok yakin olmak zorundadir. ve de cok büyük özveri ve sabirla..


en büyük ilgi alanimda cocuklar ve bu konuda her gördügüm yaziyi mutlaka okumak isterim..
 
ANNE BABALARA BİR SIR VERECEĞİM

Çocuk kaç yaşında olursa olsun kukla çok ise yarıyor. Özellikle anneler "yapma, etme" demektense kuklayı ellerine taksınlar ve konuştursunlar. Eğer çocuk yemek yemiyorsa, anne, "biraz daha ye" demek yerine, eline kuklayı taksin "bu yemeği hiç denedin mi?" desin, daha çok ise yarar.


anne değilim fakat dünya tatlısı bir yeğenim var.Yemek yemeyi sevmiyor,masada uzun süre oturmak istemiyor,Kuklu yönteminden biraz farklı bir yöntemle ona güle oynaya yemek yediren tek kişiyim:)) masada teyzem yanımda otursun diyor artık.

Ben yemekleri konuşturuyorum:)) birazını yiyip bırakmışsa  "Benim adım vitamin şey kaddeşlerimi bulumıyorum onları bulmama yardım eder misin şeker çocuk diyorum,-kusamamki ama diyor -bunlarıda yersen midende buluşmuş olacaklar diyorum iştahla arada gülerek yiyor:))
 
Çocuk kaç yaşında olursa olsun kukla çok ise yarıyor. Özellikle anneler "yapma, etme" demektense kuklayı ellerine taksınlar ve konuştursunlar. Eğer çocuk yemek yemiyorsa, anne, "biraz daha ye" demek yerine, eline kuklayı taksin "bu yemeği hiç denedin mi?" desin, daha çok ise yarar
Genişletmek için tıkla ...

güzel bi fikre benziyor,denemek lazım ;)
 
Çocuklar masumiyetin ve sevecenliğin tek simgesidir.
Biraz çaba biraz emek onların bu özelliğini yitirmemesini sağlayacak ve toplum kalitesi dahada yükselecektir..
  Yazık etmeyelim sahip çıkalım çocuklarımıza.
 
Harun' Alıntı:
Bence çocuğu salın dışarı kendisi büyüsün ya. Bizim zamanımızda öyleydi valla .Sokakta büyüdük (:
Genişletmek için tıkla ...

doğru valla saldım çayıra mevlam kayıra hesabı,sakınan göze çöp batıyo ;)
 
Nediyelim mademki böyle düşünüyorsunuz denemeye değer :)
Nasıl olsa  Tanrı herkesin nasibini verir ve aç mezarı yoktur .
Çocuklarda düşe kalka başının çaresine bakmayı öğrensin: )
 
harika paylaşımlar. bütün arkadaşların ağzına sağlık. foruma yeni üye oldum ama daha şimdiden pek çok konuda faydalandım. benim de iki kızım var. onların bana yardımcı olmaları için onları teşvik ederim. yaptıkları işi tam başaramasalar bile en azından denemiş, öğrenmiş oluyorlar. ve sonra lazım olduğunda mutlaka kullanıyorlar. geçen gün rahatsızlandım biraz ve 6 yaşındaki kızım 3,5 yaşındaki kardeşine harika bir ekmek arası hazırladı. ;) ileride sırtımız yere gelmeyecek anlaşılan
 
bu arada harun arkadaşımızın dedğine de katılmamak elde değil. ben de sırf kızlarım bahçede oynayabilsin diye şehirden yaklaşık 30 km uzakta bahçeli bir eve taşındım. eskiden tv karşısından kaldıramadığım büyük kızım hiç tv seyretmiyor. okuldan gelip çantasını içeri attığıyla bir dışarda. sitede kendi yaşıtları da var. öyle mutlu ki ikisi de. enselerinde sürekli onları takip eden birisi olmadan özgürce oynuyorlar. ikisi de kurt gibi acıkmış olarak eve geliyor ve uyku saati gelmeden sızıp kalıyorlar. yani uyku saati tartışmaları da son buldu. iki kardeş evde çok kavga ediyorlardı o da bitti. bütün gün el ele kol kola gezip uğur böceği topluyor, havuzdaki kurbağalara bakıyor, çiçek topluyor ve ha bire koşturuyorlar. imkanı olanlara tavsiye ederim.
 
bu paylaşım için teşekkürler ,bilinçli aile bilinçli toplum olmak gerçekten çok zor, ama bu tür paylaşımlar hayata dair zamanda bize güzellikler katıyor.Bir anne olarak çocuğum için olumlu olumsuz ne var ise hepsini okuyup değerlendiriyorum mutlaka...ve onun için herşeyin daha mükemmel olması için çaba harcıyorum....tüm annelere sevgiler......
 
Anne baba olmak ne kadar basit bir cümle, oysa ne kadar ağır ne büyük bir sorumluluğu var. Var diyorum dışardan gözlemlediğim kadarıyla bu kadar zor olduğunu görebiliyorum.

Şahsen ben korkarım çocuk sahibi olmaya. Gözlemliyorum evlenenleri çocuk sahibi olanları... neden onlar gibi göremiyorum,
Bu kadar basit değil olmamalıda....
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Geri
Üst