Alacaklıların kapıya dayanması gibi bir durum pek yaşamadım ama borçlu olduğum ve ödeme sıkıntısına düştüğüm günler oldu gerçekten.
Benim sermayem kalemim. Sabahladığımı bilirim, bir kaç sayfalık yazı üretebilmek için. Çünkü ne yazık insanın sıkıntısı olunca verimli olamıyor. Yani en azından benim için durum böyle.
Ama çevremde maddi sıkıntılar nedeniyle çok farklı davranışlar gösteren kişilere rastladım. Kimileri intihar etmek istedi, kimileri ailesini dağıtmak, kimileri ise sıfırdan başlamak. Bu kişilerin hepsi şu anda hayattalar ve bu nedenle dağılan aile yok neyse ki. Ciddi bunalımlardı.
Ve şunu söylemek istiyorum; bu bunalımlı dönemlerde kişiler soğukkanlı düşünemiyor, ve bunların sonucu olarak yakın çevresi ile ilişkileri bozuluyor. Oysa ki, birbirlerine gerçekten sevgi ve saygıyla bağlı olan ailelerde bu tip dönemlerde bağlar daha kuvvetleniyor, kenetlenme artıyor.
Kısaca soğukkanlı olmak ve ortak çözümler üretmek diyorum... Aramızda genç arkadaşımız çok, bizler ise epey ekonomik kriz gördük, yaşadık ve bu nedenle işlerini kaybedenler gerçekten çok oldu.
İflas eden bir arkadaşım anlattı; film gibi bir öykü aslında ama kendisi benim çok sevdiğim bir arkadaşım ve her dönem yanlarındaydım;
"Beş kuruşum kalmamıştı, üstelik borçlarım vardı. Mağazamı elden çıkararak borçlarımı biraz olsun ödeyebilirdim, ama 5 kişilik ailemi nasıl geçindirecektim? İntihar etmek istedim, odama çekildim. İlaç kutusu önümdeydi. "Bu çare mi?" dedim birden, ben iflas etmiştim, ve şimdi borçlarımı ve intihar eden bir babanın çocukları sıfatını yükleyecektim aileme! Bu büyük bencillikti. Dışarı çıktım, hepsini toparladım ve durumu anlattım. Çok üzüldüler, hayal kırıklığına uğradılar elbette. Eşim, bizim bir aile olduğıumuzu ve bu durumdan kurtulmak için hepimizin üstüne düşecek görevi kabullenmesi gerektiğini söyledi. Babası zengindi. Beni terkedebilirdi ama yapmadı..."
Bundan sonrası zordu bu aile için, şimdilerde eski lüks yaşantıları yok ama çok saygı ve sevgi var aralarında. Dayanışma çok önemli.
Aşkla ilgili sorunuzu bende es geçiyorum. Keşke başa gelebilecek felaket bu durum olsa...
Aşk sancısı bende çektim ve çekmeyene "yazık yav" derim!
Çünkü çekilebilecek en güzel acı bence... Şair eder insanı!
Neyse, aşk konuları bana uzak!