Bu konuda başarısızdım gibi düşüncelerinizi gerçekte olana ve yaptığız işe odaklaştırın.”Kendinizi” işin içinden tümüyle çıkartın.Yaşamızın amacı mümkün olduğunca hoşnut kaldığız küçük ”ben”lerle doldurun.İÇİMİZDEKİ OLUMSUZ DÜŞÜNCELERİ BİR ÇOCUÄU AZARLAR GİBİ DUR DİYELİM.İnancımız çevre ve insanlar için yaşamaksa bu inancı değiştirelim.Bırakın isteyen istediğini düşünsün.Biz kendimiz için doğru olanları yapalım.Kendimizi sevelim.Dışarıdan gelen tutumların bizi üzmesine izin vermeyelim Hadi artık değişme zamanı .Ne dersiniz?
”BEN” ve beni tümüyle bir kenara atın
- Konuyu Başlatan ozlem71
- Başlangıç tarihi
sahra_gece88
Kullanıcı
aynen ”””””” katılıyorum 
Her ne kadar çevrenin aldığımız kararlarda etkili olması istemesekte mecburen bazen onlar ne der diye karar almak zorunda kalıyoruz.Ama bunu adet haline getirmek hiç mantıklı olmaz.Ben ben olmayacaksam benim ne anlamım var! 
Sizi siz yapan değerlerinizle ve sizi anlayan insanlarla beraber sağlıklı, huzurlu bir hayat...Saygı ve Sevgilerimle.
Sizi siz yapan değerlerinizle ve sizi anlayan insanlarla beraber sağlıklı, huzurlu bir hayat...Saygı ve Sevgilerimle.
arkadaşlar niye başkaların hayatları yaşamak zorundayız.bu bizim hayatımız.yaptıklarımızdan yaşadıklarımızdan biz sorumluyuz.biz bir şey dedik veya ne bileyim yaptık kırıldılar ya da onaylamadılar bu onların sorunu biz bize bakalım boşverin booooooşveeeeeer
hayatımız kendi kararlarımız üzerine kurulmalı diyoruz ama öyle yetiştirilmiyoruz.cocuk başarıyı önce ailesini memnun edebilmek için istiyor, kararları onların memnuniyeti üzerine kuruyor; çünkü o şekilde olmazsa ne olur? aile memnun olmaz anne üzülür 
anneyi üzerse kendi de üzülür. anneyi üzmek istemeyen cocuk büyüyünce hala kararlarında aileyi düşünür üniversiteyi aile memnuniyeti için okur, başarılı, akıllı uslu evlat olup ailenin parmakla gösterileni olmak için. sonra ailenin istemediği bir şeyle karşılarına cıkınca bocalar ne yapacagı bilemez.çocuk kendi ayakları üstünde duruyor gibidir,çok başarılı, mutlu görünür, peki ya şimdi ne olacaktır?? ??? ???
yorumlarızı bekliyorum arkadaşlar..
anneyi üzerse kendi de üzülür. anneyi üzmek istemeyen cocuk büyüyünce hala kararlarında aileyi düşünür üniversiteyi aile memnuniyeti için okur, başarılı, akıllı uslu evlat olup ailenin parmakla gösterileni olmak için. sonra ailenin istemediği bir şeyle karşılarına cıkınca bocalar ne yapacagı bilemez.çocuk kendi ayakları üstünde duruyor gibidir,çok başarılı, mutlu görünür, peki ya şimdi ne olacaktır?? ??? ??? yorumlarızı bekliyorum arkadaşlar..
H
Hünkar1
Hayata insan kendi ayaklari üstün de durabilmeli diye düsünmekteyim.
Cocuk tabide aylesini hayalkirikligina ugratmamak icin ugrasiverir ve de sürdürür okumasini
tabi o kücük yasta ne nasil karar verecegini düsünmesi de onun icin böyük bir karar diye düsünüyorum.Aylenin gözüne girmesi icin caba harcar diye düsünüyorum.javascript:void(0);
Üzgün Arkadas sevgilerimle ve de hosakalin.
Cocuk tabide aylesini hayalkirikligina ugratmamak icin ugrasiverir ve de sürdürür okumasini
tabi o kücük yasta ne nasil karar verecegini düsünmesi de onun icin böyük bir karar diye düsünüyorum.Aylenin gözüne girmesi icin caba harcar diye düsünüyorum.javascript:void(0);
Üzgün Arkadas sevgilerimle ve de hosakalin.
Merhaba geminicia düşüncelerine tamamen katılıyorum.Çok doğru bir gerçeği dile getirdin teşekkürler,çevre,aile etkisi yüzünden kişi kendi benliğini ortaya çıkaramıyor bir başkasın istediği hayatı odaklanıp kendimiz istiyormuşcasına yaşıyoruz,bir noktadan sonra o pozisyondan mutlu olmadığımızı keşfedip hayat içersinde karmaşalar yaşamaya başlıyoruz..Ardı arkası kesilmeyen sorular geliyor,kişilik te bocalama oluşuyor,yapmak istiyoruz ama yapamıyoruz kjendimiz olacağımız bir zamanı kollamaya bakıyoruz çoğu zaman!
Hepiniz konuya çok güzel bakmıisız farklı yönlerden.çocuk kendi halallerinin peşinden mi gidip mutlu olsun yoksa ailesinin üzülmemesi için onların istediği mesleği mi yapsın, onalrın demesiyle hayatına devam etsin.Ailesinin lafı dinlemediği zaman terbiyesiz, laf dinlemeyen tip oluyr başların gözünde, laf dinlediği zaman da aaaa bak ne terbiyeli çocuk bu zamana kadar hiç annesini babası üzmüdü afferin çocuğa derler.
Saygılar..
Saygılar..
özlem71 boşver demişsiniz ama nereye kadar. ortada kırılan insanlar oldukça bu biraz zor. sadece aile için değil çevrende öyle insanlar vardır ki kırılmaya gelmezler hele bu insanlar içinde yaşadığız çevreye hakimse ve sizde o çevrede kalmak zorundaysanız onların istediği hayatı yaşamak zorunda kalırsız. ben şahsen böyle bir durumla karşı karşıyayım ve çoook sıkıldım. artık kendim için yaşamak istiyorum ama dediğim gibi bu o kadar kolay değil.
caglar_22
Kullanıcı
evet çok doğru unutmayalım ki her zaman bir çıkış kapısı var..
Yeter ki ümidimizi kaybetmeyelim ve özgüven sahibi olalım!!
Yeter ki ümidimizi kaybetmeyelim ve özgüven sahibi olalım!!
sevgili jakarta yaptıklarımızın sorumluluğunu üzerimize almak ve arkasında durmak gerekiyor karşı kişilerin kırılmasından siz sorumlu değilsiniz bu kişiler çok sevdiğiniz insanlarsa onlar sizi çok seviyorlarsa zaten sizi eninde sonunda böyle kabul etmek zorundalar tabii siz o kırılıyor bu kırılıyor diye tavrızı değiştirmediğiniz müddetçe ki sonuçta siz kendinizle ilgili gerçekten mutlu olduğunuz bir şeyi yaparsanız sizce değmez mi
H
Hünkar1
Insanin kedi icin yasamasi digerlerini aldirmamak ve de bildigi yol da devam edmesidir bence,
yanismiyim acaba bu düsüncemde.javascript:void(0);
Göz kırpanNice güzel günler dilerim Hepinize .
yanismiyim acaba bu düsüncemde.javascript:void(0);
Göz kırpanNice güzel günler dilerim Hepinize .
firstmoontr
Kullanıcı
Özlemcim dediğin gibi kolay değil. Bazı şeylere dur diyebiliriz ama herşeye değil. Ailemiz, akrabalarımız ve çevremiz. Bunları düşünmek zorundayız. Dengeyi kurabilrisek evet başarılı oluruz. ama yinede çevremizi dikkate almak zorundayız. Ama tabiki sadece ale ve çevre için yaşamakta doğru değil. Herkezin hayalleri, idealleri var. Bunlara hiçkimseyi kırmamak ve kendimize zarar vermeden yapabiliyorsak zaten başarılıyız. Sonuçta hepimiz önce kendimiz sonra diğerleri için yaşamıyormuyuz dolaylı şekilde. İyi bir iş neden istiyoruz. Kendimiz İçin önce sonra ailemiz için. Evliysek ailemizi rahat ettirebilmek için. Çevreden saygı görmek için. Bişekilde başkaları düşünüyoruz yani. Dha açok şey yazabilirim alında ama sizi daha fazla sıkmayayım. İyi günler.)))
)))
P
pınar2007
ozlem ve etki size katımıyorum her zaman kendiniz için yaşarsınız onemli olan başkasını mutlu edip onlarla mutlu olmanız er yada geç tek kalıyosunuz
