Ayaklar baş olunca!

Konu hakkında bilgilendirme

Konu Hakkında Merhaba, tarihinde Kişisel Gelişim Yazıları kategorisinde korsan tarafından oluşturulan Ayaklar baş olunca! başlıklı konuyu okuyorsunuz. Bu konu şimdiye dek 4,639 kez görüntülenmiş, 9 yorum ve 0 tepki puanı almıştır...
Kategori Adı Kişisel Gelişim Yazıları
Konu Başlığı Ayaklar baş olunca!
Konbuyu başlatan korsan
Başlangıç tarihi
Cevaplar
Görüntüleme
İlk mesaj tepki puanı
Son Mesaj Yazan korsan
K

korsan

Kullanıcı
18 Kas 2007
En iyi cevaplar
0
36
Gaziantep
Kütle Adamının Tahlili
Nihilizmin etkisi altına giren kütlelerin hayat standartları buna göre değişti. Gittikçe bireyselleşen hayat, birbirinden habersiz fakat hep aynı davranışı sergileyen kitleleri meydana getirdi. Önceleri lütuf olarak kabul edilip, şükran hissi uyandıran şeyler, birer hak olarak kabul edilmeye başlandı; şükran duyulacak değil, sahip olmakta ısrar edilecek haklar...

Hayat dümdüz bir yol şeklinde başladı, şiddetli veya tehlikeli herhangi bir şey insanları uyarmaz oldu. Savaşlar, veba, verem gibi yollarla kitle ölümleri olmuyordu. Oysa ki; kanser, AIDS ve trafik kazaları, belki eski çağlardaki salgın ve savaşlardan daha çok can alıyor, fakat "farkındalık" gibi bir çabadan mahrum çağımız insanı, bunu yorumlamamayı tercih ediyor. Böylece hayat, esas ve kesin yönleriyle kendini yeni adama, herhangi bir "kısıtlamadan muaf" olarak takdim etti. Bir değere ulaşmanın tek yolu para olarak belirlendi. Artık her şeyin maddî ve sembolik bir bedeli var. Böylesine bir kolaylık mazinin sıradan insanına reva görülmemiştir. Önceleri zengin ve kudret sahipleri için dahi dünya; bir sefalet, güçlük ve tehlike âlemiydi.

Kendisini sosyal ve teknik açıdan mükemmel bir dünyada bulan vasatî insan, onların tabiat tarafından vücuda getirildiğini sanıyor, bu dünyanın yaradılışlarını, varolduklarını önceden farz ettiği yüksek kabiliyetli fertlerin şahsî gayretlerini asla aklına getirmiyor. Her kolaylığın önüne serilmesi, kütle adamının, önüne serilen hiçbir şeye zerre kadar dahi olsa şükran hissetmemesiyle sonuçlanıyor. Sıradan insan, şımarık bir çocuk edasıyla, kendinden başka kimsenin varolmadığına, en azından onların kendinden üstün olmadığına inanmaya başlar. Kendisi sınırlarının bitip, başkasının sınırlarının başladığı bir noktanın varlığına dahi inanmaz.

Kütle insanı etrafında bulduğu her şeye, tıpkı hava ve güneş gibi yaklaşır. Hiç kimseye bunlar için teşekkür etmediği gibi, sosyal ve teknik imkânlar için de kimseye şükran hissi duymaz.

Kütle adamı, sadece kendi refahıyla ilgilenir ve aynı zamanda, o refahı sağlayan sebeplere yabancı kalır. Medeniyetin büyük gayret ve uzak görüşlülükle meydana getirilmiş nimetlerinin külfet ve zorluğunu bilmediğinden, kendi rolünün bunları diktatörce talep etmek olduğunu zanneder.

Kütleler Neden Herşeye Müdahele Eder?
Kütle insanının kendini mükemmel addettiğini daha önce belirtmiştik. Asil insan ise bilgi ve hikmet denizine daldıkça kendisindeki eksiklikleri hisseder. Okuduğu her kitap on yeni kitaba göndermede bulunur, bu kısa sürede yüze çıkar ve asil insan kendinden büyük nice dev insanların var olduğunu hisseder. Bu da bilhassa mağrur değilse onun, ömrü boyunca talebe olarak yaşayacağını hissetmesi demektir. Sıradan insanın içine kapanık dünyasında kendini başkalarıyla mukayese etmesi söz konusu değildir. Kendisine olan güveni sonsuzdur.

Önüne serilen imkânlar, yüzyılların birikimi ve bilgiye ulaşma hızı sebebiyle bugün alelâde insan herhangi bir devirdeki hemcinslerinden daha zeki ve kavrama gücü daha kuvvetli. Fakat o bunun ya farkında değil, ya da belli belirsiz hissediyor. Bunu hissettiğinde ise kendini boş bir üstünlük kompleksine kaptırarak tüm alıcılarını kapatıyor. Bu yüzden içinde oluşan boşluğu da herkese kabul ettirmeye çalışıyor. Tekrar hatırlamakta yarar var; alelâde insanın problemi kendinin üstün olduğuna, bayağı olmadığına inanması değil, bayağılığını bir hak olarak ilân ve kabul ettirmesidir.

Gasset'in dediği gibi; "Bir fikir, hakikati mutlak zafere ulaştıracak hâle getirmektir. Fikirleri düzenleyecek daha yüksek bir otoriteyi, bir tartışma sırasında baş vurulacak standartları kabul etmeksizin fikirden bahsetmek yersiz.Bu standartlar, üzerlerinde kültürün kurulduğu prensiplerdir. Başvurulacak meşruiyet prensiplerinin olmadığı yerde kültür de yoktur."

İşte standartların böyle belirsiz olduğu bir arenada sıradan insan bu entelektüel boşluğu her şeye müdahale ederek doldurma cüretinde bulunur. O zaman kısıtlamalar, standartlar, nezaket, dolaylı yollar, adalet, akıl ve daha bir çok şey ne için vardı? Toplum hayatının standartları olan bu kavramlar artık entelektüellerin bile başvurmadığı şeyler...

Kendinden Hoşnut Çağ
Şimdiye kadar başkalarının yönettiği alelâde insan dünyayı yönetmeye karar vermiş görünüyor. Buna karar veren kütle adamının kişilik özellikleri şöyle sıralanabilir: Hayatın kolay ve bereketli olduğuna inanan insan kendi içinde bir kudret sezer, böylece ahlâkî ve entelektüel yeteneklerinin mükemmelliğine inanır. Kendinden hoşnut olması ve başka hiçbir mercie başvurmaması, diğerlerinin mevcudiyetine dahi inanmaması ile sonuçlanır. Başkalarından alacağı bir şey yoktur ve onu kontrol edecek normlar silinmiştir. Mükemmel insan dine, sosyal gelenek veya törelere, haricî bir otoriteye niye ihtiyaç duysun ki(!)

Kendinden alabildiğince hoşnut olan çağdaş insan kendisinin avukatı, başkalarının savcısıdır. Kanal değiştirme rahatlığında arkadaşlıklarını bitirebilir ve eleştirinin yapıcı yönünü kullanma şansından mahrumdur. Kendini dinleyecek vakti bile yoktur ve hayat onun için bir samimiyetsizlik ve şakadır. Tutumları yüzeysel ve sun'idir. Olması gerekenle karşılaşmaktan korktuğundan, hep olanın devamını diler. Bu yüzden de kütle adamı düzen yerine düzensizliği, sakinlik yerine gürültüyü, ciddiyet yerine komikliği tercih eder. Gelmesi gereken nihaî dakika ne kadar gecikirse alelâde adam o kadar uzun gündemde kalacak, o kadar uzun yaşayacaktır. Akıntı ve işleri oluruna bırakma çağında yaşamamızın ve bu dönemin uzadıkça uzamasının sebebi budur.



İhtisas Barbarlığı
Kütle adamı sadece avam tabakasında görülmez. Hayatın her alanına; doktorun, öğretmenin, devlet adamının, akademisyenin arasına da sızmıştır.

Meselâ akademisyen mesleğinin dar sınırları içinde sıkışmış, her insan kadar sınırlanmıştır. Artık hayatı yorumladığında ilmî birikiminden referans alamamakta, sadece zekâ farkıyla yorum yapabilmektedir. Holistik bakış açısına sahip olmadığından kâinatı bir bütün halinde görememekte, eşyanın birbiriyle olan ilişkisini çözememektedir. İlim adamı artık bilgili fakat kültürsüzdür. Kullandığı dil meslekî jargonunun dışında avamla aynıdır. Çünkü o da okuma tecrübesinden mahrumdur. Kes yapıştır sistemiyle akedemisyen olmakta, ne kadar çok isme gönderme yaparsa o kadar güçlenmektedir. Başkalarının gölgesinde yaşayıp yükselmesi bakımından avamdan daha acınacak haldedir ve aklını başkalarının söylediklerini tekrarlamak için kullanmaktadır. Yani aklını kiraya vermiştir.

Kendi bilim dalının bir bölümünde sıkışıp kaldığından, entelektüel kaygıları amatörce heveskârlık sayarak vicdanını rahatlatmaktadır. Kendi uzmanlık alanı dışındaki tüm bilimlerin cahilidir, fakat bir yandan da bilimcidir. Sezgiyi, ruhu, dinî ve ahlâkı kapı dışarı etmiştir; uzmanlığının dışındaki alanlarda o da herkes kadar sezgileriyle hareket eder. Hattâ sezgiyi kabul etmediği için el yordamıyla hareket edip, taassupla hüküm vererek, sıradan insana göre daha çekilmez bir hâl alır.

Bu zümrenin bir kısmı enformatik cahil, bir kısmı ihtisas barbarı, bir kısmı ise dogmaların esiridir. 'Siyah-beyaz' Aristo mantığını aşamayan bu insanlar; gri düşünceyi, saçaklı mantığı ve insanlığı çözümleme isteğindeki bilim dallarını kesinlikle kabul etmezler. Onlara göre bilimler tabiat bilimlerinden ibarettir; sosyal bilimler siyah-beyaz mantığa uymadığından, bilim dahi değildirler. Kısaca günümüz geçmişteki tüm çağlardan daha fazla "bilim adamına" sahiptir, fakat çok az sayıda kültürlü insan vardır.

Bu yazı, Ortega Gasset'in, Kütlelerin İsyanı kitabından hareketle ve ondan faydalanılarak yazılmıştır
                                                                                                        Mutlu HAZAR
 
K

korsan

Kullanıcı
18 Kas 2007
En iyi cevaplar
0
36
Gaziantep
Bu yazı çok hoşuma gitti çok.

İnsanların küçüldüğü bir ortamda ayaklar baş olur.
Tabii ayak yerine başka bir uzvu koymak da mümkün vesselam. (Af buyrun, dilenirse editlenebilir.)

Yalnız ayakların sesinin çıkıyor olması onları baş yapmıyor. Sadece ayaklara kendi dünyalarını kurabilme hakkını veriyor.
Hoş bu durum, tüm başlara etki edio ama ne yapalım, çağ işte yaşayacağız.
Nasılsa bu çağında sonuna gelinir.
 
Z

Zynep

Kullanıcı
17 May 2006
En iyi cevaplar
0
0
İstanbul
"Bir baş ol da istersen soğan başı ol." derdi annem. Çok uygun benzetmeymiş. Bu yazıyı okuyunca gülümsedim.

Yalnız ayakların sesinin çıkıyor olması onları baş yapmıyor. Sadece ayaklara kendi dünyalarını kurabilme hakkını veriyor.
Hoş bu durum, tüm başlara etki edio ama ne yapalım, çağ işte yaşayacağız.
Nasılsa bu çağında sonuna gelinir.
Bu çağın sonuna gelmek, "nasılsa" diyerek oluyorsa, beklemek acıtmasın.
 
M

Mustang

Kullanıcı
28 Ara 2008
En iyi cevaplar
0
0
Ankara
mustang-serpil.blogspot.com
Çok güzel bir paylaşımdı .Bende bizimkilerin şu sözünü hatırlamama neden oldu küçük insanın başında yatmaktansa büyük adamın ayak ucunda ol derlerdi.Ben eskiden bir anlam veremezdim ancak hayatım da yaşadığım olaylar da küçük insanların küçük olaylarda bile insanı neçok hırpaladığını başını eğince nasıl tepe takla düşüldüğünü ,büyük insanların da büyük olaylar karşısında bile insanı güzelce sarmalıyıp çözüm odaklı olduklarını gödüm kapılarının eşiğinde bile olsan üstüne basıp geçmeyeceklerini gördüm.Ancak küçük insanlar hızla çoğalırken diğerleride hızla azalıyor.
 
K

korsan

Kullanıcı
18 Kas 2007
En iyi cevaplar
0
36
Gaziantep
Mustang' Alıntı:
Çok güzel bir paylaşımdı .Bende bizimkilerin şu sözünü hatırlamama neden oldu küçük insanın başında yatmaktansa büyük adamın ayak ucunda ol derlerdi.
Teşekeür ederim öncelikle.Ya ben istiyorumki ''İnsanlar'' ne küçük insanların başında yatsın,nede büyük adamların ayak ucunda.
Bir orta yol mutlaka olmalı,her insanın bir diğer insana karşıdan bakabileceği bir orta yol.
Belki biz bulamıyoruz ama, olmalı böyle bir yol diye düşünüyorum.
Tekrar teşekkür ederim,mustang.
 
Z

Zynep

Kullanıcı
17 May 2006
En iyi cevaplar
0
0
İstanbul
Mustang' Alıntı:
Bende bizimkilerin şu sözünü hatırlamama neden oldu küçük insanın başında yatmaktansa büyük adamın ayak ucunda ol derlerdi.
:)
Sanırım benim yorumumu okuyunca bunu yazdınız, hemen bir konuyu düzelteyim;
Annemin söylemi "karşı" söylemdi. Çok kızardı bu tip insanlara ve bu sözü kızgınlıkla söylerdi. Yani asla öğüdü değildi bize. :)

 
M

Mustang

Kullanıcı
28 Ara 2008
En iyi cevaplar
0
0
Ankara
mustang-serpil.blogspot.com
Bencede bir orta yol bulunmalı .
Arada uçurumlar olunca çekilmiyor.
Bizler önce kendimizi sonrada ulaşabildiğimiz çevreyi  değiştirmekle başalrsak zannedersen bu işte başarılı oluruz.
Ben kendimi değiştirmekle işe başladım.
Bu konuda çok zorlandım ancak bayağı biryol kat ettim .
Ben değiştikçe önce çevrem kabul etmedi güldüler ancak bendeki değişim benim daha huzurlu ve dingin olmama sebep olduğu için çevremde yavaş yavaş bana ayak uydurmaya başladılar .
Şimdi en çok karşı çıkanlar bile benden yardım istiyor.
Bu artık çevreme umutsuz bakmammı sağladı .
Bunun yanı sıra elbeteki hala çevremde umutsuz  vakalarda var .
 
K

korsan

Kullanıcı
18 Kas 2007
En iyi cevaplar
0
36
Gaziantep
Valla bana değişim demeyeceksin mustang.
Ben şu an o orta yolundayım dicem, bana kibirli kendini beğenmiş dicen :)

Ben bulunduğum yere,daha daha insan gelsin diyorum,mükünse tabi..
Ama tesbitlerin yerli yerinde vesselam.
Teşekkürler.
 
M

Mustang

Kullanıcı
28 Ara 2008
En iyi cevaplar
0
0
Ankara
mustang-serpil.blogspot.com
Değişim derken kendini tamamen baştan aşağı değiştir demiyorum değişimden kastım kendinin farkında olmak .
Ben kimimden başlayarak ne yapabilirime kadar giden bir sorgulama.
Yoksa sana başkalarının istediği yönde değiş demiyorum kendin olmayı öğren diyorum .
Bilmiyorum mu dersen ben yıllarca bana dayatılanlarla bildiğimi zannediyormuşum derim kendi özüme döndüğümde çok yabancı kaldığımı fark ettim ve kendimle tanışmanın yollarını aradım .
Şu an kendimle ilgili bayağı bir yol aldım benim değişimdeki kastim bu . :)
 
K

korsan

Kullanıcı
18 Kas 2007
En iyi cevaplar
0
36
Gaziantep
Halen var boynunun üzerinde ayaklarını taşıyan,boş hamallar.
Yazık. fiziksel bir değişkenlik değil.Baktıkmı omuzun üzerinde baş görüyoruz ama toprakta yalın ayak gezmiş gibi kirli bir ayak gibi başlar.
Ayaktı baştı, bu konu işkembeye kadar kayar gibime geliyor.

 
Üst