E
eftelya
Kullanıcı
Gülün dikeni batti dün parmagima, ve hala gülümseyerek bakiyorum
parmagimdaki kücük siyriga...
Kizamadim... cünkü gülün dikeni batmadan önce sükretmistim; " Ya Rabbi, ne
kadar güzel yaratmissin " demistim. Kizamadim, cünkü bir dakika önce güzel
kokusunu sineme cekmistim , bakmaya kiyamamis dokusuna hayran kalmistim,
cünkü batmadan önce yüregime koymus onu sevmistim... dikenini unutmusmuydum?
unutmustum dikenini... unutmustum iste....
acitmayayim diye dokunmaya cekindigim gül, ince ve derin bir yara acmisti
parmagima... gülümsedim yarayada... süzülen iki damla kanada... cünkü o
yarayi acan bakmaya kiyamadigim o güldü...
.... .... ....
sevdiklerimizin yüregimizde actiklari yaralarda aslinda o gülün actigi yara
gibi degilmiydi... ince ve derin bir yara... aslinda cok önemsiz gibi
görünsede her kimildadiginizda yüreginizi inceden sizlatan bir yara... ama
dostlariniz o yarayi acmadan önce siz muhabbet dolu kokularini sineye
cekmistiniz, zamani, mekani ve kalbinizi kaylasmistiniz... yarayi acmadan
önce siz onlari kalbinize koymustunuz... kizabilirmiydiniz... kizamazdiniz
elbet...
sevdiklerimizin actiklari yaralarda o gülün actigi yara gibi ince ve
derin... ama yarimiz o yarayi acmadan önce biz sükretmistik, kokusunu
sinemize cekmis, bakmaya kiyamamistik...dikenini unutmusmuyduk... unutmustuk
tabi... ama biz gülümsemeliyiz yaraya... belki süzülen iki damla kanada...
gülümsemeliyiz iste.... cünkü o yarayi acmadan önce biz onu kalbimize
koymustuk ve sevmistik...
*
ALINTI
parmagimdaki kücük siyriga...
Kizamadim... cünkü gülün dikeni batmadan önce sükretmistim; " Ya Rabbi, ne
kadar güzel yaratmissin " demistim. Kizamadim, cünkü bir dakika önce güzel
kokusunu sineme cekmistim , bakmaya kiyamamis dokusuna hayran kalmistim,
cünkü batmadan önce yüregime koymus onu sevmistim... dikenini unutmusmuydum?
unutmustum dikenini... unutmustum iste....
acitmayayim diye dokunmaya cekindigim gül, ince ve derin bir yara acmisti
parmagima... gülümsedim yarayada... süzülen iki damla kanada... cünkü o
yarayi acan bakmaya kiyamadigim o güldü...
.... .... ....
sevdiklerimizin yüregimizde actiklari yaralarda aslinda o gülün actigi yara
gibi degilmiydi... ince ve derin bir yara... aslinda cok önemsiz gibi
görünsede her kimildadiginizda yüreginizi inceden sizlatan bir yara... ama
dostlariniz o yarayi acmadan önce siz muhabbet dolu kokularini sineye
cekmistiniz, zamani, mekani ve kalbinizi kaylasmistiniz... yarayi acmadan
önce siz onlari kalbinize koymustunuz... kizabilirmiydiniz... kizamazdiniz
elbet...
sevdiklerimizin actiklari yaralarda o gülün actigi yara gibi ince ve
derin... ama yarimiz o yarayi acmadan önce biz sükretmistik, kokusunu
sinemize cekmis, bakmaya kiyamamistik...dikenini unutmusmuyduk... unutmustuk
tabi... ama biz gülümsemeliyiz yaraya... belki süzülen iki damla kanada...
gülümsemeliyiz iste.... cünkü o yarayi acmadan önce biz onu kalbimize
koymustuk ve sevmistik...
*
ALINTI