tiyatro sahnesinde yaşıyorum
her ruhu her bedeni giyip
onlara can veriyorum
kendi ruhumun dışındayım
kendimi kaybetmişliğin iiçinde yaşıyorum
kalbim atmadan ve sensiz heyecanlara kapılmadan
her gökyüzüne baktığımda sen geliyordun akıma
gökyüzüne benzeyen ,
parıl parıl parıldayan gözler
içindeki sevinci dışarıya vuran
şimdi ise camdan dışarıya bakıyorum
hava soğuk senin yokluğunu tenimde hissediyorum
yokluğun sıcak bir kahve ile ısıtmaya çalışyorum benliğimi
kendimi avuturcasına. . .
her ruhu her bedeni giyip
onlara can veriyorum
kendi ruhumun dışındayım
kendimi kaybetmişliğin iiçinde yaşıyorum
kalbim atmadan ve sensiz heyecanlara kapılmadan
her gökyüzüne baktığımda sen geliyordun akıma
gökyüzüne benzeyen ,
parıl parıl parıldayan gözler
içindeki sevinci dışarıya vuran
şimdi ise camdan dışarıya bakıyorum
hava soğuk senin yokluğunu tenimde hissediyorum
yokluğun sıcak bir kahve ile ısıtmaya çalışyorum benliğimi
kendimi avuturcasına. . .
