yaşamı ertelemek

[eftelya]

Beni her ölüm etkiler Tanımasam bile üzülürüm; Yitirilmiş ümitlere... Hiç gerçekleşmeyecek ideallere... Yaşanmamış sevgilere üzülürüm. Bu yüzden korkarım yaşamı ertelemekten. Ne yapılması, ne söylenmesi gerekiyorsa, söylenmeli, yapılmalı. Seviyorsanız, sevdiğinizi bugün söyleyin. Sevdanızı bugün yaşayın.
İşinizde yapılacak ne varsa bir an önce yapın. Yarın çok geç olabilir. Biranda bitebilir herşey. Yaşamak için acele edin bence. Kısa yaşanmışlıklar, yaşanmamışlıklardan daha iyidir. Geriye dönüp baktığınızda "keşke"ler çoğunlukta olmasın. Uzun vadeli hedefler için bile bugünden harekete geçmeli. Yarınlar çok uzakta olabilir. Daha okulda başlamıyor muyuz ertelemeye yaşamı?.. İlk hedef kolej, sonra üniversite. Hep yarına yatırım bugünü sonra yaşamamacasına.
İşe gireyim sonra... Evleneyim sonra... Çocuklar büyüsün sonra... Emekli olayım Sonra...
Sonra...
Sonra...
Sonra...
Bu sürecin başında, ortasında yaşam her an sona erebilir. Sonrası olmayabilir.
Fedakarlıklar güzel ama, Unutmayalım herkes kendi hayatını yaşar...

Tayfun TALİPOĞLU

 

[Safari]

Teşekkürler eftelya;
bunun slaytını izlemiştim.. daha uzun ve daha geniş anlamlıydı..

 

[M e l i k e]

çok güzel bi paylaşım we çok doğru ama ne olursa olsun insan bazen bazı şeyleri ertelemek zorunda kalıyo...

 

[prenses_o6]

Çok hoş bir yazı olmuş teşekkürler.

 

[korsan]

Çok hoş bir yazı olmuş teşekkürler.

Evet çok hoş olmuş.Katılıyorum arkadaşa.

 

[lavinyaa]

sımdı bu yazıdan etkılenıp bır cesaret sevdıgımı soyleyemedıgım arkadasıma ıtıraf edıp bır ohh dıyecegım.Bu gunun ısını yarına bırakmamak hayatı ertelememek gerek degıl mı paylasım ıcın tesekkurler

 

[korsan]

Yeniden başlasınnnnnn burada kalmasınnn ölüğme kadardı hani yeminimiz diye devam eden bir şarkı vardı.
Ertelemiyorum, yeni bir ben yine yeniden başlayacağım.
Küllerinden doğmak gibi bir durum işte.