S
su perisi
Kullanıcı
- 4 Ocak 2007
- En iyi cevaplar
- 0
- 0
DR. Ruşkin amerikan tıp birliği dergisinde yayımlanan aşağıdaki yazısında gülünç bir yanlış anlamanın kişide nasıl tümüyle farklı bir yaklaşım duygusu oluşturabileceğini anlatmaktadır..
DR.Ruşkin öğrencilerine yaşlanmanın psikolojik belirtilkerini öğretirken onlara şu olayı okudu....
hasta ne konuşuyor nede söylenenleri anlıyor..
bazen saatlerce anlaşılmaz şeyler geveliyor
zaman yer yada kişi kavramı yok
yalnız nasıl oluyorsa kendi adı söylendiğinde tepki veriyor
son altı aydır onun yanındayım
ne görünüşü için çaba harcıyor nede bakım yapılırken yardımcı oluyor
onu hep başkaları besliyor yıkıyor ve giydiriyor
dişleri yok yiyeceklerin püre halinde verilmesi gerek
gömleği salyalarından dolayı sürekli leke içinde
yürümüyor uykusu sürekli düzensiz
gece yarısı uyanıp çığlıklarıyla herkesi uyandırıyor
çoğu zaman mutlu ve sevecen
fakat bazen ortada neden yokken sinirleniyor
biri gelip onu yatıştırana dek feryat figan bağırıyor....
bu olayı okuduktan sonra ruşkin öğrencilerine sordu.
böyle birinin bakımını üstlenmek isteyip istemediklerini sordu?
öğrenciler bunu yapamayacaklarını söylediler...
Ruşkin kendisinin bunu büyük bir zevkle yaptığını ve onlarında yapması gerektiğini söyleyince öğrenciler şaşırdılar....
daha sonra ruşkin hastanın fotoğrafını dolaştırmaya başladı
fotoğrafdaki doktorun altı aylık KIZIYDI
yapmamız gerekse de,zorlansak da,güzel birşeydir ama bir bebeğin bakımını yapmak.ya da başka biri için de bu olabilir.sonuçta başkası için birşeyler yapmış oluruz.şahsen bu da beni çok mutlu eder 