G
Gozde
Kullanıcı
Son yarım yüzyıl içinde yapılan antropolojik incelemeler Türkler'in beyaz ırktan olduğunu göstermiştir. Türkler, dört büyük beyaz ırk gurubundan biri olan Europid gurubunun Turanid kolundandırlar. Kafatası yapısı brakisefal (geniş kafalı) olan Türkler'in, kendilerini başka ırklardan ayıran antropolojik özellikleri vardır. Özellikle Orta Asya'da MÖ 3. binden kalmış kurganlardan çıkarılan iskeletlerden ve yapılan çeşitli araştırmalardan anlaşıldığına göre Türkler brakisefal, savaşçı ve beyaz bir ırk olan Andronovo İnsanları'nın (Andronovo İnsanı = Türk Irkı) soyundan gelirler.
Ayrıca Tevrat'ta nakledilen eski geleneklerde Türk soyu -Hâm ve Sâm'dan değil de Yafes'ten türemiş olarak- beyaz ırktan gösterilmiştir.
Turan tipini temsil eden Orta Asya, Maveraünnehir ve Yakın Doğu Türkleri beyaz tenli, değirmi yüzlü (ay yüzlü, badem gözlü), endamlı, sağlam yapılı erkek ve kadınları ile Ortaçağ kaynaklarında güzelliğe örnek olarak gösterilmiş, hatta İran edebiyatında Türk sözü bazan güzel insan anlamında kullanılmıştır
Türkler'in ilk ataları olan Andronovo İnsanları sığırı ve deveyi evcilleştirmişlerdi. Avcı ve savaşçı bir kavimdiler. Kartalı kutsal olarak kabul ederler, mezarlarına simge olarak kartal pençesi işlerlerdi. Kimi bölgelerde Ren geyiği ile Yak öküzünü evcilleştirmişlerdi. Bakırı keşfetmişler, bıçak vb aletlerin yapımında kullanmışlardı
Proto-Türk (=ilk Türkler) sanatındaki temel öge hayvan motifleridir. Bu motifler çok incelikli yöntemlerle işlenmiş, hemen her eşyada kullanılmıştır. Hayvan Üslûbu adı verilen bu sanat tarzı Çin sınırlarından Kuzey Karadeniz'e kadar yayılmıştır.
Proto-Türkler giderek askerî ve siyasî güç kazandılar, çevrelerinde yaşayan kavimleri egemenliklerini altına aldılar. MÖ 1700'lere doğru Çin kaynakları Proto-Türkler'den söz etmeğe başlarlar. Bunun nedeni, Proto-Türkler'in Çin'i tehdit eder duruma gelmeleridir. Türkler'in tarihöncesi dönemi MÖ 200'lere değin uzanır. MÖ 3. yüzyılda Tuman Yabgu'nun Türk boylarını toplayarak Orta Asya'daki Büyük Hun Devleti'ni kurması ya da daha doğrusu güçlendirmesiyle Türkler'in tarihöncesi dönemi kapanır ve tarih dönemleri başlar.
Ayrıca Tevrat'ta nakledilen eski geleneklerde Türk soyu -Hâm ve Sâm'dan değil de Yafes'ten türemiş olarak- beyaz ırktan gösterilmiştir.
Turan tipini temsil eden Orta Asya, Maveraünnehir ve Yakın Doğu Türkleri beyaz tenli, değirmi yüzlü (ay yüzlü, badem gözlü), endamlı, sağlam yapılı erkek ve kadınları ile Ortaçağ kaynaklarında güzelliğe örnek olarak gösterilmiş, hatta İran edebiyatında Türk sözü bazan güzel insan anlamında kullanılmıştır
Türkler'in ilk ataları olan Andronovo İnsanları sığırı ve deveyi evcilleştirmişlerdi. Avcı ve savaşçı bir kavimdiler. Kartalı kutsal olarak kabul ederler, mezarlarına simge olarak kartal pençesi işlerlerdi. Kimi bölgelerde Ren geyiği ile Yak öküzünü evcilleştirmişlerdi. Bakırı keşfetmişler, bıçak vb aletlerin yapımında kullanmışlardı
Proto-Türk (=ilk Türkler) sanatındaki temel öge hayvan motifleridir. Bu motifler çok incelikli yöntemlerle işlenmiş, hemen her eşyada kullanılmıştır. Hayvan Üslûbu adı verilen bu sanat tarzı Çin sınırlarından Kuzey Karadeniz'e kadar yayılmıştır.
Proto-Türkler giderek askerî ve siyasî güç kazandılar, çevrelerinde yaşayan kavimleri egemenliklerini altına aldılar. MÖ 1700'lere doğru Çin kaynakları Proto-Türkler'den söz etmeğe başlarlar. Bunun nedeni, Proto-Türkler'in Çin'i tehdit eder duruma gelmeleridir. Türkler'in tarihöncesi dönemi MÖ 200'lere değin uzanır. MÖ 3. yüzyılda Tuman Yabgu'nun Türk boylarını toplayarak Orta Asya'daki Büyük Hun Devleti'ni kurması ya da daha doğrusu güçlendirmesiyle Türkler'in tarihöncesi dönemi kapanır ve tarih dönemleri başlar.
