M
mehmetd
Kullanıcı
- 23 Şub 2007
- En iyi cevaplar
- 0
- 0
TABUTTA RÖVAŞATA
Müebbet hapis cezasına çarptırılan cinayet suçlusu, günün yirmi dört saati hapishaneden kaçmanın yolları arıyordu.
Ömrünü, işlediği ağır suçtan dolayı (iki ortağı ve ortaklardan birinin eşini öldürmüştü) can güvenliğinin olmadığı bu soğuk duvarlar arasında ölümü bekleyerek geçirmek istemiyordu.
Bir gün iç avludan bir tabutun geçirildiğini gördüğünde, kalbi heyecanla çarptı.
Olabilir miydi?
***
Müebbet mahkûm, muhatap olduğu çelimsiz gardiyana, kendisine yardımcı olması karşılığında çok yüklü miktarda para teklif etti.
Gerçekten de bu parayı verecek gücü vardı; hem ”legal” bir dükkânı, hem ”illegal” bir çok bağlantısı bulunuyordu.
Gardiyan uzun uğraşlar ve telkinler sonunda kabul etti.
Plana göre, bir daha cenaze olursa, işbirlikçi gardiyan ona haber verecek ve cenazenin tabuta konduğu yere girişini sağlayacak, cinayet suçlusu gece tabuttaki ölünün yanına yerleşecek, mezarlıktaki definden sonra gardiyan gece gidip onu mezardan çıkaracaktı.
Bu planın kusursuz işlemesi için hayati detaylar vardı.
***
Kaçış planın yürürlüğe konması için on üç haftaya yakın bir zaman geçti.
***
Ve bir gün, bir cenazenin olduğu gün kaçış planı harfiyen ve kusursuz uygulandı.
***
Müebbet mahkûm, sağ sağ gömüldüğü mezardaki tabutun içinde sabırsızlanarak gardiyanın gelmesini bekliyordu.
Zaman geçiyordu ama gelen giden yoktu.
İç cebinden küçük el fenerini çıkarıp bulunduğu daracık yeri aydınlatmak istedi. Tabutun sağı solunu incelerken, yanında yatan sert ve soğuk cesedin anlaşma yaptığı gardiyan olduğunu gördü!
-SON-
***
Bana gönderilen olay burada bitiyor. Ancak bu olayın gerçek olması zorlaştıracak birçok mantık hatası var:
1- Anlaşma yaptığı gardiyan öldü ise, mahkûm tabuta nasıl girdi?
2- Ölen mahkûmların (ya da gardiyanların) yakınları yok mudur, tabut içindeki cenazelerine bakmazlar mı?
3- Mahkum dışarı çıktıktan sonra niye kaçmıyor da kabre giriyor?
4- Bir insanın bu kadar küçük ve kapalı bir yerde iki saatten fazla yaşaması mümkün mü?
5- Bir gardiyana ”tabutla gömülme ayrıcalığı” tanır mı?
***
Oysa olay doğruydu!
Ünlü hapishanelerden birinde, yetiştirme yurdundan çıkma çelimsiz gardiyan, para hırsıyla cenaze işleri görevlisini tehdit etmiş, onun ailesinin, dört çocuğunun, baldızın ismini ve adresini cinayet suçlusu mahkûma vermiş, müebbet mahkûmla bu görevlinin görüşmesini sağlayıp ailesinin tehdit edilmesine aracılık etmiş, görevli bu psikolojik stres ve aşırı yüklenme ile ”tükenme sendromu” denilen depresyonun canına tak ettiği bir gün gardiyanı zehirlemiş, savcın akşamdan alelusul incelemeyi tamamlayıp raporunu hipertansiyon diye yazması sonrasında, zaten kimsesiz bir hayat yaşayan gardiyan (hapishanedeki diğer kimsesiz ölüler gibi) bir imam, iki gardiyan ve maktul gardiyanın katili olan o görevli tarafından belediyenin kimsesizler mezarlığına, iç çamaşırları ile, kefensiz ve tabut içinde gömülmüştü.
İşbirlikçi çelimsiz gardiyanın müebbet mahkûma dışarıdan getirdiği cesaret hapı, küçük oksijen tüpü, fener gibi teçhizatın yararı olmamıştı.
Sadık SÖZTUTAN
Müebbet hapis cezasına çarptırılan cinayet suçlusu, günün yirmi dört saati hapishaneden kaçmanın yolları arıyordu.
Ömrünü, işlediği ağır suçtan dolayı (iki ortağı ve ortaklardan birinin eşini öldürmüştü) can güvenliğinin olmadığı bu soğuk duvarlar arasında ölümü bekleyerek geçirmek istemiyordu.
Bir gün iç avludan bir tabutun geçirildiğini gördüğünde, kalbi heyecanla çarptı.
Olabilir miydi?
***
Müebbet mahkûm, muhatap olduğu çelimsiz gardiyana, kendisine yardımcı olması karşılığında çok yüklü miktarda para teklif etti.
Gerçekten de bu parayı verecek gücü vardı; hem ”legal” bir dükkânı, hem ”illegal” bir çok bağlantısı bulunuyordu.
Gardiyan uzun uğraşlar ve telkinler sonunda kabul etti.
Plana göre, bir daha cenaze olursa, işbirlikçi gardiyan ona haber verecek ve cenazenin tabuta konduğu yere girişini sağlayacak, cinayet suçlusu gece tabuttaki ölünün yanına yerleşecek, mezarlıktaki definden sonra gardiyan gece gidip onu mezardan çıkaracaktı.
Bu planın kusursuz işlemesi için hayati detaylar vardı.
***
Kaçış planın yürürlüğe konması için on üç haftaya yakın bir zaman geçti.
***
Ve bir gün, bir cenazenin olduğu gün kaçış planı harfiyen ve kusursuz uygulandı.
***
Müebbet mahkûm, sağ sağ gömüldüğü mezardaki tabutun içinde sabırsızlanarak gardiyanın gelmesini bekliyordu.
Zaman geçiyordu ama gelen giden yoktu.
İç cebinden küçük el fenerini çıkarıp bulunduğu daracık yeri aydınlatmak istedi. Tabutun sağı solunu incelerken, yanında yatan sert ve soğuk cesedin anlaşma yaptığı gardiyan olduğunu gördü!
-SON-
***
Bana gönderilen olay burada bitiyor. Ancak bu olayın gerçek olması zorlaştıracak birçok mantık hatası var:
1- Anlaşma yaptığı gardiyan öldü ise, mahkûm tabuta nasıl girdi?
2- Ölen mahkûmların (ya da gardiyanların) yakınları yok mudur, tabut içindeki cenazelerine bakmazlar mı?
3- Mahkum dışarı çıktıktan sonra niye kaçmıyor da kabre giriyor?
4- Bir insanın bu kadar küçük ve kapalı bir yerde iki saatten fazla yaşaması mümkün mü?
5- Bir gardiyana ”tabutla gömülme ayrıcalığı” tanır mı?
***
Oysa olay doğruydu!
Ünlü hapishanelerden birinde, yetiştirme yurdundan çıkma çelimsiz gardiyan, para hırsıyla cenaze işleri görevlisini tehdit etmiş, onun ailesinin, dört çocuğunun, baldızın ismini ve adresini cinayet suçlusu mahkûma vermiş, müebbet mahkûmla bu görevlinin görüşmesini sağlayıp ailesinin tehdit edilmesine aracılık etmiş, görevli bu psikolojik stres ve aşırı yüklenme ile ”tükenme sendromu” denilen depresyonun canına tak ettiği bir gün gardiyanı zehirlemiş, savcın akşamdan alelusul incelemeyi tamamlayıp raporunu hipertansiyon diye yazması sonrasında, zaten kimsesiz bir hayat yaşayan gardiyan (hapishanedeki diğer kimsesiz ölüler gibi) bir imam, iki gardiyan ve maktul gardiyanın katili olan o görevli tarafından belediyenin kimsesizler mezarlığına, iç çamaşırları ile, kefensiz ve tabut içinde gömülmüştü.
İşbirlikçi çelimsiz gardiyanın müebbet mahkûma dışarıdan getirdiği cesaret hapı, küçük oksijen tüpü, fener gibi teçhizatın yararı olmamıştı.
Sadık SÖZTUTAN
