Sosyal fobi, , toplumsal işler ve aktiviteler gerektiren durumlarda, kişilerin gergin, kaygılı, endişeli olmalarıyla tanımlanır.
Hiçbir gerekçe yokken, hatta kimse sizinle ilgilenmiyorken bile, sanki herkesin bakışları sizin üzerinizdeymiş gibi kaygılı bir hali sembolize eder.
Yorulursunuz resmen… ama yürümekten değil… gökyüzünün güzelliklerini içinize çekerek aldığınız kilometrelerce yoldan değil… düşünmekten… düşünmekten… düşünmekten… çünkü düşündükleriniz zaten incir çekirdeğinin içini bile doldurmuyor da ondan…
Peki böyle yaşamak zorunda mıyız…?
Tabii ki değiliz…! Hem de hiç değiliz…
ÖYLEYSE
Mümkün olduğunca, yani elinizden geldiğince, imkanınız dahilinde mutlaka – sizi toplumdan uzaklaştıracak, kendinizi utanmanızı sağlayacak faaliyetleri yapmaya, inatla yapmaya gayret edin.
çünkü sosyal fobi, insanın içine korku salar ve bu korkuyu yaşamanızı ister. Sizi kendi kabuğunuza sokmaya çalışır. Sizler elinizden geldiğince kabuğunuza çekilmemeye gayret etmek zorundasınız. Aksi halde işler daha da zorlaşır. Hatta yukarıda anlatılan duygular aklınıza geldiğinde elinizden geldiğince “pişkin” olmaya gayret etmelisiniz. “Aman canım… kime ne benim ne yaptığımdan… titrerim… terlerim… düşüp bayılırım yahuuu… kime ne…? İnsanlardan izin mi alacağım terleyip sıkılırken…” gibi bir edayla davranmaya gayret edin
..........Saygılar..........
Hiçbir gerekçe yokken, hatta kimse sizinle ilgilenmiyorken bile, sanki herkesin bakışları sizin üzerinizdeymiş gibi kaygılı bir hali sembolize eder.
Yorulursunuz resmen… ama yürümekten değil… gökyüzünün güzelliklerini içinize çekerek aldığınız kilometrelerce yoldan değil… düşünmekten… düşünmekten… düşünmekten… çünkü düşündükleriniz zaten incir çekirdeğinin içini bile doldurmuyor da ondan…
Peki böyle yaşamak zorunda mıyız…?
Tabii ki değiliz…! Hem de hiç değiliz…
ÖYLEYSE
Mümkün olduğunca, yani elinizden geldiğince, imkanınız dahilinde mutlaka – sizi toplumdan uzaklaştıracak, kendinizi utanmanızı sağlayacak faaliyetleri yapmaya, inatla yapmaya gayret edin.
çünkü sosyal fobi, insanın içine korku salar ve bu korkuyu yaşamanızı ister. Sizi kendi kabuğunuza sokmaya çalışır. Sizler elinizden geldiğince kabuğunuza çekilmemeye gayret etmek zorundasınız. Aksi halde işler daha da zorlaşır. Hatta yukarıda anlatılan duygular aklınıza geldiğinde elinizden geldiğince “pişkin” olmaya gayret etmelisiniz. “Aman canım… kime ne benim ne yaptığımdan… titrerim… terlerim… düşüp bayılırım yahuuu… kime ne…? İnsanlardan izin mi alacağım terleyip sıkılırken…” gibi bir edayla davranmaya gayret edin
..........Saygılar..........
ÇOK GÜZEL SANA KATILIYORUM SOSYAL BİRE ÇEVREDE YAŞAMAK İSTİYORSAK KİMİ ZAMAN MUTLU OLMALI KİMİ ZAMAN ELEŞTİRİLERE AÇIK OLMALIYIZ EN ÖNEMLİ SENİNDE DEDİĞİN GİBİ İBRAHİM KABUGUMUZA ÇEKİLMEMELİYİZ KENDİMİZDEN UTANMAMALIYIZ KİMLİĞİMİZİN FARKINA VARMALIYIZ 
