Doğumhane kapısında baba adayı ve yakınlarıyla beraber bekleyen “soyut” varlıklar da vardır.
Ve bunlar büyük bir sabırla hemşirenin yanında doğumun gerçekleşmesini beklerler... Doğacak olan şahsın cinsiyeti ve sağlık durumu o kadar da ilgilendirmez kendilerini...
Doğan tüm bebekler, bir taraftan birilerinin baba, anne, dede vs. olmasına vesile olurken, diğer taraftan farkında olmadan, ‘soyut’ iki varlığa hayat defterlerini uzatırlar... Ve hâliyle doğan her bir insanın iki muhasebecisi olmuş olur...
Bunlar, defter sahibini adım adım izleyerek, üzerlerine düşen vazifeleri harfiyyen yerine getirirler... Müvekkillerinin başından bir an bile olsa ayrılmazlar... Uyurken bile yanıbaşında nöbetçi asker gibi beklerler... Ağızlarından çıkan her harf, sineğe karşı bile olsa yapılan her tavır onların kalemlerini harekete geçirir...
Ve bu birliktelik, hayata göz kapayıncaya kadar devam eder...
İnsan muhasebecileri (sağ ve soldaki melekler) doğum izni verilen bebenin sağında ve solunda yerlerini alırlar... Yapışık üçüzler olunmuştur artık...
Hemşire hanımın yanında farklı bir cinse sahip başka bir “soyut” varlık daha vardır...
Baba adayı gibi o da heyecanlıdır.Ama bunun heyecanı farklıdır.
Bebeğin ilk atasından (Adem a.s.) kalan hesabın görülmesi için “hasmının” doğumunu o da sabırsızlıkla bekler...
Teknolojinin her şeyinden faydalanan, her kesimden dost edinen, başka bir ifadeyle herkesle ‘hemşeri’ olan bu varlık; kişinin zaafına yakın bir yerde pusu kurar. Muhatabının nefsinin kabarması ve kendisinin hazırlamış olduğu programa uyması için olmadık senaryolar hazırlayarak, kendisine dost yapmaya çalışır.
Halbuki ona dost olan herkes, onun askeri olmuştur. Bu birliktelik, ilahî uyarıya kulak verene kadar devam eder...
Kabul edilen her ilahî mesajla şeytan küplere biner...[kitabın giriş bölümü inşallah kitap hakkında fikir sahibi olmanıza yardımcı olur
]
