DeryaDer
Derya Karacan
Moderatör
***********************************************************************************************
Sevdiğin birini yitirince bir yanın onunla beraber kaybolur. Terk edilmiş hayaletli bir ev gibi buruk bir yalnızlığa esir olur, eksik kalırsın. İçinde bir sır gibi, giden sevgilinin yokluğunu taşırsın. Öyle bir yara ki üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin genede canını yakar. Öyle bir yara ki iyileştiğinde bile kanar. Bir daha gülmeyeceğini, asla hafiflemeyeceğini sanırsın. Karanlıkta el yordamıyla ilerler hayat. Önünü görmeden, yönünü bilmeden, sadece şu anı kurtararak... Gönlünün kandili sönmüş, zifiri gecede kalmışssındır. Ama işte ancak böyle durumlarda yani iki göz birden karanlıkta kalınca, bir üçüncü göz açılır insanda. Kapanmayan bir göz... Ve ancak o zaman anlarsınki bu elem sonsuza dek sürmeyecek. Hazandan sonra başka mevsimlerde gelecek; bu ayrılığın ardından edebi bir vuslat. Yeni kaybettiğin kişiyi manevi gözle bakınca her yerde görmeye başlarsın. Denize düşen katrede, dolunayla hareketlenen med-cezirde, esen her esintide ona rastlarsın. Kuma çizili remilde, güneşte parlayan kristal tanesinde, yeni doğmuş bebeğin tebessümünde, bilgeliğinde atan nabzında onu seyredersin. Her yerde, her şeyde onu görürken...
Elif Şafak ''Aşk''
***********************************************************************************************
Her gece yatmadan önce okuduğum
bir kitap olmanı isterdim
kırardım ışıkları söndürmeden
yarım kalan sayfanın ucunu
ki sen buna tenim kırışıyor
yaşlanıyorum derdin
Yokluğundan geri kalan çölde
attığım her adımda
gözlerimden dökülür
hörgücümde taşıdığım sular
sevgilisinin gölgesinden uzak
çölde ağlayan deve ölür
Sunay Akın''62 tavşanı''
***********************************************************************************************
Sevdiğin birini yitirince bir yanın onunla beraber kaybolur. Terk edilmiş hayaletli bir ev gibi buruk bir yalnızlığa esir olur, eksik kalırsın. İçinde bir sır gibi, giden sevgilinin yokluğunu taşırsın. Öyle bir yara ki üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin genede canını yakar. Öyle bir yara ki iyileştiğinde bile kanar. Bir daha gülmeyeceğini, asla hafiflemeyeceğini sanırsın. Karanlıkta el yordamıyla ilerler hayat. Önünü görmeden, yönünü bilmeden, sadece şu anı kurtararak... Gönlünün kandili sönmüş, zifiri gecede kalmışssındır. Ama işte ancak böyle durumlarda yani iki göz birden karanlıkta kalınca, bir üçüncü göz açılır insanda. Kapanmayan bir göz... Ve ancak o zaman anlarsınki bu elem sonsuza dek sürmeyecek. Hazandan sonra başka mevsimlerde gelecek; bu ayrılığın ardından edebi bir vuslat. Yeni kaybettiğin kişiyi manevi gözle bakınca her yerde görmeye başlarsın. Denize düşen katrede, dolunayla hareketlenen med-cezirde, esen her esintide ona rastlarsın. Kuma çizili remilde, güneşte parlayan kristal tanesinde, yeni doğmuş bebeğin tebessümünde, bilgeliğinde atan nabzında onu seyredersin. Her yerde, her şeyde onu görürken...
Elif Şafak ''Aşk''
***********************************************************************************************
Her gece yatmadan önce okuduğum
bir kitap olmanı isterdim
kırardım ışıkları söndürmeden
yarım kalan sayfanın ucunu
ki sen buna tenim kırışıyor
yaşlanıyorum derdin
Yokluğundan geri kalan çölde
attığım her adımda
gözlerimden dökülür
hörgücümde taşıdığım sular
sevgilisinin gölgesinden uzak
çölde ağlayan deve ölür
Sunay Akın''62 tavşanı''
***********************************************************************************************
