Evet gerçekten hikaye güzeldi hiç sözüm yok. Böyle sevgi ve aşk içeren öyküler okumak hepimize iyi geliyor, moralimizi da yükseltiyor, bir şeyler hala mümkünmüş gibi hissediyoruz. Ama verilen yanıtları inceledim ve herkesin bu konuda yalnızca hayranlık belirtmekle yetineceğini anladım. Böyle şeylerin yalnız hikayelerde olabileceğini gerçek yaşamda yeri olmadığını düşünüyoruz. Aslında bu bizim hayatı algılama biçimimiz hakkında ip ucu veriyor. Bizler ne yazık ki, hep okuyoruz ama okuduğumuz şeylerle yaşamımızı hep ayırıyoruz. Okuduğumuz böylesi doğru şeylerin aslında yaşamımıza uygulanması gereken şeyler olduğunu hep unutuyoruz. Bu durum bana hala sözlü kültür toplumu olduğumuzu, henüz yazılı kültür toplumuna geçemediğimizi anlatıyor. Madem hikayeyi beğeniyoruz da neden böyle şeyler olur mu diye şaşırıyoruz ki?