U
ummuhan1977
Kullanıcı
Amma da canımı sıkıyorsun.Sana ne benden hocam.Benim derdim seni mi gerdi yani? Başımda durup bana, ta gözlerimin içine bakıyor,habire birşeyler soruyor,anlatıyorsun.Bir bilsen bu perişan halimde beni ne çok yoruyorsun.
inan söylediklerin kanıma girmiyor,canıma girmiyor,şöyle bir yanımdan geçiyor o kadar.Seni dinliyorum ama sanma ki dinlemek istediğimden.Seni dinlemezsem,seni dinlememiş olmak,beni dinlemeyen öğrenci yapar diye korktuğumdandır. Sana olan korku ve saygımdandır hocam o kadar.Fakat söylediklerin bana ve benim dünyama o kadar yabancı ki.Tanımıyorum onları!
Kahrolası dünya beni atmış bir kenara,silmiş süpürmüş bu genç yaşta.Benim yaşadıklarımı ne sen bilirsin ne de senin gibi bir başkaları.Beni ancak ben bilebilirim.Şu büyükler ne tuhaf oluyor.Kendileri her şeyi bildiklerini sanıp her şeyi bize açıklamak istiyor.Hayatı bizden önce yaşadılar ya,tecrübeleri var ya!
Benim genç oluşum hiç mi kıymet bilmesin? Gençlik demek bahar demek değil mi,yeşermek değil mi,güzellik değil mi yoksa? Dünyaya yepyeni bir filiz doğuyor,hoş ve ferahlatıcı kokular yayıyor,çiçekleri,böcekleri topluyor etrafına.Kuşlara yepyeni şarkılar söyletiyor,doğayı canlandırıyor,pınarları cıvıl cıvıl akıtıyor,güzel değil mi?
Herkes benden hayat kapıyor,benim sayemde tekrar gençleşiyor,tekrar güçleniyor! Benim sayemde çocukluklarına dönüp koşturuyor,gülüp şakalaşıyor,top oynuyor,kolşup duruyor etrafta...Benim sayemde insanlar daha çok çalışıyor,çabalıyor. Hep bize yatırım yapmak istiyorlar. Ben olmasam bu yatırımları kim için yapacaktınız? Ülkeyi ben olmasam kime emanet edecektiniz hocam? Ben sizin geleceğiniz değil miyim hocam?
Bense sadece belli günlerde hatırlanan bir birey olarak yaşıyorum dünyayı.Herkes benim için çalışıyor ama beni fark etmiyor bile.Bense kendi halinde yaşayan ve zorunlu olarak zorluklarla yaşatılan biriyim.Tepetaklak olmuşum kimin umrunda?
Sense başımın üstünde durup bana birşeyler söylüyorsun! Bense yorgun bakışlarla oturup dinliyorum.dinliyorum,dinliyorum hep dinliyorum.Ama inan ki seni hiç dinlemiyorum sadece dinlemiş gibi yapıyorum.İçimden,sana ne benden hocam diyorum,sana ne! Nasihatlerini kendine sakla diyorum ama sana değil içimdeki sana...Beni anlamayan sana...Bana değer vermeyen yönüne...Beni görmeyen yönüne!
Şimdi de söylüyorum,sana ne benden hocam! Kendi halime bırak beni.Bana yabancısın ben de sana !Nasihatlerin anlamayacağım dilden.Üstelik kör ve sağırım.Ne görebiliyor ne de düşünebiliyorum seni.Sadece öylece duruyorum karşında.Sense hep anlatıyorsun bense hep dinlemiş gibi yapıyorum.Yakınsın fakat o kadar da uzaksın bana!
Hocam yorma beni ne olur! Çek git yanımdan...Eğer beni gerçekten anlamayacaksan çek git. Fayda vermiyor,deva olmuyor dertlerime söylediklerin.Belki çok güzel ve faydalı şeyler ama ben henüz ulaşamadım onlara.Ulaşamam da!
Bana ulaş hocam! Bana gerçekten ulaş,yaklaş! Benim saçtığım kokuyu,güzelliği farket hocam! Benim değerimi bil hocam!
İşte o zaman anlarım seni! İşte o zaman değerlenir söylediklerin.
İşte o zaman başımı kaldırıp bakarım sana!
İşte o zaman yüzüne gülümser,samimi samimi bir şekilde tamam hocam derim sana!
Çünkü artık sen de anlıyorsun beni. sende görüyorsun şu hayatın bana ettiklerini!
Ben yeni yeşeren sen meyve verensin! Bana güneşi aç,aç ki meyvem güzelleşsin,tamam mı hocam!
Not: Bu serzeniş hiçbir öğrenciye ait değildir.bu serzeniş öğretmen gözüyle yazılmış bir öğrenci serzenişidir.
Ümmühan Yaşar
Rehber Öğretmen
inan söylediklerin kanıma girmiyor,canıma girmiyor,şöyle bir yanımdan geçiyor o kadar.Seni dinliyorum ama sanma ki dinlemek istediğimden.Seni dinlemezsem,seni dinlememiş olmak,beni dinlemeyen öğrenci yapar diye korktuğumdandır. Sana olan korku ve saygımdandır hocam o kadar.Fakat söylediklerin bana ve benim dünyama o kadar yabancı ki.Tanımıyorum onları!
Kahrolası dünya beni atmış bir kenara,silmiş süpürmüş bu genç yaşta.Benim yaşadıklarımı ne sen bilirsin ne de senin gibi bir başkaları.Beni ancak ben bilebilirim.Şu büyükler ne tuhaf oluyor.Kendileri her şeyi bildiklerini sanıp her şeyi bize açıklamak istiyor.Hayatı bizden önce yaşadılar ya,tecrübeleri var ya!
Benim genç oluşum hiç mi kıymet bilmesin? Gençlik demek bahar demek değil mi,yeşermek değil mi,güzellik değil mi yoksa? Dünyaya yepyeni bir filiz doğuyor,hoş ve ferahlatıcı kokular yayıyor,çiçekleri,böcekleri topluyor etrafına.Kuşlara yepyeni şarkılar söyletiyor,doğayı canlandırıyor,pınarları cıvıl cıvıl akıtıyor,güzel değil mi?
Herkes benden hayat kapıyor,benim sayemde tekrar gençleşiyor,tekrar güçleniyor! Benim sayemde çocukluklarına dönüp koşturuyor,gülüp şakalaşıyor,top oynuyor,kolşup duruyor etrafta...Benim sayemde insanlar daha çok çalışıyor,çabalıyor. Hep bize yatırım yapmak istiyorlar. Ben olmasam bu yatırımları kim için yapacaktınız? Ülkeyi ben olmasam kime emanet edecektiniz hocam? Ben sizin geleceğiniz değil miyim hocam?
Bense sadece belli günlerde hatırlanan bir birey olarak yaşıyorum dünyayı.Herkes benim için çalışıyor ama beni fark etmiyor bile.Bense kendi halinde yaşayan ve zorunlu olarak zorluklarla yaşatılan biriyim.Tepetaklak olmuşum kimin umrunda?
Sense başımın üstünde durup bana birşeyler söylüyorsun! Bense yorgun bakışlarla oturup dinliyorum.dinliyorum,dinliyorum hep dinliyorum.Ama inan ki seni hiç dinlemiyorum sadece dinlemiş gibi yapıyorum.İçimden,sana ne benden hocam diyorum,sana ne! Nasihatlerini kendine sakla diyorum ama sana değil içimdeki sana...Beni anlamayan sana...Bana değer vermeyen yönüne...Beni görmeyen yönüne!
Şimdi de söylüyorum,sana ne benden hocam! Kendi halime bırak beni.Bana yabancısın ben de sana !Nasihatlerin anlamayacağım dilden.Üstelik kör ve sağırım.Ne görebiliyor ne de düşünebiliyorum seni.Sadece öylece duruyorum karşında.Sense hep anlatıyorsun bense hep dinlemiş gibi yapıyorum.Yakınsın fakat o kadar da uzaksın bana!
Hocam yorma beni ne olur! Çek git yanımdan...Eğer beni gerçekten anlamayacaksan çek git. Fayda vermiyor,deva olmuyor dertlerime söylediklerin.Belki çok güzel ve faydalı şeyler ama ben henüz ulaşamadım onlara.Ulaşamam da!
Bana ulaş hocam! Bana gerçekten ulaş,yaklaş! Benim saçtığım kokuyu,güzelliği farket hocam! Benim değerimi bil hocam!
İşte o zaman anlarım seni! İşte o zaman değerlenir söylediklerin.
İşte o zaman başımı kaldırıp bakarım sana!
İşte o zaman yüzüne gülümser,samimi samimi bir şekilde tamam hocam derim sana!
Çünkü artık sen de anlıyorsun beni. sende görüyorsun şu hayatın bana ettiklerini!
Ben yeni yeşeren sen meyve verensin! Bana güneşi aç,aç ki meyvem güzelleşsin,tamam mı hocam!
Not: Bu serzeniş hiçbir öğrenciye ait değildir.bu serzeniş öğretmen gözüyle yazılmış bir öğrenci serzenişidir.
Ümmühan Yaşar
Rehber Öğretmen
