Raslantısal Gerçeklik
Yola paralel uzanan Papav ağaçlarının altında dolaşırken, rastlantının sınırlarında bulunan; Ritros'un "Parantezler" adlı şiir kitabından bir sayfanın umuduyla aradığımız benliğimizin; güneşten kopan radyoaktif parçacıklar kadar uzakta, sıcaklığı kadar da yakında olduğunu bulmamızla başlar; parçalı güneş tutulmaları.İlk o zaman farklı bakmaya başlarız; Dante' nin " İlahi komedya" sına. İlkel dinlerin mütevazı melodileriyle. İlkleri yaşadığımız an ikincil olduğumuzu da anlarız aslında. Öğleden sonra güneş tutulmalarının verdiği kandırılmışlık duygusuyla, aradıkça kaybetmeye başladığımız bulduklarımızın, yerine sihirli camımızı koyarız. Kaybedilecek olan bulduklarımız bittiğinde ellerimizle bulduğumuz kendimizi, benliğimizle yoğurarak gerçekliğimizi oluşturacağız.