öZÜR dİLEMEK
Özür dilemek,çoğumuzun yapamadığı birşeydir.Yapmayız!!Yapamayız...
Neden? gurur,utanma,çok istemek ama bir türlü söyleyememek,kendimizi ifade edememek ve içimizi yemek..hatalı olduğumuzu bile bile ,semeri yere vurmayız! Ama,özür dileyememenin bizde yarattıklarına hiç dikkat ettiniz mi peki? kızgınlık en önde gelenidir...şaşırdınız değil mi? evet gayet net bi şekilde kendimize kızdığımız için,başkalarına hiç suçu yokken kızarız..aslında biz keni kendimize kızarken,bunu başkasının üzerine atarız.Bu seferde başkasına kızdığımız için kızgınlığımız (kendimize)bir kat daha artar ve gün içinde bu kızgınlık kat kat artar ve sonunda onu evimize taşırız..ve evde de kırmalar ve kızgınlık devam eder ve ruhsal çöküntü başlar. Nasıl bir insan olduğunuzu düşünmeye başlarsınız,ya da bugün aksi bir gün oduğunu,bütün aksi insanların sizi bulduğunu falan diye düşünceler arka arkaya gelir..Oysa olayı ta başında halletmiş olsaydınız,gününüz daha ahrika gidecekti..Kırdığınız arkadaşınızdan bir gülümseme ile özür diledikten sonra,hadi bir kahve içelimle gün neşelenecek,sonra işiniz moraliniz yerinde olduğunuz için hemen bitecek,yarın ki işlerinizi de bitirip,eve erken ve neşeli gidip,çocuklarınızla oynayıp,eşinizle neşe ile onları izleyecektiniz ve gününüzün ne kadar harika olduğunu düşünüp,mutlu olacaktınız...
işte,ufak bir söz nelere kadir...
Sevgi ve ışık hep yüreğinizde olsun...
Özür dilemek,çoğumuzun yapamadığı birşeydir.Yapmayız!!Yapamayız...
Neden? gurur,utanma,çok istemek ama bir türlü söyleyememek,kendimizi ifade edememek ve içimizi yemek..hatalı olduğumuzu bile bile ,semeri yere vurmayız! Ama,özür dileyememenin bizde yarattıklarına hiç dikkat ettiniz mi peki? kızgınlık en önde gelenidir...şaşırdınız değil mi? evet gayet net bi şekilde kendimize kızdığımız için,başkalarına hiç suçu yokken kızarız..aslında biz keni kendimize kızarken,bunu başkasının üzerine atarız.Bu seferde başkasına kızdığımız için kızgınlığımız (kendimize)bir kat daha artar ve gün içinde bu kızgınlık kat kat artar ve sonunda onu evimize taşırız..ve evde de kırmalar ve kızgınlık devam eder ve ruhsal çöküntü başlar. Nasıl bir insan olduğunuzu düşünmeye başlarsınız,ya da bugün aksi bir gün oduğunu,bütün aksi insanların sizi bulduğunu falan diye düşünceler arka arkaya gelir..Oysa olayı ta başında halletmiş olsaydınız,gününüz daha ahrika gidecekti..Kırdığınız arkadaşınızdan bir gülümseme ile özür diledikten sonra,hadi bir kahve içelimle gün neşelenecek,sonra işiniz moraliniz yerinde olduğunuz için hemen bitecek,yarın ki işlerinizi de bitirip,eve erken ve neşeli gidip,çocuklarınızla oynayıp,eşinizle neşe ile onları izleyecektiniz ve gününüzün ne kadar harika olduğunu düşünüp,mutlu olacaktınız...
işte,ufak bir söz nelere kadir...
Sevgi ve ışık hep yüreğinizde olsun...
