Özsaygı nedir?

  • Konuyu Başlatan Konuyu Başlatan kabeka
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi

kabeka

Kullanıcı
Katılım
17 Ocak 2008
Puanları
16
Konum
İstanbul
açımızın bireysel gelişim açısından gelişkin ebeveyne sahip olduğumuz söylenebilir ki?

Özsaygı, hem kendimizi özgün bir birey olarak değerli, hem de karşılaştığımız sorunlarla başa çıkabilecek kadar yeterli hissedebilmektir.

Bu iki duygu, değerlilik ve yeterlilik duygusu Özsaygının temelini oluşturur. Bu duygulardan birini bile yeteri kadar hissedemediğimizde yaşamdan aldığımız doyum azalır.

Yeterlilik duygumuz gelişmemişse sorunlar karşısında da yetersiz kalırız; değerlilik duygumuz gelişmemişse, özgün bir birey gibi hissedemez, kendimize layık olduğumuz değeri veremeyiz.

Hele değerlilik ve yeterlilik duygumuzun her ikisi de yeterince gelişmemişse hayat bizim için tam bir kâbus olabilir. Başkalarıyla kıyaslar, onlar gibi olamadığımız, onlar gibi yapamadığımız için kendimizi aşağılar dururuz.

Özsaygı temelimiz sıfır-altı yaşları arasında atılır. Eğer ebeveynlerimiz çocuk yetiştirme konusunda bilinçliyse, az sancılı bir ergenlik ve olgun bir yetişkinlik bizim için doğal bir gelişim sürecidir.

Ama kaçımızın bireysel gelişim açısından gelişkin ebeveyne sahip olduğumuz söylenebilir ki?

Ne yazık ki ezici bir çoğunluk henüz kendisi çocukluktan çıkamamış anne babalar ya da anne baba yerine geçen kişiler tarafından yetiştirildi. Neredeyse hepimiz temelleri çürük binalar gibiyiz.

Bir kısmımızın temelleri öylesine zayıf ki, sıkça yaşadığımız küçük depremler karşısında bile büyük hasar görebiliyoruz. Hayatın bize yaşattığı daha büyük depremler karşısında ise binamızın (dünyamızın) yıkıldığını hissediyoruz.

                Saim Koç
 
Çok doğru anlatmışsınız

Dilerim her birey özsaygı ve özgüvenini çabucak elde eder.

Emeğinize ve düşüncenize sağlık.

Devamını bekleriz.... :)

 
Bir çocuğun karakteri 7 kadar oluştuğuna göre anne-babanın bilinçli davranmasının önemi çok büyük.
Teşekkürler kabeka.
 
Teşekkürler kabeka faydalı bir yazı.Sıfır altı yaş gurubuna oğluşumda dahil şimdi daha çok ilgilenmem gerek demekki.
 
ravza' Alıntı:
Teşekkürler kabeka faydalı bir yazı.Sıfır altı yaş gurubuna oğluşumda dahil şimdi daha çok ilgilenmem gerek demekki.

Site'de size yardımcı ve yararlı olabilecek pek çok konu başlığı bulabilirsiniz ayrıca ravza.
 
İlginize teşekkür ediyorum zeynep hanımcım yeni konu açmada pek aktif değilim yorum bırakmada da ama eski yeni bütün konuları okuyorum.Sorumluluklarım çok, oğlum var kreşe gidiyor, kardeşim yanımda dersaneye gidiyor bende sizlerin sayesinde bilgi birikimleri artırmaya çalışıyorum onlara ve kendime faydalı olayım diye.Tabi bunlara birde eşi ekleyince evin ve benim halimi varın düşünün.Ama çok faydalı bir forumda olduğumun farkındayım olabildiğince yararlanmaya çalışıyorum.Emeği geçen herkese teşekkür ediyorum
    Kabeka konuyu biraz dağıttım özürdiliyorum.
 
Birey hedef aldığı ideal kişiliği ile dışarıdan görünen kişiliği arasındaki mesafeyi yakın tutmalıdırki kendine olan özsaygısı artsın aksi taktirde birey kendisinden uzaklaşır ve özsaygısını yitirmek zorunda kalır diye düşünüyorum.
 
Sn.Ravza ve Sn.Zeynep lütfen ne özür dilemesi sanki bana bir zararınız dokunuyor ya dadokundu. :P  :P  :P  :P

 
Özsaygı temelimiz sıfır-altı yaşları arasında atılır. Eğer ebeveynlerimiz çocuk yetiştirme konusunda bilinçliyse, az sancılı bir ergenlik ve olgun bir yetişkinlik bizim için doğal bir gelişim sürecidir.

Ama kaçımızın bireysel gelişim açısından gelişkin ebeveyne sahip olduğumuz söylenebilir ki?


Eskiye oranla, şu an ki görev yapmış olduğum AÇEV(Anne çoçuk eğitim vakfı) kurumları ile artık ebeveynler bilinçsiz degiller...
Eskiden evlerden ve okullardan görüşmelerimiz ile, 0.6 yaş egitiminin ne kadar  gerekli oldugunu,erken eğitim, çocuklarını en iyi şekilde yetiştirmek isteyen aileler için bir lüks olmadığını aksine, zorunluluk arz ettiğini, beynin en hızlı geliştiği 0-6 yaş arası dönem, çocukların eğitimine başlanması için en uygun zaman dilimi olarak okul öncesi egitimin gerekliliğini açıklamak  için çok çaba gösterirken,şu an baktıgımda ailelerin daha bilinçlenip egitim almak için başvurduklarını,çoçuklarının büyürken kendine güven duyarak özsaygılarınında gelişmelerini istediklerini söylediklerinde çok ama çok mutlu oluyoruz...
Çoçuklarla birlikte evebeynlerinde eksik kalmış güvenlerinin geldiğini gördükçe,kurum olarak kendimize olan öz saygımız her gün gitgide büyümekte....


Paylaşımın için teşekkürler kabeka....Önemli bir konuya parmak basmıştın,anne babalara söylüyorum,biz egitim alarak büyümedik,ama çoçuklarımızı egitim vererek büyüttüğümüzde kendilerine öz saygısı tam yerine oturmuş çoçuklar yetiştirebilmek de bizim elimizde iken bu fırsatı neden degerlendirmeyelimki....

 
anne babalara söylüyorum,biz egitim alarak büyümedik,ama çoçuklarımızı egitim vererek büyüttüğümüzde kendilerine öz saygısı tam yerine oturmuş çoçuklar yetiştirebilmek de bizim elimizde iken bu fırsatı neden degerlendirmeyelimki....

Özel olacak biraz ancak ben tam bu noktada, "harika bir anne" olduğuna bizzat şahit olduğum sevgili su perisini çok candan kutluyorum.
Hem çalıştığı dernekteki yararlılıkları için hem kendi çocuklarını büyütmesindeki fedakarlıkları için hemde çok doğru tespiti için.
 
Geri
Üst