Neyi kontrol edebilirsiniz?

[Safari]

Bazılarımızın en büyük yanılgısı, kontrol edemeyeceği ve değiştiremeyeceği şeylere odaklanma eğilimidir. Bu tip insanlar ki, çoğunluğumuz, komplekslerimizden arınabilmek için güç ve kontrolün çok değerli hedefler olduğuna inanırız. İnandığımız bu yolda da, bir ömrü, mutsuz ve gergin bir şekilde geçiririz.

Hayat adil değildir. Klasik bir laftır duyduğunuzda sizi öfkelendirebilir ama gerçek budur. Haksızlıklarla doludur, zordur. Sorunları, haksızlıkları kontrol etmemiz, başkalarının bize nasıl davranacağını denetlememiz olanaksızdır.

Biz yalnızca duygularımız ve duygularımız paralelinde sergilediğimiz davranışlarımızı kontrol edebiliriz. Örneğin; kendimizi sevmeyi tercih etmişsek, kendimize sevgiyle davranır, hatalarımız olabileceğini kabul eder ve affedici oluruz. Çevremizdekilerin bize kötü davranıyor olması bizim de kendimize kötü davranmamızı gerektirmez.

Değiştirebileceğimiz ve denetleyebileceğimiz şeylere odaklanmayı seçmek, mutlu olmayı seçmekle kimi zaman eş anlamlıdır. Bunu nasıl yapacağız? Diğer bir deyişle kontrol edebileceklerimize nasıl odaklanacağız? İşte size birkaç öneri:

Dikkatinizi yapabileceklerinize çevirin ve yapabileceklerinizi başkalarından beklemeyi bırakın. Kendi kendinize bakabilme yeteneğinize odaklanın. Böylece ne diğerini suçlarsınız ne de kendinizi.
Yaşamın acılarına yoğunlaşmaktansa, bu acılardan ders almaya çalışın. Acı ve keder muhakkak ki arzulanan değildir ancak hayatın bir parçasıdır ve değişime giden kapıyı açar.
Sorunlarınızı nasıl çözmek istediğinize karar verin ve yapabileceğinizin en iyisini yapın. Bazı sorunların çözümünü bulamayabilirsiniz ancak çözüm için gösterdiğiniz çabadan dolayı kendinizi kutlayın.Bu hiçbir şey yapmayıp ağlamaktan veya diğerini suçlamaktan daha iyidir. Öz saygınızı besler.
Denetleyebileceğimiz şeyler arasında diğerinin duygu ve düşünceleri hatta davranışları yoktur. Siz olmasını istediğinizi tanımlayın, kendinizi ifade edin. Birini ne kadar az kontrol ederseniz size o kadar çok bağlanacaktır.

Sonuçta diyebiliriz ki, çevreyi kontrol etme yanılgımızı sürdürdükçe ve kontrolümüz dışındaki şeylerden kendimizi sorumlu tutmaya devam ettikçe hem kendimize hem de çevremize sadece ve sadece öfke kırgınlık yüklü olacağız.

Oysa ki, sadece kendimizi yönetebiliriz!

Uzman Psikolog
Saynur Kaya
www.halkgazetesi.com.tr

 

[ayben]

Teşekkürler Safari.

Sadece kendimizi yönetebiliriz...
Kesinlikle, bir başkasının üstünde hakimiyet kurmak gibi bir durumumuz olamazda zaten. Bunun için uğraşırsak hem biz hem de karşımızdaki üzülecektir. Çünkü biz istediğimizi elde edemeyeceğiz karşımızda ki ise onu değiştirme isteğimizi pek hoş bulmayacaktır.

 

[Bülent]

Merhaba.
Yukarıdaki yazıyı doğru anladıysam pek katılamayacağım...
Çünkü bazı şeyleri denemeden bilemeyiz.
Dolayısıyla hangisi kontrolümüzde hangisi değil, bunu öğrenmek için deneme-yanılma yöntemini kullanmamız gerekebilir.
Bence başkalarına ısrar etmemek şartıyla görüş ve eleştirilerimizi belirtmekte fayda var.
"Nasıl olsa değiştiremem" deyip kaçmamak gerekir.
İnsanlar "doğru bildikleri" şekilde davranır.
Onların bu doğruları yanlış olabilir. Bunu onlara uygun bir şekilde anlatmak gerekir bence...
Saygılar.

 

[Zynep]

Aynı Bülent gibi benim de katılamayacağım pek çok şey var bu alıntıda. Sanırım öfkeli birisi yazmış

Denetleyebileceğimiz şeyler arasında diğerinin duygu ve düşünceleri hatta davranışları yoktur.

Bunu kabul edersek, aile eğitiminin önemi hiç kalmaz, hatta eğitim kadrosunu toptan inkar etmiş oluruz.
Kişinin yanlış olan davranışlarını kabul edebiliriz, ancak düzeltmesi için şans vermezsek, gözümüzü kapatıp, "eh bu kişide böyle biri napalım", düşüncesine girersek, bencillik olmaz mı?
Başkalarının duygularına yön vermek gereksiz hatta zordur, ancak duygu yoğunluğu içinde farkedemeden yaptığı hataları göstermek borcumuzdur.

Teşekkürler.

 

[ayben]

Bence burda anlatılmak istenen tam olarak sizin anlattığınız değil.
İnsanların yanlışlarını düzeltmek için çabalamayın demiyor ki.
Elbetteki uğraşacağız, evladımız için olsun sevdiklerimiz için olsun.
Ancak kabul edilmesi gerekn bir durum da var.
İnsanların hayatına hükmedemeyiz. Herkes kendi tercihi doğrultusunda yaşacaktır.
Bizim yol göstermemizin bir faydası olmayacaktır.
Eğitmek farklı, hükmetmeye çalışmak farklı.

 

[Zynep]

Birini ne kadar az kontrol ederseniz size o kadar çok bağlanacaktır.

Burada eksik ifade mi var?
Diyelim bir ailenin çocuğunun sıkça dışarıda vakit geçirme eğilimi var ve arkadaşlarını tanımıyor ailesi.
"Aman kontrol etmeyelim, bize bağlılığı yokolmasın!", şeklinde mi düşünmeli aile?

Ya da bir işyerinde işveren, çalışanlarını sırf kendisine bağlı kalsınlar, sevsinler diye kontrolu elden bırakmalı mı?

Sonuçta diyebiliriz ki, çevreyi kontrol etme yanılgımızı sürdürdükçe ve kontrolümüz dışındaki şeylerden kendimizi sorumlu tutmaya devam ettikçe hem kendimize hem de çevremize sadece ve sadece öfke kırgınlık yüklü olacağız.

Oysa ki, sadece kendimizi yönetebiliriz!

Kontrolümüz dışındaki şeyler, bizim yukarıda sayılan nedenlerle kontrol etmediğimizden kaynaklanıyorsa, "sorumlu değilim" diyerek geçmek, ne kadar doğru olur?

Ben hemen Site'mizden örnek versem. Burada bir Yönetici Kadrosu var.
Diyelim ben bir hata yaptım. Ve Site Sahibimiz bu hatayı gördü.
Saynur Kaya Hanım'ın tezine göre,  kontrol etme sorumluluğu varken, hata kendisinden kaynaklanmadığı için görmezden mi gelsin, "Ben bu insanı değiştirme, hatasını düzeltme yetkisini sahip değilim" diye sırtını mı çevirsin?

 

[Zynep]

Ben yazıya yorum yapıyorum Aybenciğim? Anladığıma.

 

[ayben]

Ben yazıya yorum yapıyorum Aybenciğim? Anladığıma.

O zaman ben farklı anladım yazıyı
Ne de olsa bakış açılarımız farklı.
Yorumlarımız da ayrı bir yer teşkil etti o zaman bu konuda.
Algılamak adına...

 

[Bülent]

Bence burda anlatılmak istenen tam olarak sizin anlattığınız değil.

Yukarıdaki yazıyı doğru anladıysam pek katılamayacağım...

Galiba yazarın konuya hakimiyeti ve yazma kabiliyeti biraz eksik.
Çünkü birşeyleri somut olarak açıklamak yerine soyut olarak geçiştirmiş.
İddialı konularda yazarlar, okuyanların hayal gücünün yorumuna mümkün olduğu kadar az sebebiyet vermeli.
Dikkat ederseniz, ben de cevabıma "doğru anladıysam" diye başladım. 

 

[Zynep]

Ya da yazı kısaltılmış, ifadeler anlamsız mı olmuş acaba?
Daha önce yazılarını okumadığım bir arkadaşımız olduğu için fazla yorum yapamam.
Ancak doğru olan sözlerde var ama "kontrol" kısmında anlayamadığım, çok kesin ifadeler kullanmış.

Dikkatinizi yapabileceklerinize çevirin ve yapabileceklerinizi başkalarından beklemeyi bırakın. Kendi kendinize bakabilme yeteneğinize odaklanın. Böylece ne diğerini suçlarsınız ne de kendinizi.
Yaşamın acılarına yoğunlaşmaktansa, bu acılardan ders almaya çalışın. Acı ve keder muhakkak ki arzulanan değildir ancak hayatın bir parçasıdır ve değişime giden kapıyı açar.
Sorunlarınızı nasıl çözmek istediğinize karar verin ve yapabileceğinizin en iyisini yapın. Bazı sorunların çözümünü bulamayabilirsiniz ancak çözüm için gösterdiğiniz çabadan dolayı kendinizi kutlayın.Bu hiçbir şey yapmayıp ağlamaktan veya diğerini suçlamaktan daha iyidir. Öz saygınızı besler.

Bu kısımda itiraz edilecek hiç bir şey yok ve bu zaten artık kabul görmüş, bilinen ortak bir düşünce yapısıdır psikologların.

 

[Bülent]

Ya da yazı kısaltılmış, ifadeler anlamsız mı olmuş acaba?

Yazıyı tekrar tekrar okuyorum...
Dediğiniz gibi olabilir.
Paragraflar arasında bir bağlantıdan ziyade sanki çelişkiler var...

 

[Zynep]

Şunu da çıkarabiliriz daha iyimser bir bakış açısıyla;
Herkes kendinden sorumlu olmayı başarabilirse ve kendini kontrol etmeyi öğrenirse sorun olmaz. Bu düşünce Kişisel Gelişim Seminer'lerinde zaten öğreti olarak sunulur.

Ama bu da çok ideal bir beklenti değil mi?

 

[Bülent]

Şunu da çıkarabiliriz daha iyimser bir bakış açısıyla;
Herkes kendinden sorumlu olmayı başarabilirse ve kendini kontrol etmeyi öğrenirse sorun olmaz.

Peki. 

Ama bu da çok ideal bir beklenti değil mi?

Varsın olsun...
Ne demişler;
"Beklemek güzeldir, eğer beklemeye değiyorsa beklenen..."
Aynı sözü beklentiler için de söyleyelim...

 

[Kristal]

Sonuçta diyebiliriz ki, çevreyi kontrol etme yanılgımızı sürdürdükçe ve kontrolümüz dışındaki şeylerden kendimizi sorumlu tutmaya devam ettikçe hem kendimize hem de çevremize sadece ve sadece öfke kırgınlık yüklü olacağız.

Çevre üzerinde hakimiyet kuramayız, ancak toplumsal sorumluluktan kaçmak çözüm değildir.
Öfke ve kızgınlığa düşmeden, baskıcı olmadan,gerekli sorumluluğu almak birey olarak görevdir.

 

[Zynep]

Biz de baştan beri bunu diyoruz Kristal. Aramıza hoşgeldin

 

[Kristal]

 

[ksklee]

Yüksek bir duygusal zekaya sahip olanlar, ilişkilerinde daha başarılıdırlar ve daha etkili liderler olarak görülürler.
Duygularınızı yönetmenin ilk adımı, bir duyguyu yaşamakta olduğunuzu fark etmektir. Kendinizin farkında olmalısınız. Pek çok insan değildir. Alışkanlıklarına göre hareket eder. Bir duyguyu yaşar ve bilinçli olarak farkına varmaksızın otomatik yanıt verir. Dolayısıyla, farkına varmadan aynı şeyi tekrarlarsınız. Sesinizi yükseltir ya da uygun sözcükleri bulamadığınız için geri çekilip hiçbir şey söylemezsiniz. Hiçbir şey söylememek, en az bağırmak kadar kötüdür. Hiçbir şey söylemediğinizde, kendinizi ya da içinizdeki benliğin iletmeye çalıştığı mesajı onurlandırmazsınız.
İnsanlar fikir ayrılığına düşüp sinirlenirler. Duygularınızı yönetmede başarılı değilseniz, sizin bulunduğunuz bir ortamda başka insanlar duygusallaştığında kendinizi kontrol etmek daha zor olur.
Diğer insanların ne yaptıklarını kontrol etme imkanınız yoksa da kendinizi ve tepkinizi her zaman kontrol edebilirsiniz. Duygu ve davranışlarınızdan sorumlusunuz.
Hepimiz sinirli ya da üzgün iken bir mantık aramaya çalışmışızdır; ama işe yaramaz. Dolayısıyla bunu denemeyin. Duyguyu mantıktan ayırın. Üzgün ya da duygusal iseniz ve sağlıklı düşünemiyorsanız, duyguyu yaşamak için kendinize zaman ayırın. Sağlıklı düşünebiliyorsanız, önünüzde duran işi yapın ve duyguyla daha sonra ilgilenin. Duyguları bir kenara yığmayın; söz konusu duygusal enerjinin size ne anlattığını bilmelisiniz.
Duygu, bir tür dikkat dağılmasıdır ve ilgi ister. Diğer insanlar, duygularını yüzlerinde taşıdıklarını genellikle bilmezler. Ne yaptıklarının ve davranışlarının, iletişim kabiliyetlerini nasıl etkilediğinin farkında değildirler.
Ve son olarak derimki ; disiplinli olduğunuz sürece kontrol sizin elinizdedir..

Saygılarımla...

 

[Zynep]

Bence konuyu ksklee, uzman arkadaşımızdan daha mantıklı bir şekilde açıklamış.

disiplinli olduğunuz sürece kontrol sizin elinizdedir..

İtiraz edebilir miyiz bu söze? Doğru bir saptama.

 

[GulsahToptas]

Hem bir çok şeyi kontrol edebiliriz, hem bir çok şeyi kontrol edemeyiz.
Konu içerisinde de söylendiği gibi hayat adil değil, bunu bazı kötü bazı iyi tecrübelerle öğrendim
bir dönem o kadar sabırsız, sinirli bir kişiliğe sahiptim ki, öfkemi kontrol edemiyordum, her aklımdan geçeni pat diye söylüyordum nasıl olsa öyle düşünüyordum, söylememde sakınca yoktu.
Zamanla bir şeyleri öğrendikçe, deneyimledikçe fark ettim ki öfkemi kontrol edebiliormuşum, yada başka iyi veya kötü davranışlarımı eğer istersem kontrol edebiliyormuşum...
Tabiki istinai durumlar başka ....

 

[korsan]

Neyi kontrol edebilirsiniz?

Hiç bir şeyi, ne diye kontrol edicemki.
Kontrolüm dışında süregiden durumların içerisinde uğraşmıyorum bile valla.
Sanki neyse...
Sankisini bir başka zaman yazarım.