Öğrenciler o yılın ders programlarında yeni bir ders olduğunu farkederler. Dersin adı ’Mantık’tır ve derse yaşlıca bir profesör girecektir.
Nihayet, ilk mantık dersi başlar. Çocuklardan biri söz hakkı isteyerek:
”Sayın profesör, mantık bize ne öğretir? Lütfen her şeyden önce bunu anlatır mısız?” ricasında bulunur.
Profesör, kendisine merak ve şüpheyle bakan talebelerine:
”Mantık dersinin insanların düşüncesine yaptığı etkiyi açıklamak biraz güçtür. Onun için bunu sizlere bir örnekle açıklamak istiyorum” der.
”Farzedin ki, maden ocağından iki insan çıkıyor: Birisinin üzeri tertemiz, diğerininki ise kömür karası içinde... Bunlardan hangisinin yıkanması lâzımdır?”
Öğrenciler, hiç tereddüt etmeden:
”Elbette, kirlisi!” diye cevap verirler.
Profesör, tebessüm ederek:
”İşte evlatlarım” der, ”Mantık bu soruya cevap vermeden önce şunu sorar: ’Nasıl olur da bir maden ocağından çıkan iki kişiden birinin üzeri tertemiz iken diğerininki kirli olabiliyor?
Nihayet, ilk mantık dersi başlar. Çocuklardan biri söz hakkı isteyerek:
”Sayın profesör, mantık bize ne öğretir? Lütfen her şeyden önce bunu anlatır mısız?” ricasında bulunur.
Profesör, kendisine merak ve şüpheyle bakan talebelerine:
”Mantık dersinin insanların düşüncesine yaptığı etkiyi açıklamak biraz güçtür. Onun için bunu sizlere bir örnekle açıklamak istiyorum” der.
”Farzedin ki, maden ocağından iki insan çıkıyor: Birisinin üzeri tertemiz, diğerininki ise kömür karası içinde... Bunlardan hangisinin yıkanması lâzımdır?”
Öğrenciler, hiç tereddüt etmeden:
”Elbette, kirlisi!” diye cevap verirler.
Profesör, tebessüm ederek:
”İşte evlatlarım” der, ”Mantık bu soruya cevap vermeden önce şunu sorar: ’Nasıl olur da bir maden ocağından çıkan iki kişiden birinin üzeri tertemiz iken diğerininki kirli olabiliyor?
