Seninle hayal ettiğim herşey, hayalin ötesinde bir başka güzeldi.
Sen bendin çünkü...
Benimle beraber içimin ta derinliklerinde kaybolan,
Acımı,öfkemi,sevincimi,herşeyimi bana yaşattıran,
Bazen hayata bağlayan,
Bazende ölümü hiç düşünmeden göze aldıran,
Tek sevdiğim. sevgi adına söyleyebileceğim tek şeydin...
Birdenbire çıktın karşıma, hiç aklımda yokken.
Bütün benliğimle senin oldum.
İliklerime işledin.beni ben değil beni sen eyledin.
Hayat verdin bana.sevginin anlamını öğrettin.
Hayatın güzelliğini gösterdin.hep pembe baktım hayata senle...
Yalansız sandım hayatı,bu yaşam bitmez sandım.
Benimsin,benimle olacakasın,gitmeyeceksn sandım.
Ellerimi hiç bırakmayacaksın sandım.
Ama yanılmışım...
Meğer dünya kocaman bir yalanmış, ve sen onun içinde en büyük yalanmışsın.
Beni öldüren,beni mahveden,beni hergün daha fazla acıyla yiyip bitiren,
Koskoca bir yalanmışsın.Yalan...
Şimdi söyle ne yapacağım ben?
Senin olan benliğimi şimdi nasıl arıtacağım senden?
Ya peki iliklerime işleyen seni nasıl söküp atacağım içimden?...
Yapamadım-Yapamıyorum-Yapamayacağım.
Ne olur çık karşıma.Gel yanıma.Tut ellerimi...
Ben yalan değilim.
Seninim,seninleyim de...
Hani nerdesin? Neden susuyorsun?
Diyemiyorsun değil mi?
Çünkü yalansın koskoca bir yalan...
Git artık yalnız bırak beni...
Eski yanlızlığıma bırak.
Düşünmek istemiyorum.Acı çekmek istemiyorum artık.
Durma yanımda...
Hani herşey yalandı ya
Bari bu defa gerçek ol da,
Yeşil dalımda sararmaya bıraktığın beni yalnız bırakta kendi benliğimle sararıp döküleyim dalımdan...
17.07.2007-YARENCE