E
etki84
Kullanıcı
günlerden bir gün, köylerden birinde adamın birinin eşeği kuyunun birine düşmüş...
Niye düşer,nasıl düşer sormayın. eşşek bu.DÜŞMÜŞ İŞTE.
belki kör bir kuyudu, ağzı tahtayla kapatılmıştı belki,üzerine de toprak dökülmüştü.
zamanla tahta çürüdü,zayıfladı, toprakta biten otları yemek isteyen eşeğin ğırlığı çekemedi ve gümm.
sesin, duyan sahibi gelip baktı ki vaziyet kötü.
zavallı eşeği kuyunun dibinde melul mahzun bakıyor.üstelik yaralanmış.
karşılaştığı bu durumda kendini eşeği kadar zavallı hisseden
adamcağız köylüleri yardımına çağırdı.
ne yapsak,ne etsek nasıl çıkarsak soruları havada kaldı.
karar verildi ki kurtarmak için çaılşmaya değmez.
tek çare kutuyu toprakla örtmek.
ellerine aldıkları küreklerle etraftan kuyunun içine toprak attılar.
zavallı hayvan,üzerine gelen toprakları, her seferinde silkinerek dibe döktü.
ayakların altına aldığı toprak sayesinde heran biraz daha yükseldi.
ve sonunda yukarıya kadar çıkmış oldu. köylüler ağzı açık bakakaldı.
hayat, bazen bizim de üzerimize abanır.ne bazeni, çoğu zaman.
toz toprakla örtmeye çalışanlar çok olur.
bunlarla başetmenin tek yolu, yakıp sızlanmak değil,düşünüp silkinmek ve kurtulmak,aydınlığa adım atmaktır....
kör kuyuda olsak bile...
sevgiyle...
Niye düşer,nasıl düşer sormayın. eşşek bu.DÜŞMÜŞ İŞTE.
belki kör bir kuyudu, ağzı tahtayla kapatılmıştı belki,üzerine de toprak dökülmüştü.
zamanla tahta çürüdü,zayıfladı, toprakta biten otları yemek isteyen eşeğin ğırlığı çekemedi ve gümm.
sesin, duyan sahibi gelip baktı ki vaziyet kötü.
zavallı eşeği kuyunun dibinde melul mahzun bakıyor.üstelik yaralanmış.
karşılaştığı bu durumda kendini eşeği kadar zavallı hisseden
adamcağız köylüleri yardımına çağırdı.
ne yapsak,ne etsek nasıl çıkarsak soruları havada kaldı.
karar verildi ki kurtarmak için çaılşmaya değmez.
tek çare kutuyu toprakla örtmek.
ellerine aldıkları küreklerle etraftan kuyunun içine toprak attılar.
zavallı hayvan,üzerine gelen toprakları, her seferinde silkinerek dibe döktü.
ayakların altına aldığı toprak sayesinde heran biraz daha yükseldi.
ve sonunda yukarıya kadar çıkmış oldu. köylüler ağzı açık bakakaldı.
hayat, bazen bizim de üzerimize abanır.ne bazeni, çoğu zaman.
toz toprakla örtmeye çalışanlar çok olur.
bunlarla başetmenin tek yolu, yakıp sızlanmak değil,düşünüp silkinmek ve kurtulmak,aydınlığa adım atmaktır....
kör kuyuda olsak bile...
sevgiyle...
